ខេត្តមណ្ឌលគិរី ៖ ដោយសារជំនឿទៅលើព្រះសែននៅតាមបណ្តាភូមិនានា ក្នុងក្រុងស្រុកទាំង៥របស់ខេត្តមណ្ឌលគិរី តែងតែមានខ្ទមអ្នកតាស្ទើរគ្រប់ច្រកល្ហក សម្រាប់អ្នកភូមិរៀបចំពិធីផ្សេងៗ ។ បើទោះជានៅតាមមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួនសម្បូរខ្ទមអ្នកតាសម្រាប់គោរពបូជាក៏ដោយ អ្នករស់នៅខេត្តមណ្ឌលគិរី តែងជួបជុំគ្នាមួយឆ្នាំម្តងនៅភ្នំដោះក្រមុំ ដើម្បីប្រារព្ឋពិធីសែនក្របី ស្រាពាង និងតង្វាយនានា ដល់ម្ចាស់ទឹកដី ។
ភ្នំដោះក្រមុំជាទីសក្ការៈបូជាដ៏មានប្រជាប្រិយិភាព សម្រាប់អ្នកទេសចរដែលទៅកម្សាន្តនៅក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី ជាពិសេសគឺប្រជាពលរដ្ឋរស់ក្នុងតំបន់នេះតែម្តង ។ មិនត្រឹមជាកន្លែងគោរពបូជាប៉ុណ្ណោះទេ ភ្នំដោះក្រមុំក៏ជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដ៏ស្រល់ត្រកាលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ ជាច្រើនម៉ឺនាក់ក្នុង មួយឆ្នាំៗ ។ ភ្នំដោះក្រមុំស្ថិតនៅក្នុងសង្កាត់សុខដុម ក្រុងសែនមនោរម្យ កើតឆៀងខាងជើង និងមានចម្ងាយជាង២គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងសែនមនោរម្យ ។
ប្រសិនបើធ្វើដំណើរចេញពីក្រុងសែនមនោរម្យ ឆ្ពោះទៅភ្នំដោះក្រមុំចំណាយពេលប្រមាណ៥នាទី ប្រាដកជាបានឃើញខ្លោងទ្វារច្រកចូលសម្ដៅកំពូលភ្នំជាក់ជាពុំខាន ដោយមានដាក់ឈ្មោះថា មជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌ជនជាតិ ។ បើចង់ឡើងដល់កំពូលភ្នំដើម្បីគយគន់មើលទេសភាព ជុំវិញភ្នំ ពិសេសគឺក្រុងសែនមនោរម្យទាំងមូលមិនពិបាកទេ ព្រោះមន្ទីរសាធារណការខេត្ត បានរៀបចំផ្លូវក្រាលកៅស៊ូសម្រាប់ម៉ូតូរថយន្តធ្វើដំណើរឡើងដល់កំពូលភ្នំ ។ ប៉ុន្តែទេសចរណាមិនចង់យកយានជំនិះឡើងទៅ អាចផ្ញើនៅជើងភ្នំ រួចបន្តដំណើរតាមរយៈជណ្តើរមានប្រវែងប្រមាណជាង១០០ម៉ែត្រតែប៉ុណ្ណោះ ។ គ្រាន់តែបានឡើងទៅដល់កំពូលភ្នំភ្លាម ភ្ញៀវទេសចរតែងតែរៀបចំអុជធូបបន់ស្រន់ប្រាថ្នាសុំសេចក្តីសុខសប្បាយ ផ្សេងៗ ទៅតាមការជឿជំនឿ រៀងៗខ្លួន ។ ចំណែកទេសចរខ្លះទៀតចាប់ទាញយកកាមេរ៉ាថតរូបអនុស្សាវរីយ៍ ។
រមណីយដ្ឋានភ្នំធម្មជាតិដោះក្រមុំ បានធ្វើឲ្យអ្នកទេសចរទាំងចាស់ក្មេងបាត់អស់នូវភាពស្មុគស្មាញ ក្រោយសម្រាកពីការងារ និងការរៀនសូត្រ ។ នៅលើកំពូលភ្នំមានសភាពត្រជាក់នឹងខ្យល់បក់ខ្លាំងចាប់ពីចុងខែតុលាដល់ពាក់កណ្តាលខែមីនា ។ ប្រសិនបើចោលភ្នែកក្រឡេកមើលទៅប្រជុំជនក្រុងសែនមនោរម្យពីលើកំពូលភ្នំដោះក្រមុំ នោះអ្នកទេសចរទាំងឡាយប្រាដកជាចម្លែកអាម្មណ៍ ព្រោះតែទីក្រុងទាំងមូលហាក់បីដូចជាកំពុងស្ថិតនៅលើកាំជណ្តើរ ក៏ព្រោះសណ្ឋានដីមានលក្ខណៈ ទាបខ្ពស់ៗ ដែលមានផ្ទះខ្លះសាងសង់លើកំពូលភ្លំ ខ្លះសង់តាមជំរាលជើងភ្លំ និងមួយចំនួនទៀតសង់ជាប់មាត់អូរតាមជ្រលងភ្នំ តូចៗដែលជាប្រភពទឹកដ៏សំខាន់ ។
កាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកបើតាមលោកយាយពីរបីនាក់ដែលនៅចាំបោសសម្អាតអាស្រមលោកយាយដោះក្រមុំ បាននិទានអំពីប្រវត្តិភ្នំដោះក្រមុំតាមការតំណាល តៗគ្នាថា កាលពីដើមភ្នំមួយនេះជាកម្មសិទ្ឋិរបស់លោកតាលោកយាយពីរនាក់ប្តីប្រពន្ឋ ពួកគាត់គឺជាអ្នកមានជាងគេក្នុងតំបន់នេះ ក៏ប៉ុន្តែពួកគាត់ពុំមានកូនចៅនោះទេ ។ ប្តីឈ្មោះជី ងិល ប្រពន្ឋឈ្មោះជី កិល ។ ចំណែកគូដណ្តឹងមួយគូជិតដល់ថ្ងៃរៀបការ ដោយគោរពតាមប្រពៃណីកូនកំលោះឈ្មោះស្រូក បានទៅរស់នៅបម្រើផ្ទះខាងកូនស្រីឈ្មោះ ផ្លំ ។ កូនកំលោះទៅស្នាក់នៅផ្ទះកូនស្រីនោះ ចំរដូវប្រមូលផលស្រូវ ពួក ប្រុសៗត្រូវចូលព្រៃរកកាប់ឫស្សី យកមកបិតត្បាញកញ្ជើ ដើម្បីរៀបចំធ្វើពិធីសែនព្រលឹងស្រូវ តាមប្រពៃណីជនជាតិព្នង ។ នាយស្រូក និង ប្រុសៗក្នុងភូមិ បាននាំគ្នាចូលព្រៃដើម្បីកាប់ឫស្សី ។ និយាយពីកូនក្រមុំវិញ បន្ទាប់ពីគូដណ្តឹងចេញទៅព្រៃបាត់ នាងបានបុកស្រូវរែងយកអង្ករ រួចមកដល់វេលាល្ងាច នាងបានទៅដងទឹកនៅត្រពាំងមួយនៅក្បែភូមិ ។ ពេលនាងកំពុងដងទឹក ស្រាប់តែមានជ្រូកព្រៃមួយក្បាលមិនដឹងជាមកពីណា បានដើរ ក្រវិលៗនាង ហាក់បីដូចជាចង់នាំនាងទៅកន្លែងណាមួយ ។
ដោយមានការសង្ស័យនាងក្រមុំផ្លំ ក៏ដើរតាមពីក្រោយជ្រូកព្រៃនោះរហូតដល់មាត់ច្រកផ្លូវមួយ ស្រាប់តែបាត់ស្រមោលជ្រូកព្រៃនោះមិនដឹងទៅទីណា ។ នាងក៏ចេះតែ ដើរៗរហូតជួបប្រទះយាយជី កិល ។ ឃើញនាងក្រមុំកម្សត់ដើរតែម្នាក់ និងមិនស្គាល់ពីមុនមក យាយជី កិល បានសួរនាំនាងក្រមុំ ក៏បានដឹងដំណើររឿងសព្វគ្រប់ថាពិតជាជ្រូកនោះនាំនាងវង្វេងផ្លូវ ។ ដោយការអាណិតអាសូរបូករួមគាត់ពុំមានកូចៅផងនោះ យាយជី កិល បាននាំនាងផ្លំ ទៅនៅផ្ទះជាមួយទុកដូចជាកូនបង្កើត និងបានរៀបរាបប្រាប់ដល់តាជី ងិល ជាប្តីតាមដំណើរដើមទង ។ និយាយពីកំលោះស្រូក វិញ បន្ទាប់ពីកាប់ឫស្សី បានរួចរាល់ ហើយត្រលប់មកផ្ទះវិញ ក៏ត្រូវបងប្អូនប្រាប់ថា នាងផ្លំ ជាគូដណ្តឹងបានបាត់ខ្លួនហើយ ។ ដោយមិនអស់ចិត្តនាយក៏បានទៅតាមរកនៅត្រពាំងដែលនាងផ្លំទៅដងទឹក តែរកពុំឃើញសោះ ឃើញតែជ្រូកព្រៃមួយក្បាលដើរជុំវិញនាយ ។ នាយក៏ដើរតាមជ្រូកព្រៃនោះ។ ក្រោយពីបានដើរតាមជ្រូកព្រៃនោះអស់យ៉ាងយូរមក នាយស្រូក ក៏បានជួបនាងផ្លំ ជាគូដណ្តឹង ។
យាយតា បានរៀបចំពិធីមង្គលការតាមប្រពៃណីរបស់ជនជាតិព្នង និងប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ទៅនាយស្រូក និងនាងផ្លំ ។ បន្ទាប់ពីរស់នៅជាមួយគ្នាអស់ពេលយ៉ាងយូរកន្លងមក អ្នកទាំងពីរបានឈឺចាស់ស្លាប់រៀងៗខ្លួន ដោយភ្នំនោះជាកម្មសិទិ្ឋរបស់តាស្រូក យាយផ្លំ អ្នកស្រុកអ្នកភូមិក៏បានដាក់ឈ្មោះភ្នំនោះថា ភ្នំស្រូកផ្លំ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នភ្នំនេះត្រូវបានអ្នកស្រុកប្តូរឈ្មោះថា ភ្នំដោះក្រមុំវិញ ។ កាលពីមុននៅលើភ្នំនេះពុំទាន់មានអាស្រមនិងរូបសំណាកទេ តែដោយអ្នកស្រុកដែលទៅបន់ស្រន់ចេះតែសមប្រកបតាមប្រាថ្នានោះ គេបានសាងសង់អាស្រមពីថ្មប្រក់ស៊ីប្រ៊ូស៊ីម៉ង់ត៍កាលពីអំឡុងឆ្នាំ២០០៤ រួចរាល់នៅឆ្នាំ២០១០ ហើយមានអាស្រមពីរ មួយមានឈ្មោះ អាស្រមលោកយាយផ្លំ និងអាស្រមលោកតាស្រូក ៕ កែសម្រួលដោយ ៖ សុឃាក់
ចែករំលែកព័តមាននេះ