ទោសនៃការប្រព្រឹត្តខុសក្នុងកាមបើទោះជាលាក់បំបាំងមិនឲ្យគេដឹងក្នុងជាតិនេះ ក៏គង់តែនឹងឃើញទៅក្នុងជាតិខាងមុខ គឺទៅរងទុក្ខក្នុងអបាយភូមិមាននរកជាដើមមិនខានឡើយ ។
ដូចព្រះនាងមល្លិកាជាព្រះមហេសីព្រះបាទបសេនទិកោសលក្រុងសាវត្ថី ព្រះនាងប្រព្រឹត្តកាមជាមួយនឹងសុនខដែលស្និទ្ធស្នាល ។ កាលបើព្រះមហាក្សត្រទ្រង់ជ្រាបហើយត្រាស់សួរ ព្រះនាងក៏ក្រាបបង្គំទូលកែបំភ្លៃសេចក្ដីនោះត្រឡប់ឲ្យមហាក្សត្រទ្រង់ជឿថា ព្រះនាងនៅតែស្មោះត្រង់ពេកឥតប្រព្រឹត្តខុសអ្វីឡើយ ។
ព្រះនាងមល្លិកាជាស្ត្រីមានសទ្ធាជឿព្រះពុទ្ធសាសនា បានធ្វើការកុសលជាច្រើន តែក្នុងវេលាដែលព្រះនាងទៀបនឹងអស់ព្រះជន្ម មិនបាននឹកដល់កុសលទាំងនោះទេ គឺនឹកតែអំពើដែលប្រព្រឹត្តល្មើស អំពើនោះក៏នាំឲ្យព្រះនាងធ្លាក់ទៅកើតក្នុងនរកឈ្មោះមហាអវិចីអស់៧ថ្ងៃ គិតតាមថ្ងៃមនុស្សលោក។ លុះរួចចាកទីនោះមក បានទៅកើតក្នុងឋានតុសិតសួគ៌ាដោយអំណាចកុសលដែលព្រះនាងបានធ្វើច្រើនជួយសណ្តោង ។
សេចក្តីនេះសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា អំពើដែលប្រព្រឹត្តខុសក្នុងកាម ទោះបីសាមីខ្លួនចេះលាក់បំបាំង ឬកែខ្លួនឲ្យរួចទោសក្នុងជាតិនេះ ក៏គង់តែត្រូវទទួលទោសទៅក្នុងជាតិមុខមិនខាន។ លុះរួចអំពីនរក ក៏មកកើតជាសត្វតិរច្ឆានត្រូវគេគ្រៀវ ឬកើតជាមនុស្សខ្ទើយជាច្រើនជាតិទៀតទើបអស់កម្ម ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ