សម័យពុទ្ធកាលមានភិក្ខុមួយអង្គឈ្មោះឧទាយិដែលសម្បូររឿងអាស្រូវច្រើនជាងគេ និងជាភិក្ខុល្ងង់សូម្បីគង់នៅក្នុងវត្តជាមួយនឹងព្រះពុទ្ធក៏នៅតែល្ងង់ប្រៀបបាននឹងវែកមិនស្គាល់រសជាតិសម្លក៏យ៉ាងនោះដែរ ។ មានរឿងដំណាលថា ថ្ងៃមួយភិក្ខុឧទាយិអង្គនោះបានទៅគង់នៅក្នុងធម្មសភា ធ្វើដូចជាព្រះមហាថេរ ។ ពួកភិក្ខុអាគន្តុកៈបានឃើញលោកហើយក៏សម្គាល់ថាជាព្រះមហាថេរៈជាអ្នកចេះដឹងច្រើន ហើយបានចូលទៅសួរបញ្ហាធម៌នឹងលោក ។…
សម័យពុទ្ធកាលមានភិក្ខុមួយអង្គឈ្មោះឧទាយិដែលសម្បូររឿងអាស្រូវច្រើនជាងគេ និងជាភិក្ខុល្ងង់សូម្បីគង់នៅក្នុងវត្តជាមួយនឹងព្រះពុទ្ធក៏នៅតែល្ងង់ប្រៀបបាននឹងវែកមិនស្គាល់រសជាតិសម្លក៏យ៉ាងនោះដែរ ។
មានរឿងដំណាលថា ថ្ងៃមួយភិក្ខុឧទាយិអង្គនោះបានទៅគង់នៅក្នុងធម្មសភា ធ្វើដូចជាព្រះមហាថេរ ។ ពួកភិក្ខុអាគន្តុកៈបានឃើញលោកហើយក៏សម្គាល់ថាជាព្រះមហាថេរៈជាអ្នកចេះដឹងច្រើន ហើយបានចូលទៅសួរបញ្ហាធម៌នឹងលោក ។ ស្រាប់តែព្រះឧទាយិរកឆ្លើយបញ្ហាធម៌មិនបានទាល់តែសោះ ។
ពួកភិក្ខុអាគន្តុកៈទាំងនោះបានតិះដៀលថា ឱហ្ន៎! ភិក្ខុអង្គនេះគង់នៅក្នុងវត្តជាមួយព្រះសាស្តាដែរ តែមិនដឹងនូវធម៌អាថ៌អ្វីបន្តិចសោះ ហើយនាំយករឿងនេះទៅក្រាបទូលដល់ព្រះបរមសាស្តា ។
ព្រះអង្គទ្រង់ជ្រាបរឿងនោះហើយ ក៏ត្រាស់ថា៖ ជនពាលទោះបីចូលទៅអង្គុយជិតជាមួយនឹងបណ្ឌិតអស់មួយជីវិតក៏ដោយ តែក៏មិនដឹងច្បាស់នូវព្រះធម៌ដែរ ប្រៀបដូចជាវែកមិនស្គាល់រសជាតិនៃសម្លក៏យ៉ាងនោះដែរ ។ ដោយសាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ