នៅក្នុងកាលាមសូត្រ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់បានទេសនាដាស់តឿនដល់ពុទ្ធបរិស័ទថា មុននឹងជឿតាម ធ្វើតាមត្រូវគិតដោយឧបាយគឺបញ្ញា មិនមែនគ្រាន់តែឮភ្លាមហើយជឿភ្លែតនោះក៏ទេដែរ ។ ខាងក្រោមនេះជាពុទ្ធឱវាទដែលព្រះភគវាសម្តែងទុកមក ៖ ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្ត កុំប្រកាន់ជឿដោយអាងថាខ្លួនពេញចិត្ត…
នៅក្នុងកាលាមសូត្រ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់បានទេសនាដាស់តឿនដល់ពុទ្ធបរិស័ទថា មុននឹងជឿតាម ធ្វើតាមត្រូវគិតដោយឧបាយគឺបញ្ញា មិនមែនគ្រាន់តែឮភ្លាមហើយជឿភ្លែតនោះក៏ទេដែរ ។ ខាងក្រោមនេះជាពុទ្ធឱវាទដែលព្រះភគវាសម្តែងទុកមក ៖
ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្ត កុំប្រកាន់ជឿដោយអាងថាខ្លួនពេញចិត្ត ។
ភព្វរូបតា កុំប្រកាន់ជឿថាអ្នកនេះជាបញ្ញវន្តល្មមជឿតាមបាន ។
បិដកសម្បទាន កុំប្រកាន់ជឿតាមក្បួនរបស់ខ្លួន ។
នយហេតុ កុំប្រកាន់ជឿដោយអាងហេតុនិងស្មានយក ។
តក្កហេតុ កុំប្រកាន់ជឿដោយអាងលើការគ្នេរគ្នាន់កាត់តម្រូវ ។
អាការបិរិវិតក្ក កុំប្រកាន់ជឿដោយអាងលើការត្រិះរិះតាមអាការៈដែលបានឃើញ ។
សមណោ នោ គរុ កុំប្រកាន់ជឿដោយអាងថាសមណៈនេះជាគ្រូរបស់អញ ។
អនុស្សវា កុំប្រកាន់ជឿអ្វីដែលឮតៗគ្នាមិនមានហេតុផល ។
បរម្បរា ៖ កុំប្រកាន់ជឿអ្វីដែលគេធ្វើមកតៗគ្នា ។
ឥតិកិរ ៖ កុំប្រកាន់ជឿអ្វីដោយអាងថាបានឮគេនិយាយមក .
ជំនឿដែលត្រឹមត្រូវគួរអាងទៅលើហេតុ និងផលច្បាស់លាស់ ហេតុគឺទង្វើសព្វបែបយ៉ាង ឯផលគឺផ្លែផ្កាកើតចេញមកអំពីទង្វើទាំងពួងទាំងឡាយនោះពិតៗ និងត្រូវប្រកបដោយបញ្ញាផង ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ