នៅក្នុងពិធីកម្មទាំងឡាយរមែងមានគន្លឹះនៃការរៀបចំសំខាន់ៗទៅតាមលំអានយ៉ាងណា បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌក៏មានរបៀបឬហៅថាពាក្យជាគន្លឹះពិសេសៗនៃការរៀបចំយ៉ាងនោះដែរ ។
ខាងក្រោមនេះជារណ្តាប់សំខាន់ៗនៃការរៀបចំក្នុងរដូវភ្ជុំបិណ្ឌដោយមានការពន្យល់ពាក្យនីមួយៗដូចជាៈ
១-បាយបិតបូរ គឺជាដុំបាយ ឬពំនូតបាយរាងស្រួចដូចសាជី ដែលមានគម្របស្លឹកចេកគ្របពីលើ មានចោះកំពូល ទុកដោតទៀន ធូបនិងផ្កាសម្រាប់ឧទ្ទិសដល់ខ្មោច ដែលបានស្លាប់ទៅ ។
២-ថ្ងៃកាន់បិណ្ឌឬថ្ងៃដាក់បិណ្ឌ គេគិតចាប់ពីថ្ងៃ១ដល់១៤រោច ខែភទ្របទ ។
៣-ថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌ សំដៅដល់ថ្ងៃ ១៥រោចខែភទ្របទ ដែលអ្នកស្រុកមកជុំគ្នា ធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសកុសល ដល់បុព្វការីជន ដែលបានចែកឋាន ទៅកាន់លោកខាងមុខ ។
៤-ផ្កាបិណ្ឌ សំដៅដល់ពំនូតបាយ មានរាងមូលស្រួចដូចសាជី ដែលនៅលើកំពូលមានគេធ្វើរូបហង្សទ្រទៀន សម្រាប់ អុជរាល់យប់ថ្ងៃកាន់បិណ្ឌ សម្រាប់ជាដង្វាយព្រះចូឡាមុនី ។
៥-បង្សុកូល សំដៅដល់ការនិមន្តព្រះសង្ឃ សូត្រព្រះអភិធម្ម៧គម្ពីរដោយសង្ខេប ។
៦-ធម្មទេសនា សំដៅដល់ដំណើរសំដែងធម៌ ដំណើរប្រៀនប្រដៅតាមបែបព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលសម្តែងដោយ ព្រះសង្ឃឬព្រះពុទ្ធអង្គ ។
៧-ធម៌បរាភវសូត្រ សំដៅដល់ការសូត្រធម៌បទ ដែលបានបញ្ជាក់ប្រាប់ពីសេចក្តីវិនាស ភាពអាប់យស កេរ្តិ៍ឈ្មោះ អាប់មុខទាំងឡាយ ។
៨-ប្រេត មានន័យថា សត្វដែលរស់នៅក្នុងអបាយភូមិមួយពួក ឬអ្នកដែលបានស្លាប់ទៅហើយ ។
៩-នរក ទីអបាយភូមិដែលមានរណ្តៅជាលំនៅនៃសត្វមានបាបនៅរងទុក្ខ តាមកម្លាំងកម្មដែលខ្លួន បានធ្វើ ។
១០-ទេវតា ពួកអមនុស្សដែលជាអ្នកសោយអាហារទិព្វ អ្នកមានបុណ្យសាងទុកមកហើយ ។
១១-ព្រះ គឺអ្នកប្រសើរលើសលន់ អ្នកដែលជាចម្បងក្នុងលោក ។
១២-បណ្តាសា ពាក្យជេរប្រទេច ពាក្យផន្ទា ពាក្យសំបូងសង្រូងឲ្យគេវិនាសហិនហោច ។
១៣-ពរ គឺគុណជាតដ៏ប្រសើរ ដែលគួរប្រាថ្នា គួរចង់បាន គួរជ្រើសរើសតាមគាប់ចិត្ត ពរសព្វសាធុការ ។
ចំណុចទាំងអស់នេះជាគន្លឹះដ៏សំខាន់សម្រាប់ប្រើនៅក្នុងពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ មិនដែលរំលងពាក្យគន្លឹះណាមួយឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ