ព្រះពុទ្ធបរមគ្រូនៃយើងតែងទេសនាអប់រំឱ្យសត្វលោកកុំចេះតែក្រោធខឹង ព្រោះភ្លើងទោសៈនេះក្តៅជាងភ្លើងឆេះព្រៃឆ្ងាយណាស់ ហើយតែងឆេះរោលរាងកាយឱ្យក្តៅងំ រងទុក្ខវេទនាដ៏ខ្លាំងក្លា មើលចុះនៅពេលភ្លើងទោសៈឆេះឡើងធ្វើឲ្យទឹកមុខប្រែពណ៌ជាក្រហម និងបេះដូងដើរខុសធម្មតា ញ័រដៃជើងភ្លាមមួយរំពេច ។
ដើម្បីគ្របសង្កត់ទោសៈនេះកុំឱ្យស្ទុះឡើងខ្លាំងពេក ដំបូងយើងត្រូវគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងឱ្យបានជាមុនសិនដោយពោលពាក្យថា សូមឲ្យអាត្មាអញកុំបៀតបៀនខ្លួនឯង សូមឲ្យរួចចាកទោសៈឥឡូវនេះ សូមកុំឲ្យអាត្មាអញបៀតបៀនអ្នកដទៃ បុកម្នេញអ្នកដទៃ កុំឲ្យអាត្មាអញខឹងក្រោធអ្នកដទៃ ឬក៏មានវិធីក្រៅពីនេះក៏ជាការល្អ គឺធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីពន្លត់ភ្លើងទោសៈនេះឱ្យបាន ។
មនុស្សយើងដែលគួរឱ្យខ្លាចបំផុតនៅពេលខឹង មុខរបស់យើងអាក្រក់មើលណាស់ ឯកាយវិការសម្តែងចេញមកបែបច្រឡោងខាមមិនគួរជាទីមនោរម្យនៃអ្នកផងសោះឡើយ ។ ទោសៈជាភ្លើងមានកម្តៅរាប់ម៉ឺនអង្សាតែងដុតកម្តៅនូវកោសិកាក្នុងខួរក្បាលនិងចិត្តរបស់យើងឱ្យរួញស្វិតស្រពោន ។
នៅពេលទោសៈឆេះឡើងយើងត្រូវយកមេត្តាធម៌មកពន្លត់ ចាកស្រោចកម្តៅទោសៈនេះឱ្យត្រជាក់វិញ ពេលមានមេត្តានឹងធ្វើឱ្យមុខយើងឡើងភ្លឺថ្លា ស្រស់ញញឹម និងមានសម្រស់ផូរផង់ល្អ ។ មេត្តាប្រៀបដូចទឹកដ៏ត្រជាក់កម្ចាត់ទោសៈយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ។ ដោយសាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ