នៅក្នុងគម្ពីរព្រះត្រៃបិដកភាគ៥៤ព្រះពុទ្ធបានបង្រៀនឲ្យមនុស្សស្គាល់ហេតុដែលនាំឱ្យវិនាសទាំង១២ប្រការ បើបុគ្គលណាវៀរចាកបាន បុគ្គលនោះនឹងដល់នូវសេចក្តីសុខស្ងប់និង ចម្រុងចម្រើន ។ សម័យមួយ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់គង់នៅក្នុងវត្តជេតពន របស់អនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ជិតក្រុងសាវត្ថី។…
នៅក្នុងគម្ពីរព្រះត្រៃបិដកភាគ៥៤ព្រះពុទ្ធបានបង្រៀនឲ្យមនុស្សស្គាល់ហេតុដែលនាំឱ្យវិនាសទាំង១២ប្រការ បើបុគ្គលណាវៀរចាកបាន បុគ្គលនោះនឹងដល់នូវសេចក្តីសុខស្ងប់និង ចម្រុងចម្រើន ។
សម័យមួយ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់គង់នៅក្នុងវត្តជេតពន របស់អនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ជិតក្រុងសាវត្ថី។ គ្រានោះមានទេវតា១អង្គ កាលដែលរាត្រីបឋមយាមកន្លងទៅហើយ មានរស្មីដ៏រុងរឿងញុំាងវត្តជេតពនជុំវិញឲ្យភ្លឺស្វាង ហើយចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ក៏ក្រាបថ្វាយបង្គំ ហើយស្ថិតក្នុងទីសមគួរ ។
លុះទេវតានោះ ស្ថិតនៅក្នុងទីសមគួរហើយ ទើបក្រាបបង្គំទូលព្រះភគវាអំពីហេតុដែលនាំឱ្យដល់នូវសេចក្តីវិនាសទាំង១២ប្រការ ហើយព្រះអង្គត្រាស់សម្តែងដោយគាថាយ៉ាងនេះថាៈ
បុគ្គលអ្នកទ្រុស្តធម៌ ស្អប់ធម៌ ជាប្រភេទមនុស្សដែលមិនស្វែងយល់ដល់សេចក្តីពិត ពួកគេនឹងធ្លាក់ចូលក្នុងសេចក្តីបង្រៀនក្លែងក្លាយ ដែលនាំទៅដល់ការខាតបង់ពេលវេលា ទ្រព្យសម្បត្តិ និងអាចឈានដល់ជីវិតក៏មាន ។
មនុស្សនៅក្នុងក្រុមនេះនឹងធ្វើខ្លួនងាយឲ្យអ្នកដទៃបោកបញ្ឆោត បំភ័យ ឬអូសទាញឲ្យធ្វើអំពើផ្សេងៗដែលគ្មានភាពប្រាកដនិយម ដូចជាត្រូវគេបោកឲ្យជឿលើការសាក់លើខ្លួនប្រាណ ការទិញកន្សែងយ័ន, ការទិញថ្នាំបុរាណធ្វើពីឫសឈើឬសត្វងាប់, ការស្រោចទឹកលើករាសី, ការទស្សន៍ទាយមើលអនាគតជាដើម ។
មនុស្សក្រុមនេះនឹងងាយត្រូវគេបញ្ឆោតឲ្យចំណាយពេលវេលា ទ្រព្យសម្បត្តិ ឬជីវិតទៅលើគោលលទ្ធិណាមួយដែលគ្មានហេតផល ។ ពួកគេនឹងក្លាយទៅជាមនុស្សងាយនឹងធ្លាក់ចូលក្នុងការបញ្ជារបស់ជនបោកប្រាស់ដែលរង់ចាំឱកាសកេងប្រវ័ញ្ចយកប្រយោជន៍ទៅបម្រើបុគ្គលផ្ទាល់ខ្លួនឬបក្សពួករបស់គេ ដែលទាំងអស់នេះជាហេតុនាំឱ្យវិនាសទាន់ហន់ ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ