បព្វជិតប្រែថា អ្នកវៀរ គឺវៀរចាកទោសដែលព្រះសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់ទ្រង់ឃាត់មិនឲ្យធ្វើតាំងអំពីវៀរចាកការសេពមេថុនធម្ម, អទិន្នាទាន, មនុស្សវិគ្គហៈ និងឧត្តរិមនុស្សធម្មជាដើមទៅ ព្រោះអំពើទាំង៤យ៉ាងនេះ ជាហេតុនាំឲ្យប្រទូស្ដ និងបៀតបៀនអ្នកដទៃ ។…
បព្វជិតប្រែថា អ្នកវៀរ គឺវៀរចាកទោសដែលព្រះសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់ទ្រង់ឃាត់មិនឲ្យធ្វើតាំងអំពីវៀរចាកការសេពមេថុនធម្ម, អទិន្នាទាន, មនុស្សវិគ្គហៈ និងឧត្តរិមនុស្សធម្មជាដើមទៅ ព្រោះអំពើទាំង៤យ៉ាងនេះ ជាហេតុនាំឲ្យប្រទូស្ដ និងបៀតបៀនអ្នកដទៃ ។
បុគ្គលជំពូកខ្លះ អាស្រ័យមេថុនធម្មជាហេតុ ក៏ប្រទូស្ដនិងបៀតបៀនគ្នា ដរាបចាក់កាប់សម្លាប់គ្នាជាទីបំផុតក៏មាន ។ បុគ្គលជំពូកខ្លះ ចង់បានទ្រព្យរបស់គេ ក៏ប្រទូស្ដនិងបៀតបៀនម្ចាស់ទ្រព្យគេក៏មាន ។ សេចក្ដីគោរពរាប់អានអំពីអ្នកដទៃក៏និយាយបញ្ឆោតគេដោយឧត្តរិមនុស្សធម្មក៏មាន ។
អំពើអម្បាលនេះជាដើម ហៅថាប្រទូស្ដ ថាបៀតបៀនអ្នកដទៃ, ជាអករណីយកិច្ចដែលព្រះបរមគ្រូជាម្ចាស់ទ្រង់ហាមប្រាមអ្នកបួសក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាមិនឲ្យធ្វើជាដាច់ខាត ។
ហេតុនោះបុគ្គលដែលឋិតនៅក្នុងភេទជាបព្វជិត គួរតែវៀរចាកទោសដែលទ្រង់បញ្ញត្តិ ខំប្រតិបត្តិតាមគុណដែលទ្រង់អនុញ្ញាត, បើមិនវៀរចាកទោសដែលទ្រង់បញ្ញត្តិដូចសម្ដែងមកនេះទេ នឹងហៅថា បព្វជិត ដូចម្ដេចបាន ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ