បុគ្គលមិនត្រូវធ្វើតាមតែការពេញចិត្ត ការយល់ឃើញរបស់ខ្លួននោះទេ ត្រូវយល់ និងឃើញដល់ចិត្តអ្នកដទៃផង។ ការយល់ចិត្តអ្នកដទៃក៏ជារឿងរបស់បញ្ញាត្រូវដឹងថា ពេលនេះគេមានឥន្ទ្រិយយ៉ាងណា មានការអភិវឌ្ឍចិត្តយ៉ាងណា និងមានបញ្ញាត្រឹមណា ។ នៅពេលបុគ្គលស្វែងយល់ស្គាល់ចិត្តអ្នកដទៃយ៉ាងនេះហើយ…
បុគ្គលមិនត្រូវធ្វើតាមតែការពេញចិត្ត ការយល់ឃើញរបស់ខ្លួននោះទេ ត្រូវយល់ និងឃើញដល់ចិត្តអ្នកដទៃផង។ ការយល់ចិត្តអ្នកដទៃក៏ជារឿងរបស់បញ្ញាត្រូវដឹងថា ពេលនេះគេមានឥន្ទ្រិយយ៉ាងណា មានការអភិវឌ្ឍចិត្តយ៉ាងណា និងមានបញ្ញាត្រឹមណា ។
នៅពេលបុគ្គលស្វែងយល់ស្គាល់ចិត្តអ្នកដទៃយ៉ាងនេះហើយ ងាយនឹងបដិបត្តិតម្រូវតាមបានល្អ គឺឱ្យត្រូវទាំងអ្នកដទៃផង និងខ្លួនឯងផង ។ ហេតុនេះការព្យាយាមហ្វឹកហាត់ខ្លួន និងជាការបដិបត្តិរបស់ខ្លួនជារឿងសំខាន់ណាស់ ។
ពិសេសជាងនេះទៅទៀតត្រូវមានការផ្ដល់ឱកាសដល់គ្នានិងគ្នាតាមតែអាចធ្វើទៅបាន គឺ បដិបត្តិដោយឲ្យការអនុគ្រោះដល់គ្នា មិនមែនជាការបង្គាប់ បញ្ជា ឬបៀតបៀនគ្នានោះទេ គឺប្រព្រឹត្តធ្វើដើម្បីសេចក្តីសុខទាំងសងខាង ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ