ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ៖ ចុងក្រោយនៃជីវិតលោកតាគ្មានចង់បានអ្វីនោះទេ គ្រាន់តែចង់ហូបឆ្ងាញ់បានម្តងម្កាលប៉ុណ្ណោះ ។ ដោយក្តីអាណិតអាសូរអ្នកយកព័ត៌មានយើងបានជូនប្រាក់លោកតាចំនួន៤ម៉ឺនរៀលគ្រាន់ទុកដោះស្រាយនៅពេលលោកតាចង់ទិញអ្វីហូបឆ្ងាញ់មាត់ម្តងៗ។ខណៈលោកតាពេលឈឺម្ដងៗ មិនហ៊ានទៅពេទ្យទេ ព្រោះមិនមានលុយចេះតែទ្រាំៗទៅ ។ នេះគឺជាសម្តីរបស់លោកតាវ័យចំណាស់មួយរូប…
ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ៖ ចុងក្រោយនៃជីវិតលោកតាគ្មានចង់បានអ្វីនោះទេ គ្រាន់តែចង់ហូបឆ្ងាញ់បានម្តងម្កាលប៉ុណ្ណោះ ។ ដោយក្តីអាណិតអាសូរអ្នកយកព័ត៌មានយើងបានជូនប្រាក់លោកតាចំនួន៤ម៉ឺនរៀលគ្រាន់ទុកដោះស្រាយនៅពេលលោកតាចង់ទិញអ្វីហូបឆ្ងាញ់មាត់ម្តងៗ។ខណៈលោកតាពេលឈឺម្ដងៗ មិនហ៊ានទៅពេទ្យទេ ព្រោះមិនមានលុយចេះតែទ្រាំៗទៅ ។
នេះគឺជាសម្តីរបស់លោកតាវ័យចំណាស់មួយរូប ដែលរៀបរាប់ប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មានយើង ខណៈពេលដែលជួបដោយចៃដន្យអំឡុងពេលលោកតាដើររើសអេតចាយដើម្បីយកប្រាក់ទិញម្ហូបអាហារទ្រទ្រង់ជីវិតប្រចាំថ្ងៃដ៏តោកយ៉ាករបស់គាត់ ។
លោកតាកែវ ភឹម អាយុ៦៩ឆ្នាំ រស់នៅភូមិស្លែង ឃុំស្វាយរំពារស្រុកបរសេដ្ឋ ខេត្តកំពង់ស្ពឺបានរៀបរាប់ថា លោកតារស់នៅម្នាក់ឯងអស់រយៈពេល១០ឆ្នាំមកហើយ បន្ទាប់ពីយាយរបស់គាត់លាចាកលោកនេះចោលគាត់ទៅ ។ គាត់មានកូនចៅនឹងគេដែរប៉ុន្តែកូនចៅបានបែកទីលំនៅក្រោយពួកគេរៀបការអស់ ។ រាល់ថ្ងៃលោកតារស់នៅម្នាក់ឯងក្នុងខ្ទមតូចមួយនៅភូមិស្លែងដោយប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតដើររើសអេតចាយតាមទីសាធារណៈ ។
លោកតារៀបរាប់ទៀតថា ការចេញទៅរើសអេតចាយលោកតាត្រូវចេញពីផ្ទះតាំងពីព្រលឹមស្រាងៗដើររើសគ្រប់ច្រកល្ហកពេលបាយលោកតាក៏ទៅសុំបាយលោកនៅវត្តស្លាបលែងហូបសម្រាប់ថ្ងៃត្រង់ ដល់ពេលល្ងាចត្រឡប់មកពីរើសអេតចាយវិញរហូតដល់ម៉ោង៧ទៅ៨យប់ទើបលោកតាបានហូបបាយ ។ ការរើសអេតចាយមិនបានច្រើននោះទេ ពីរ-បីថ្ងៃគាត់លក់សម្បកដបម្ដង បានលុយប្រមាណ៣ពាន់រៀល ។ ជីវភាពរបស់គាត់ពិតជាលំបាកខ្លាំងណាស់ ជាពិសេសនៅពេលឈឺម្ដងៗលោកតាបានរៀបរាប់ទៀតថា ពេលទៅពេទ្យទាល់តែមានលុយ ម្ល៉ោះហើយចេះតែទ្រាំៗទៅ ។
និយាយដល់ត្រឹមនេះលោកតាពោលបន្តថា«ខ្ញុំពិតជាមានការតូចចិត្តនឹងខ្លួនឯងយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែមានកូនចៅនឹងគេដែរតែកូនចៅមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ទំនុកបម្រុងជួយដូចគ្រួសារឪពុកម្ដាយគេផ្សេង ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបន្ទោសកូនទេ ធ្វើម៉េចបើកូនមានគូស្រករ មានកូនបន្ត ត្រូវមើលថែរកស៊ីចិញ្ចឹមកូនៗដែរ គេភ្លេចឪទៅហើយ» ។
ចុងក្រោយលោកតាមានតែលើកម្រាមដៃដប់សំពះដល់សប្បុរសជនសូមមេត្តាជួយផ្ដល់គ្រឿងឧបភោគបរិភោគដល់លោកតាផងព្រោះលោកតាគ្មានលទ្ធភាពរកលុយទៅទិញរបស់ឆ្ងាញ់មកហូបទេ ។ បើរំពឹងលើការរើសអេតចាយលក់គឺបានត្រឹមតែពី២ទៅ៣ពាន់រៀលប៉ុណ្ណោះក្នុងរយៈពេលពីរ-បីថ្ងៃ ។ រាល់ថ្ងៃនេះលោកតាពិតជាចង់ហូបឆ្ងាញ់ឱ្យបានម្តង តែគ្មានលទ្ធភាពសោះ ។ មានពេលខ្លះ ពេលដើររើសអេតចាយខ្ញុំឃើញចាស់ៗអាយុស្របាលគ្នាអង្គុយផឹកកាហ្វេហូបគុយទាវ ខ្ញុំពិតជាឃ្លានណាស់ ក៏ប៉ុន្តែធ្វើម្ដេចបើក្នុងហោប៉ៅគ្មានលុយមួយរយផង មិនដឹងធ្វើម៉េចទេបានគុយទាវហូបម្តង ក៏អស់ចិត្តដែរ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ