នៅពេលលោកសម រង្ស៊ី ធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសទុយនេស៊ីកាលពីឆ្នាំ២០១១ លោកមានគោលបំណង រួចជាស្រេចដើម្បីសិក្សាអំពីរបៀបធ្វើបដិវត្តន៍ពណ៌មួយដើម្បីយកមកអនុវត្តន៍ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងបំណងផ្តួលរំលំរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាដែលដឹកនាំដោយសម្តេចតេជោហ៊ុន សែន ។ បន្ទាប់ពីទស្សនកិច្ចនោះ…
នៅពេលលោកសម រង្ស៊ី ធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសទុយនេស៊ីកាលពីឆ្នាំ២០១១ លោកមានគោលបំណង រួចជាស្រេចដើម្បីសិក្សាអំពីរបៀបធ្វើបដិវត្តន៍ពណ៌មួយដើម្បីយកមកអនុវត្តន៍ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងបំណងផ្តួលរំលំរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាដែលដឹកនាំដោយសម្តេចតេជោហ៊ុន សែន ។ បន្ទាប់ពីទស្សនកិច្ចនោះ ៨ឆ្នាំ រងើកភ្លើងនៃការធ្វើបដិវត្តពណ៌ត្រូវបាន លោក សម រង្ស៊ី បង្កាត់កាន់ តែខ្លាំងនៅក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ។
លោកបានប្រកាសពីការវិលត្រឡប់មកវិញនៅថ្ងៃទី៩ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ ជាមួយនឹងផែនការកេណ្ឌមនុស្សប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលដែលដឹកនាំដោយសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ។ ធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ លោកបានប្រកាសអំពាវនាវឱ្យយោធាងាកមកគាំទ្ររូបលោកនៅក្នុងការប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាល ។
ជាមួយនឹងការអំពាវនាវឱ្យមានការចូលរួមពីយោធា លោក សម រង្ស៊ី បានឆ្លងផុតពីបន្ទាត់ក្រហម ហួសផុតពីការតវ៉ាអហិង្សា ។ លោក សម រង្ស៊ីបានសម្លឹងឃើញថាការបះបោរជាជម្រើសតែមួយគត់ប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលបច្ចុប្បន្ន ។ ប៉ុន្តែតើលោកអាចនឹងទទួលជោគជ័យកម្រិតណាពីជម្រើសនយោបាយដ៏គ្រោះថ្នាក់នេះហើយថាតើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់នឹងស្មគ្រស្លាប់ជាមួយលោកនៅក្នុងការធ្វើបដិវត្តន៍នេះ ?
លើកនេះ លោកសម រង្ស៊ី ហាក់ដូចជាមានផែនការខ្លាំងនិងល្អិតល្អន់ជាងមុនអំពីការវិលត្រឡប់របស់លោកមកកាន់ប្រទេសកម្ពុជាវិញ ។ ដូច្នេះ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាក៏បានរៀបចំផែនការ យ៉ាងល្អិតល្អន់ខ្លាំង ដើម្បីចាត់វិធានការមានប្រសិទ្ឋភាពដើម្បីទប់ទប់កុំឱ្យមានការបះបោរណាមួយអាចកើតមានឡើង ដោយសារការវិលត្រឡប់និងការចាប់ខ្លូនលោកសម រង្ស៊ី ។
សេណារីយ៉ូបីដែលអាចកើតមានចំពោះការប្រកាសរបស់លោកសម រង្ស៊ី នៅក្នុងការវិលត្រឡប់ចូលប្រទេសកម្ពុជាវិញនិងការធ្វើបដិវត្តន៍តាមគំរូប្រទេសទុយណេស៊ី ។ សេណារីយ៉ូទីមួយ លោក សម រង្ស៊ីនឹងមិនវិលត្រឡប់មកដូចដែលគាត់បានប្រកាសនោះទេ ។ នេះជាសេណារីយ៉ូដែលអាចនឹងកើតមានជាងគេ ពីព្រោះតែកន្លងមកលោកសម រង្ស៊ី បានប្រកាសជាច្រើនដងពីការវិលត្រឡប់របស់គាត់ ប៉ុន្តែក្រោយមកលោកមិនបានវិលត្រឡប់ឡើយដោយលើកអំពីហេតុផលផ្សេងៗ ។ អ្នកវិភាគជាច្រើនក៏នៅតែគិតថា លោក សម រង្ស៊ីប្រហែលជានឹងមិនវិលត្រឡប់មកវិញនោះទេ ។ ហើយបដិវត្តន៍ពណ៌មួយនៅក្នុង ប្រទេសកម្ពុជាក៏នឹងមិនអាចកើតមានឡើងដែរ ។
បើទោះបីជាលោក សម រង្ស៊ី វិលត្រឡប់មកវិញដើម្បីដឹកនាំការបះបោរប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាល ក៏លោកប្រហែលជានឹងមិនអាចទទួលជោគជ័យនៅក្នុងការប្រមូលមនុស្សសម្រាប់បដិវត្តន៍មួយនេះឡើយ ។ ប្រជាជនកម្ពុជាជាច្រើនប្រហែលជានឹងមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនស្រេចដើម្បីស្លាប់ដើម្បីបុព្វហេតុមួយដែលមិនប្រាកដប្រជានោះបានឡើយ ។ ជំហររបស់លោកដែលផ្លាស់ប្តូរមិនទៀងទាត់ប្រហែលជាពិបាកនឹងធ្វើឱ្យមនុស្សជាច្រើនជឿជាក់ទៅលើរូបលោក ។
ម្យ៉ាងទៀត លោកក៏ប្រហែលជាពិបាកទាក់ទាញប្រជាជនអោយចូលរួមគ្រោះថ្នាក់ជាមួយផងដែរ ដោយសារតែមនុស្សជាច្រើនយល់ថាមិនឃើញមានភាពចាំបាច់ដែលត្រូវធ្វើបដិវត្តន៍នោះឡើយ ខណៈដែលប្រទេសជាតិកំពុងតែមានសេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើន ហើយប្រជាជនកាន់តែមានជីវភាពល្អប្រសើរជាងមុន ។ ប្រជាជនភាគច្រើនបំផុតនឹងមិនប្រថុយស្លាប់សម្រាប់បុព្វហេតុមួយ ដែលមិនច្បាស់លាស់និងផ្តល់លទ្ធផលអវិជ្ជមានច្រើនជាងវិជ្ជមាន ។
ស្ថានភាពនៅប្រទេសកម្ពុជាពេលនេះមិនដូចស្ថានភាពនៅប្រទេសទុយណេស៊ីកាលពីឆ្នាំ២០១១ដែលត្រូវញាំញីដោយបញ្ហាជាច្រើនពិសេសស្ថានភាពក្រីក្រ អំពើពុករលួយ និងអយុត្តិធម៌នៅក្នុងសង្គមនៅក្នុងប្រទេសនោះ ។ ដូច្នេះការរំពឹងថាប្រជាជនកម្ពុជានឹងអាចក្រោកឡើងបះបោរដូចនៅប្រទេសទុយ ណេស៊ីគឺជាការទស្សន៍ទាយស្ថានការណ៍មួយដែលមិនត្រឹមត្រូវឡើយ ។
នេះជាសេណារីយ៉ូមួយដែលល្អជាងគេសម្រាប់ស្ថិរភាពនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ។ ការមិនវិលត្រឡប់របស់គាត់គឺមានន័យថានឹងមិនមានការប្រឈមមុខដាក់គ្នារវាងក្រុមអ្នកគាំទ្រលោក សម រង្ស៊ី និងកងកម្លាំងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលដែលបានប្រកាសរួច ហើយអំពីការចាត់វិធានការគ្រប់យ៉ាងដើម្បីការពាររាជរដ្ឋាភិបាល ។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយចុះការអំពាវនាវរបស់សម រង្ស៊ី អាចជាការដាស់តឿនមួយ សម្រាប់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាដែលត្រូវធានាអោយបានថាកម្ពុជាត្រូវស្ថិតនៅលើផ្លូវដ៏ត្រឹមត្រូវមួយដោយអាចឱ្យប្រជាជនកម្ពុជាទាំងអស់រស់នៅមានជីវភាពធូរធានិងសប្បាយចិត្ត ។ រាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវចាត់វិធានការដើម្បីធានាថា ប្រជាជនគ្រប់រូបបានទទួលផលគ្រប់គ្នាពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ទទួលបានយុត្តិធម៌សង្គម និងសិទ្ធិសេរីភាពក្នុងនាមជាពលរដ្ឋនៅក្នុងប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យមួយ ។
នៅពេលដែលប្រជាជនទទួលអារម្មណ៍ថាពួកគេរស់នៅមានជីវភាពសមរម្យ បានសេចក្តីសុខ និង
សប្បាយរីករាយនោះ ពួកគេនឹងមិនងាយត្រូវបានអូសទាញឱ្យចូលរួមក្នុងការបះបោរណាមួយឡើយ ។
ឥឡូវយើងចូលទៅកាន់សេណារីយ៉ូទីពីរវិញម្តង ។ សេណារីយ៉ូទីពីរលោក សម រង្ស៊ី នឹងវិលត្រឡប់ចូលប្រទេសវិញហើយដឹកនាំការតវ៉ាដូចដែលគាត់អះអាងដើម្បីឈានដល់ការផ្តួលរំលំរាជរដ្ឋាភិបាល ។ នេះគឺជាសេណារីយ៉ូដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុតសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា ។
វាជាសេណារីយ៉ូមួយដែលអាចឈានដល់ការប៉ះទង្គិចគ្នានិងអំពើហិង្សាដែលអាចនាំឱ្យមានការបង្ហូរឈាម មនុស្សរបួសនិងស្លាប់ ។ គេអាចចាំបានអំពីព្រឹត្តិការណ៍នៃការតវ៉ាក្រោយការបោះឆ្នោតកាលពីឆ្នាំ២០១៣ដែលពេលនោះអំពើហិង្សាបានផ្ទុះឡើងនៅផ្លូវវេ៉េស្រងរវាងបាតុករនិងសមត្ថកិច្ច ដែលបានធ្វើឱ្យមានការបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិ មនុស្សរងរបួសនិងស្លាប់ជាច្រើននាក់ ។
រាជដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាប្រហែលជាបានរៀនសូត្រផងដែរពីព្រឹត្តិការណ៍ក្រោយការបោះឆ្នោតកាលឆ្នាំ២០១៣ហើយនឹងមិនបណ្តោយឱ្យសភាពការណ៍បែបនេះអាចកើតមានឡើងទៀតដែរ ។ប៉ុន្តែបើសិនជាកម្ពុជាត្រូវរុញច្រានឱ្យធ្លាក់នៅក្នុងសេណារីយ៉ូនេះ កម្ពុជានឹងប្រឈមមុខនឹងភាពមិន ប្រាកដប្រជាផ្នែកនយោបាយ ហើយផលវិបាកនៃការធ្វើបដិវត្តន៍នេះប្រហែលជានឹងផ្តល់ផលអាក្រក់ច្រើនជាងល្អសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា ។ ការផ្ទុះឡើងនូវអំពើហិង្សាណាមួយពេលនោះនឹងជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ផ្នែកនយោបាយរយៈពេលវែងសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា ។
ដូច្នេះការប្រឈមមុខដាក់គ្នាតាមដងផ្លូវ ជាអ្វីដែលអ្នកនយោបាយទាំងអស់ ត្រូវតែចៀសវាងអោយបានបើសិនជាពួកគេគិតដល់អនាគតវែងឆ្ងាយរបស់ប្រទេសជាតិ។សេណារីយ៉ូទីពីរនេះគួរតែកើតមាន ក្រោយមានការចរចាក្រៅឆាកមួយដើម្បីធានាឱ្យបានចៀសវាងការប៉ះទង្គិចគ្នារវាងកងកម្លាំងសមត្ថកិច្ចនិងក្រុមអ្នកគាំទ្រលោក សម រង្ស៊ី ។ សេណារីយ៉ូទីបីគឺអតីតមេដឹកនាំគណបក្សសង្គ្រោះជាតិដែលកំពុងនិរទេសខ្លួនដោយក្នុងនោះរួមមានលោក អេង ឆៃអ៊ាង និងលោកស្រី មូ សុខហួរ នឹងវិលត្រឡប់ចូលប្រទេសកម្ពុជាវិញ ប៉ុន្តែពួកគេនឹងប្រកាសថា ពេលវេលាមិនទាន់អនុគ្រោះសម្រាប់ការវិលត្រឡប់របស់លោក សម រង្ស៊ី ។
លោក សម រង្ស៊ី នឹងមិនត្រូវបានអ្នកគាំទ្រឱ្យវិលត្រឡប់ឡើយដោយលើកហេតុផលសុវត្ថិភាព ។ នេះក៏ជាសេណារីយ៉ូដ៏ល្អមួយដែលអាចជួយរក្សាមុខមាត់របស់លោក សម រង្ស៊ី ដើម្បីកុំឱ្យមានការប៉ះពាល់ខ្លាំងដោយសារតែអ្វីដែលគាត់បាននិយាយ ។នៅក្នុងរយៈពេលជាងមួយខែនេះឆ្ពោះទៅកាន់ថ្ងៃទី៩ ខែវិច្ឆិកា វាជាពេលវេលាដ៏សំខាន់មួយ នៃនយោបាយកម្ពុជា ។ វាក៏ជាពេលវេលាដែលតម្រូវឱ្យអ្នក នយោបាយពិចារណាយ៉ាងល្អិនល្អន់ អំពីជម្រើសផ្សេងៗដែលពួកគេត្រូវប្រកាន់យកដោយត្រូវធ្វើយ៉ាងណាចៀសវាងឱ្យបានការបង្ហូរឈាមជាតិសាសន៍ឯងក្នុងជម្លោះនយោបាយមួយនេះ ។
កម្ពុជាបានធ្វើដំណើរបានវែងឆ្ងាយហើយក្នុងរយៈពេល៤០ឆ្នាំកន្លងមកនេះចាប់តាំងពីការចាកចេញពីរបបខ្មែរក្រហមកាលពីឆ្នាំ១៩៧៩ ។ កម្ពុជាត្រូវតែធ្វើដំណើរលើផ្លូវត្រូវដែលធ្វើឱ្យប្រជាជនកាន់តែមានជីវភាពធូរធានិងសម្បូរសប្បាយហើយការបង្កាត់ភ្លើងហិង្សាណាមួយដែលនាំដល់ការបង្ហួរឈាម គឺជាការសម្រេចចិត្តដែលនឹងត្រូវផ្តន្ទាទោសដោយប្រវត្តិសាស្ត្រទៅមុខយូរអង្វែងទៀត ។
ការធ្វើបដិវត្តន៍នឹងក្លាយជារងើកភ្លើងដ៏គ្រោះថ្នាក់មួយដែលអាចឆាបឆេះបំផ្លាញប្រទេសជាតិជាជាងការនាំមកនូវការប្រែប្រួលជាវិជ្មមាន ។ ជម្រើសដែលល្អសម្រាប់កម្ពុជាគឺត្រូវធ្វើដំណើរលើផ្លូវ ប្រជាធិបតេយ្យដ៏ត្រឹមត្រូវមួយហើយធានាឱ្យបានការរៀបចំការបោះឆ្នោតដ៏ត្រឹមត្រូវនិងយុត្តិធម៌ ។ ដូច្នេះការបះបោរមិនមែនជាជម្រើសដែលល្អនោះទេហើយគេមិនត្រូវធ្វើឱ្យរងើកភ្លើងនេះឆាបឆេះកាន់តែសន្ធោសន្ធៅឡើយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ