ព្រោះថាកាលពីកូននៅតូចបើមានជំងឺដង្កាត់ម្តងៗ ម៉ែតែងតែនៅថែរក្សាថ្នាក់ថ្នមជានិច្ច កូនឃើញមុខម៉ែជាប្រចាំ ម៉ែហួងហែងរក្សាកូន ម៉ែសម្រាន្តមិនពេញភ្នែក ម៉ែទ្រាំអត់ងងុយនៅយាមកូន បបោសអង្អែលកូន នៅចាំឲ្យបាយឲ្យទឹក នៅចាំពេលឲ្យថ្នាំ និងនៅចាំជួយកូនគ្រប់យ៉ាងពេលដែលកូនឈឺលំបាក…
ព្រោះថាកាលពីកូននៅតូចបើមានជំងឺដង្កាត់ម្តងៗ ម៉ែតែងតែនៅថែរក្សាថ្នាក់ថ្នមជានិច្ច កូនឃើញមុខម៉ែជាប្រចាំ ម៉ែហួងហែងរក្សាកូន ម៉ែសម្រាន្តមិនពេញភ្នែក ម៉ែទ្រាំអត់ងងុយនៅយាមកូន បបោសអង្អែលកូន នៅចាំឲ្យបាយឲ្យទឹក នៅចាំពេលឲ្យថ្នាំ និងនៅចាំជួយកូនគ្រប់យ៉ាងពេលដែលកូនឈឺលំបាក ព្រមទាំងលួងលោមចិត្តកូនដោយសន្យាឲ្យនូវអ្វីៗ តាមដែលកូនចង់បានទៀតផង គឺមិនឱ្យឃ្នើសចិត្តកូនឡើយ ។
ម៉ែជាស្ត្រីតែម្នាក់គត់ដែលជាទីពឹងរបស់កូន ពេលដែលកូនមានទុក្ខលំបាកសូម្បីកូនមានរូបរាងកាយមិនល្អស្អាត ឬមិនគ្រប់លក្ខណៈយ៉ាងណាក្ដី ក៏ម៉ែនៅតែស្រលាញ់ អាណិតអាសូរកូនជានិច្ច ។
ទឹកចិត្តម៉ែ សេចក្ដីស្រលាញ់របស់ម៉ែ គឺជាក្ដីស្រឡាញ់ដ៏បរិសុទ្ធ ដូច្នេះហើយទើបដល់ពេលដែលកូនមានជំងឺ កូនតែងតែនឹករកម៉ែជានិច្ច ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ