មហាត្មះ គន្ធី កំពូលមេដឹកនាំអហិ.ង្សារបស់ឥណ្ឌា
មហាត្មះ ការ៉ាមចាន់ គន្ធី (មហាត្មះ គន្ធី) ជាមេដឹកនាំមនោគមវិជ្ជា និងជាអ្នកនយោបាយដ៏ល្បីល្បាញនៃប្រទេសឥណ្ឌា អំឡុងចលនាទាមទារឯករាជ្យជាតិ ឥណ្ឌាពីចក្រភពអង់គ្លេស ។…
មហាត្មះ ការ៉ាមចាន់ គន្ធី (មហាត្មះ គន្ធី) ជាមេដឹកនាំមនោគមវិជ្ជា និងជាអ្នកនយោបាយដ៏ល្បីល្បាញនៃប្រទេសឥណ្ឌា អំឡុងចលនាទាមទារឯករាជ្យជាតិ ឥណ្ឌាពីចក្រភពអង់គ្លេស ។…
មហាត្មះ ការ៉ាមចាន់ គន្ធី (មហាត្មះ គន្ធី) ជាមេដឹកនាំមនោគមវិជ្ជា និងជាអ្នកនយោបាយដ៏ល្បីល្បាញនៃប្រទេសឥណ្ឌា អំឡុងចលនាទាមទារឯករាជ្យជាតិ ឥណ្ឌាពីចក្រភពអង់គ្លេស ។ គាត់គឺជាអ្នកត្រួសត្រាយក្នុងការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវភាពអត់ធ្មត់ អហិង្សា និងធ្វើឱ្យប្រទេសឥណ្ឌាឆ្ពោះទៅរកឯករាជភាព និងបានបំផុសឱ្យមានចលនាតស៊ូសម្រាប់សិទ្ធិសេរីភាពក្នុងពិភពលោក ។
ក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាគាត់ត្រូវបានគេហៅថា បាពូ (Bapu) ដែលមានន័យថា «ឪពុក» ហើយត្រូវបានប្រគល់កិត្តិនាមថា «បិតាជាតិ» ។ ដើម្បីឈ្វេងយល់ពីមហាត្មះ គន្ធី ពីនយោបាយអហិង្សាក្នុងការទាមទារឯករាជ្យពីចក្រភពអង់គ្លេស តើគាត់បានហែលឆ្លងបញ្ហាអ្វីខ្លះ ហើយក៏មានសំណួរថា តើការប្រកាន់យកហិង្សា ឬអហិង្សា មួយណាចាំបាច់ជាង ? ដើម្បីសិទ្ធិសេរីភាពនៃមនុស្សជាតិ ។
គន្ឋីនិងការចរចាជាមួយមេដឹកនាំអង់គ្លេសនាសរទរដូវឆ្នាំ១៩៣១គន្ធីបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីក្រុងឡុងដ៏ដើម្បីចរចាជាមួយអង់គ្លេសក្នុងនាមជាតំណាងតែម្នាក់គត់របស់គណបក្សសមាជឥណ្ឌា ។ ក្រោយពីធ្វើដំណើរតាមនាវាដោយអង្គុយនៅកន្លែងថោកបំផុតលោកបានដើរតាមវិថីក្រុងឡុងដ៏ដែលលោកធា្លប់រស់នៅកាលពីពេលសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យច្បាប់ ។ ជាមួយនឹងក្បាលត្រងោល ពាក់វ៉ែនតា និងមាត់បាក់ធ្មេញអស់ លោកមិនភ្លេចឆ្នូតក្បាលពណ៌ស កន្សែងបង់ក និងពាក់ស្បែកជើងផ្ទាត់ឡើយ ។ ហ្វូងមនុស្សដែលរំជួលចិត្តនិងសប្បាយខ្ញៀវខ្ញារបានតាមពពាក់ពពូនពីក្រោយលោកនៅបញ្ញាញាណរបស់គាត់ ។
ចំពោះពិភពបស្ចិមប្រទេស ម៉ូហាន់ដាស ខេគន្ធី ដែលធា្លប់ជានិស្សិតឥណ្ឌាពូកែអៀនខ្មាស និងមិនសូវនិយាយស្តីម្នាក់ បានក្លាយជាមហាត្មៈ ឬបុគ្គលជាទីសក្ការៈ ។ កាលពីនៅអង់គ្លេស លោកបានជួបគ្រប់មេដឹកនាំអង់គ្លេស ដោយរួមទាំងមហាក្សត្រិយានីផង ។ មានករណីលើកលែងតែមួយគត់គឺ នាយករដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេសវីនស្តុន ឆឺចឈីល ដែលបដិសេធពុំព្រមជួបនិយាយជាមួយលោកឡើយ ។ ឆឺចឈីលបង្ហាញការព្រួយបារម្ភជាចំហថាភាពវៃឆ្លាតរបស់ “មនុស្សប្រុងក្លាយជាព្រះ”នេះអាចធ្វើអោយអង់គ្លេសបាត់បង់ឥណ្ឌាទៅបាន ។ ដោយធ្វើតាមបំណងរបស់ឆឺចឈីលសន្និសីទក្រុងឡុងដ៏បានផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមតិចតួចណាស់ដល់គន្ធី ក្នុងការទាមទារឯករាជ្យភាពរបស់ឥណ្ឌា ។ នៅពេលទៅដល់ឥណ្ឌាវិញ លោកមានការរន្ធត់ចិត្តជាខ្លាំង ដោយឃើញតំណាងអង់គ្លេសនៅទីនោះ បង្ក្រាបលើគណបក្សសមាជឥណ្ឌារបស់លោកយ៉ាងចាស់ដៃ ។ មិនយូរប៉ុន្មានខ្លួនលោកផ្ទាល់បានមកស្ថិតនៅក្នុងគុកយេរ៉ាវដា ។ ពីបន្ទប់ពន្ធនាគារលោក បានចាប់ផ្តើមធ្វើយុទ្ធនាការមួយទៀត ។ យុទ្ធនាការនេះមានបំណងទាមទារសិទ្ធសេរីភាពច្រើនឡើងសំរាប់ប្រជាជនឥណ្ឌាដ៏អស់សង្ឃឹមបំផុតក្នុងវណ្ណៈសូទ្រៈ ។
ដើម្បីទទួលបានសមានចិត្តគាំទ្រពីវណ្ណៈឯទៀតក្នុងសង្គមឥណ្ឌា គន្ធីបានចាប់ផ្តើមនិយាយពីពួកសូទ្រៈថាជា ហារីហ្សាន់ ឬកូនរបស់ព្រះ ។ លោកបានប្រកាសចាប់ផ្តើមការតមអាហារនៅថៃ្ង២០ កញ្ញា ១៩៣២ និងថាបើចាំបាច់អាចប្រើរយៈពេលរហូតដល់លោកស្លាប់ ប្រសិនបើជីវភាពរបស់ពួកហារីហ្សាន់ ពុំត្រូវគេធ្វើអោយល្អប្រសើរឡើងទេនោះ ។ ប្រាំមួយថ្ងៃក្រោយមក អង់គ្លេសបានយល់ព្រមថានឹងពុំចាំបាច់អោយមានច្បាប់ដែលចាត់ទុកមនុស្សណាម្នាក់ជាពួកសូទ្រៈទៀតទេ ។ ពួកមេដឹកនាំហិណ្ឌូគ្រានោះបានយល់ព្រមអោយពួកសូទ្រៈចូលក្នុងព្រះវិហារដើម្បីធ្វើបុណ្យទានហើយពួកសូទ្រៈខ្លះបានជាប់ជាសមាជិកសភាខេត្តទៀតផង ។
ការធ្វើឃាតគន្ឋីនិងការចងចាំវីរភាពអហិង្សារបស់គាត់នៅនិទាឃរដូវឆ្នាំ១៩៣៣ លោកបានបញ្ចប់ការតមអាហាររយៈពេល២១ ថ្ងៃក្រោយពីពួកហារីហ្សាន់ បានទទួលសិទ្ធក្នុងការរស់នៅច្រើនឡើង។ អ្នកគាំទ្រគាត់ជាច្រើនភ័យខ្លាចក្រែងគាត់ស្លាប់ដោយអត់អាហារច្រើនថ្ងៃនេះ ។ អ្នកដែលត្រូវស្នងតំណែងពីគាត់ ហ្សាវ៉ាហាឡា នេរុ បានប្រកាសថា “ប្រសិនបើបាពួ” ស្លាប់តើឥណ្ឌានឹងក្លាយទៅជាយ៉ាងណានៅពេលបន្ទាប់មក ? គន្ធីមិនបានស្លាប់ទេគាត់បានបន្តជីវិតរស់ដើម្បីបានឃើញចក្រអង់គ្លេសនិងប្រជាជាតិសម្ព័ន្ធមិត្តឯទៀតឈ្នះសង្គ្រាមលោកលើកទី២លើកំលាំងផ្តាច់ការអាល្លឺម៉ង់ និងជប៉ុន ។ លោកបានសរសេរសំបុត្រដោយដៃលោកផ្ទាល់ផ្ញើទៅអាដុលញ្ធ៍ ហ៊ីត្លែរ ដោយសង្ឃឹមថា ទឹកចិត្តអាណិតអាសូររបស់គាត់អាចជ្រាបចូលបេះដូងមេដឹកនាំផ្តាច់ការនេះខ្លះ តែលោកពុំបានទទួលសំបុត្រឆ្លើយតបវិញឡើយ។ជាច្រើនថ្ងៃក្រោយមកលោកត្រូវធ្វើការប្រជុំសូត្រធម៌ទៀត ។ ថ្ងៃ៣០ មករា នៅម៉ោងប្រាំមួយល្ងាច លោកបានដើរចូលឧទ្យានដើម្បីថ្លែងទៅកាន់អ្នកមកប្រជុំសូត្រធម៌ ។ បន្ទាប់មកបុរសក្មេងម្នាក់ឈ្មោះ ណាធូរ៉ាមវីហ្គូនសេ សិ្ថតនៅក្នុងក្រុមសាសនាហិណ្ឌូនិយមជ្រុល ហើយដែលខឹងនិងគន្ធីដែលអនុញ្ញាតអោយមានការបំបែកឥណ្ឌា និងប៉ាគីស្ថាន បានរត់ ចេញពីហ្វូងមនុស្សលុតជង្គង់ចំពីមុខគន្ធី ហើយទាញកាំភ្លើងខ្លីបាញ់រាងកាយមហាត្មៈគន្ធីចំនួនបីគ្រាប់ ។ គន្ធីបានស្រែកអោយព្រះជួយថា “អូ រ៉ាម ! អូ រ៉ាម !” ។ បន្ទាប់មកពិភពលោកក៏លែងមានមហាត្មៈគន្ធីតទៅទៀត ។
ថ្ងៃបន្ទាប់មករាងកាយរបស់គន្ធីបានត្រូវដាក់លើគំនរឈើខ្លឹមចន្ទ័ន៍គ្រឹស្នាក្បែរទន្លេពិសិដ្ឋយ៉ាមូណា ។ មនុស្សស្លៀកពាក់សរាប់លាននាក់បានឈរនៅក្បែរនោះដើម្បីជូនបូជាសពរបស់គាត់ ។ អស់រយៈពេល១៤ម៉ោងអណ្តាតភ្លើងបានបាញ់ឡើងទៅលើអាកាសជាមួយនឹងសម្លេងមនុស្សទ្រហោយំសោកស្តាយបុរសម្នាក់ដែលពួកគេសឹងតែចាត់ទុកជាព្រះ ។ ពីរសប្តាហ៍ ក្រោយមក ផេះអដ្ឋិធាតុរបស់មហាត្មៈគន្ធីត្រូវគេយកទៅបាចក្នុងទន្លេពិសិដ្ឋទាំង៧របស់ឥណ្ឌា ។
មិនដូចមេដឹកនាំសាសនាភាគច្រើន គន្ធីពុំបានចំណាយពេលវេលាក្នុងជីវិតរបស់គាត់គ្រាន់តែសូត្រធម៌ក្នុងព្រះវិហារប៉ុណ្ណោះទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញលោកខិតខំធ្វើការទាំងក្នុងរដ្ឋាភិបាល និងនយោបាយដើម្បីអោយពិភពលោកកាន់តែក្លាយជាកន្លែងងាយស្រួលរស់នៅឡើងសំរាប់ទាំងអ្នកមាននិងអ្នកក្រ ។ ដោយពុំរវីរវល់នឹងរង្វាន់សក្ការៈលោកបានបូជាខ្លួនប្រឆាំងនឹងព្រាយបិសាចនៃអំពើហិង្សា ព្រមទាំងព្រាយបិសាចនៃការគ្រប់គ្រងបែបអាណានិគម ។ ចំពោះវីសខោន លៀស ម៉ោនប៊ែតធឹន តំណាងអង់គ្លេសប្រចាំឥណ្ឌាគន្ធីមុខជាត្រូវកត់ត្រាចូលប្រវត្តិសាស្ត្រក្នុងឋានៈស្មើនឹងព្រះពុទ្ធ ឬព្រះយេស៊ូដែរ ។
និយាយពីមហាត្មៈរូបវិទូរ៉ូប៊ែរ អេនស្គេន បានលើកសរសើរសមិទ្ធផលរបស់គន្ធី ហើយមេដឹកនាំសាសនាអាមេរិក ម៉ាធីន លូធ័រ ឃីងមេដឹកនាំ សាសនាទីបេតិ៍ ដាឡៃ ឡាម៉ា និងចលនាសន្តិភាពពិភពលោកទាំងអស់សុទ្ធតែបានដើរតាមគំរូរបស់គាត់ មហាត្មៈគន្ធី កើតមកជាមេដឹកនាំប្រទេសឥណ្ឌា ជារដ្ឋបុរសដ៏ឆ្នើមម្នាក់នៃជនជាតិអាស៊ី ជារៀមច្បងអាស៊ីប្រកបដោយលក្ខណៈសម្បត្តិនៃភាពទន់ភ្លន់ ព្យាយាម អត់ធ្មត់ ក្លាហាននិងមេត្តាធម៌ដ៏គួរអោយសរសើរយ៉ាងខ្លាំង ។ ព័ត៌មានលំអិតនឹងមានផ្សាយជូននៅវគ្គក្រោយទៀត ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ