រាជធានីភ្នំពេញ ៖ លោក ចាន់ មុនី ដែលគេស្គាល់ថា ជាអ្នកកាសែតជើងចាស់មួយរូបបានប្រឡូក និងឆ្លងកាត់វិស័យសារព័ត៌មានរាប់សិបឆ្នាំមកហើយនោះឥឡូវបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺជាទម្ងន់ ពោល គឺជាជំងឺមហារីកច្រមុះ…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ លោក ចាន់ មុនី ដែលគេស្គាល់ថា ជាអ្នកកាសែតជើងចាស់មួយរូបបានប្រឡូក និងឆ្លងកាត់វិស័យសារព័ត៌មានរាប់សិបឆ្នាំមកហើយនោះឥឡូវបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺជាទម្ងន់ ពោល គឺជាជំងឺមហារីកច្រមុះ ឬសាច់កាច ហើយសព្វថ្ងៃគ្រួសារលោកមានជីវភាពខ្វះខាតមិនមានលទ្ធភាពក្នុងការព្យាបាលជំងឺទេ ។
ក្នុងអាជីពជាអ្នកសារព័ត៌មានលោក ចាន់ មុនី បានជួបគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើនលើករហូតធ្វើអោយបាក់ជើងម្ខាង និងខ្វេះភ្នែកម្ខាងដោយសារត្រូវគ្រាប់បែក កាលពីអំឡុងឆ្នាំ១៩៩៧ នៅចំណុចខាងមុខមន្ទីររដ្ឋសភាចាស់ សង្កាត់ចតុមុខ ខណ្ឌដូនពេញ រាជធានីភ្នំពេញ ។ ក្រៅពីនោះលោក ចាន់ មុនី ក៏បានជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ផងដែរ ខណៈកំពុងបំពេញភារកិច្ចកន្លងមក ។ ឥឡូវនេះលោក ចាន់ មុនី កំពុងកើតមានជំងឺមហារីកក្នុងច្រមុះធ្ងន់ធ្ងរ ជាជំងឺកាចដែលក្រុមគ្រូពេទ្យស្រុកខ្មែរតម្រូវអោយយកទៅធ្វើការវះកាត់នៅឯប្រទេសថៃ ខណៈនេះហើយដែលលោក ចាន់ មុនី កំពុងខ្វះខាតថវិកាខ្លាំង ដើម្បីយកទៅវះកាត់នៅប្រទេសថៃនោះ ។
ដោយជួបបញ្ហាបែបនេះលោក ចាន់ មុនី ក៏ដូចជា ក្រុមគ្រួសារមានតែលើកដៃដប់សំពះសុំជំនួយទៅដល់សប្បុរសជន និងអ្នកសារព័ត៌មានដូចគ្នា មេត្តាជួយឧបត្ថម្ភថវិកាតាមសទ្ធាទឹកចិត្ត ដើម្បីជាធនធានសម្រាប់យកទៅធ្វើកាវះកាត់នៅប្រទេសថៃ ។ នេះជាសំណេររបស់លោក ចាន់ មុនី ៖ ចង់ទៅពេទ្យស្រុកថៃព្យាបាលជំងឺមហារីកច្រមុះ តែអត់ថវិកា តើថ្ងៃណាទៅជីវិតខ្ញុំ ? រយៈពេល១៥ថ្ងៃមកហើយ ដែលរូបខ្ញុំដេកសំរាកព្យាបាលជំងឺមហារីកច្រមុះនៅមន្ទីពេទ្យអង្គឌួង ហើយគ្រូពេទ្យប្រាប់ថា ជំងឺនេះមិនអាចធ្វើការវះកាត់បាន មានតែការប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមី និងបាញ់កាំរស្មី បើមិនអញ្ចឹងទេ មានតែទៅពេទ្យស្រុកក្រៅទើបអាចព្យាបាលបាន ។
ខ្ញុំអន្ទះសារអារម្មណ៍វិលវល់ ណាឈឺចុកចាប់ខួរក្បាល ណាដកដង្ហើមមិនរួច តឹងច្រមុះ មួយទៀតគិតវែងឆ្ងាយអត់លុយកាក់ធ្វើសោហ៊ុយធ្វើដំណើរ និងចំណាយលើការព្យាបាលនៅពេទ្យស្រុកគេ តែបើមិនទៅមានតែចាំថ្ងៃស្លាប់ ។ តើអោយខ្ញុំគិតយ៉ាងណា ? ឯកូនស្រីខ្ញុំ អាយុ១៨ឆ្នាំ ក៏មានជំងឺធ្ងន់ដែរ រោគស្ត្រី និងត្រូវទៅពិនិត្យនៅពេទ្យរុស្សីទៀត ។
ខ្ញុំសូមគោរព និងសំណូមពរដល់មិត្តរួមអាជីព និងសប្បុរសជនមេត្តាជួយរូបខ្ញុំផង ។ ខ្ញុំពិតជាចង់ទៅព្យាបាលជំងឺនៅប្រទេសថៃ បើទោះបីមិនជាក៏ខ្ញុំអស់ចិត្តដែរ ។ ទុក្ខហើយទុក្ខទៀតអស់ពីត្រូវគ្រាប់បែកមកជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ហើយលើកនេះកើតជំងឺមហារីកក្នុងច្រមុះដែលត្រូវការព្យាបាលរយៈពេលវែង និងចំណាយថវិកាច្រើនដែលរូបខ្ញុំមិនមានលទ្ធភាព ។ ដោយសារតែមាននិស្ស័យពីកំណើត ចាន់ មុនី ខ្ញុំនេះបានចូលបម្រើការងារដំបូងនៅកាសែតប្រជាជន ក្នុងឆ្នាំ១៩៨៨ ក្រោយមករូបខ្ញុំផ្លាស់មកបម្រើការងារនៅវិទ្យុជាតិ ហៅថា រ៉ាត់យោកម្ពុជា ផ្នែកផលិតព័ត៌មានផ្សាយទៅក្រៅប្រទេស។
ខ្ញុំបាទបានចូលប្រឡូកយ៉ាងខ្លាំក្លាជាអ្នកកាសែតដែលមានរៀមច្បងជាច្រើនជួយបង្ហាត់បង្រៀនដូចជាបង យូតារាវុធ (ស្លាប់) បង ប៉ែន សមិទ្ធិ (ស្លាប់) បង អ៊ូក គឹមសេង បច្ចុប្បន្នអនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងព័ត៌មាន និងរៀមច្បងដែលមានអាយុប្រហាក់ប្រហែល និងបងខ្ញុំបន្តិចបន្តួចជួយណែនាំជាច្រើននាក់មានដូចបង ស រិទ្ធ បង ពុយ គា បង សយ សុភាព…..។ ជីវិតអ្នកកាសែតរូបខ្ញុំនេះបានឆ្លងកាត់ការគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតជាច្រើនលើក និងត្រូវបានគេផ្តល់រហស្សនាម «វីរៈជនកាសែត» អ្នកកាសែតក្លាហានមែនកាលនោះខ្ញុំអាយុ២៨ឆ្នាំ គឺពេញកម្លាំងហើយប្រទេសជាតិពេលនោះកើតមានកលយុគវឹកវរ ដោយបក្សប្រឆាំងដឹកនាំដោយ សម រង្សី ដើរបំផុសបំផុលប្រជាជន និងកម្មករអោយប្រឆាំងបក្សកាន់អំណាចដែលដឹកនាំដោយសម្តេច ជា ស៊ីម សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន សម្តេច ហេង សំរិន ។ ម៉ោង៩៖៣០នាទី ព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យ ទី៣០ ខែមិនា ឆ្នាំ១៩៩៧ នៅមុខមន្ទីររដ្ឋសភា មុខវត្ត បទុមវត្តីគ្រាប់បែកបានផ្ទុះឡើងបានធ្វើអោយមនុស្សរបួស និងស្លាប់ជាច្រើននាក់ គឺកម្មករ និងអ្នកកាសែត ។
រូបខ្ញុំអ្នកកាសែតបានដួលសន្លប់នៅកណ្តាលថ្នល់ (អ្នកកាសែតដូចគ្នាប្រាប់) ពេលដឹងខ្លួននៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត្រ ក្រោយមកទៅដល់ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី (ពេទ្យទីក្រុងកូឡាឡាំពួរ) ពេលនោះហើយដែលខ្ញុំបានដឹងច្បាស់ គឺភ្នែកខាងឆ្វេងរបស់ខ្ញុំបែកខ្ទេច និងជើងស្តាំបាក់១កំណាត់ ។ ជាភព្វ័សំណាងរបស់ខ្ញុំដែលមានទុក្ខធំដល់ជីវិត គឺបានព្រះមហាក្សត្សនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាសម្តេចព្រះនរោត្តមសីហនុ សព្វថ្ងៃសម្តេចព្រះបរមរតនកោដនរោត្តមសីហនុ និងសម្តេច ហ៊ុន សែន នាយរដ្ឋមន្ត្រីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ឯកឧត្តម ហុក ឡង់ឌី អតិតប្រធានប៉ូលីសស្រុកខ្នែរ និងក្រុមហ៊ុនកាសែតកម្ពុជាថ្ងៃនេះបានយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងក្លាជួយជ្រោមជ្រែងបញ្ជូនរូបខ្ញុំទៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ដើម្បីសង្គ្រោះព្យាបាលរហូតបានជាសះស្បើយ ។
បើទោះបីសព្វថ្ងៃរូបខ្ញុំមានភាពពិការខូចភ្នែកឆ្វេង និងបាក់ជើងស្តាំក៏ដោយ។ ពីឆ្នាំ១៩៩៧ ដល់ឆ្នាំ២០១៧ រយៈពេល២០ឆ្នាំ រូបខ្ញុំជូបគ្រោះថ្នាក់ធំម្តងទៀត គឺគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ឡានដឹកដីបើកបុក ខណៈរូបខ្ញុំចុះយកព័ត៌មានពេលនោះខ្ញុំដឹងខ្លួនឡើងនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពកម្ពុជា-សូវៀត (ពេទ្យរុស្សី) របួសពេញខ្លួនខ្ញុំគ្មានសង្ឃឹមថា រស់ទេ ប៉ុន្តែដោយមានបងប្អូនមិត្តរូមអាជីព និងប្រជាពលរដ្ឋ មន្ត្រីរាជការពិសេសថ្នាក់ដឹកនាំបានជួយជ្រោមជ្រែងគ្រប់បែបយ៉ាងដល់រូបខ្ញុំទើបបានរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់ម្តងទៀត ។
គ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត២លើកនេះខ្ញុំគិតថា នឹងលែងមានអ្វីកើតឡើងហើយដឹងអីមួយប៉ព្រិចភ្នែកដែលរូបខ្ញុំស្ទើរមិនជឿ គឺនៅព្រឹកថ្ងៃទី២៤ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៩ ច្រមុះខ្ញុំហូរឈាមយ៉ាងខ្លាំង ហើយក្រុមគ្រួសារបានបញ្ជួនមកកាន់ពេទ្យអង្គឌួង ក្រុមគ្រូពេទ្យធ្វើការពិនិត្យបញ្ជាក់ថា ជំងឺមហារីកច្រមុះ (ភាសាពេទ្យហៅថា សាច់កាច) កំរិតធ្ងន់ ។ ដោយគ្មានជំរើសសម្រាប់ជីវិតខ្ញុំចុងក្រោយរូបខ្ញុំចង់ទៅព្យាបាលនៅពេទ្យប្រទេសថៃក្រែងសមប្រកបតែខ្ញុំមិនមានថវិកាឡើយ ។ លេខទំនាក់ទំនងក្រុមគ្រួសារលោក ចាន់ មុនី 071 77 47 464/ 096 67 47 464/076 77 47 464 ៕ កែសម្រួលដោយ ៖សុឃាក់
ចែករំលែកព័តមាននេះ