វិន័យគឺជាច្បាប់ទម្លាប់របស់ព្រះពុទ្ធសាសនា សម្រាប់គ្រហស្ថបានដល់សីល៥ សីល៨ ចំណែកបព្វជិតបានដល់សីល៤ អាបត្តិ៧ និងសិក្ខាបទ២២៧ ដែលចាត់ថាជាវិន័យរបស់អ្នកបួសត្រូវប្រព្រឹត្តប្រតិបត្តិយ៉ាងតឹងរ៉ឹងបំផុត ។ បុគ្គលដែលមានចំណេះវិជ្ជា មានទ្រព្យសម្បត្តិ…
វិន័យគឺជាច្បាប់ទម្លាប់របស់ព្រះពុទ្ធសាសនា សម្រាប់គ្រហស្ថបានដល់សីល៥ សីល៨ ចំណែកបព្វជិតបានដល់សីល៤ អាបត្តិ៧ និងសិក្ខាបទ២២៧ ដែលចាត់ថាជាវិន័យរបស់អ្នកបួសត្រូវប្រព្រឹត្តប្រតិបត្តិយ៉ាងតឹងរ៉ឹងបំផុត ។
បុគ្គលដែលមានចំណេះវិជ្ជា មានទ្រព្យសម្បត្តិ យសស័ក្តិ មានត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់យ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើគេជាបុគ្គលអនាចារ គ្មានវិន័យ គ្មានសីលធម៌ គ្មានសុជីវធម៌ រស់នៅដោយការបំពានលើច្បាប់នោះ គេនឹងមិនទទួលបានការគោរពកោតសរសើរឡើយ តែប្រសិនបើទទួលបានវិញ គឺបានតែពួកមនុស្សអែបអប រណេបរណបប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានគេនឹងទទួលបាននូវសេចក្តីវិនាសដោយប្រការណាមួយមិនខាន
ចំណែកអ្នកបួសបើមិនគោរពវិន័យ ហើយចេះតែសម្ងំរស់នៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា នោះនឹងបានឈ្មោះថាជាអ្នកបួសអលជ្ជី ឬជាចោរចាំលួចអាហាររបស់សង្ឃ ។
ព្រោះតែមើលឃើញនូវតម្លៃនៃព្រះវិន័យយ៉ាងនេះហើយ ទើបអ្នកប្រាជ្ញពោលថា កិរិយារៀននូវវិន័យ និងព្យាយាមប្រព្រឹត្តប្រតិបត្តិឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ជាបុគ្គលដ៏ប្រសើរក្នុងលោក ។ ដោយសាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ