រាជធានីភ្នំពេញ ៖ តាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ២ នៅចំណុចឃុំត្រពាំងសាប ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ ដែលមានចម្ងាយជាង៤០គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ គេឃើញមានតូបជាច្រើនសង់ស្របតាមបណ្តោយផ្លូវនិងមានតាំងលក់កង្កែបបោប សត្វត្រឡនតន ជ្រក់ទំពាំងច្រកកែវ…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ តាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ២ នៅចំណុចឃុំត្រពាំងសាប ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ ដែលមានចម្ងាយជាង៤០គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ គេឃើញមានតូបជាច្រើនសង់ស្របតាមបណ្តោយផ្លូវនិងមានតាំងលក់កង្កែបបោប សត្វត្រឡនតន ជ្រក់ទំពាំងច្រកកែវ ជាពិសេសគឺលក់ផ្លែត្នោត ទឹកត្នោតនិងស្ករត្នោតដែលធ្វើឱ្យអ្នកទៅកម្សាន្តនៅរមណីយដ្ឋាននានា បាននាំគ្នាឈប់រថយន្តទិញផ្លែត្នោតហូរហែយកទៅទុកគ្រាន់និងហូបកំដរមាត់ ។
លោក អ៊ុំ យូហ៊ាង អាយុ៥៦ឆ្នាំ ដែលកំពុងញាប់ដៃក្នុងការកាប់ផ្លែត្នោតដ៏ប៉ិនប្រសប់ជូនភ្ញៀវតាមបណ្តោយជាតិលេខ២ នៅចំណុចខាងលើបាននិយាយថា ផ្លែត្នោតខ្ចីដែលគាត់កាប់ឆ្គឹសគ្រាប់លក់នេះដឹកមកពីខេត្តកណ្តាល កំពង់ស្ពឺ កំពង់ឆ្នាំង និងកំពង់ចាម ។ លោកថា កសិករមិនឡើងត្នោតផលិតស្ករដូចមុនទេ មកប្តូរជាមុខរបរកាប់ផ្លែខ្ចីឆ្គឹស យកគ្រាប់លក់វិញបានថ្លៃជាងផលិតស្ករត្នោតលក់ ទើបគាត់ផ្តូរពីលក់ស្ករមកលក់គ្រាប់វិញ ។ គាត់ថាអ្នកស្រុកឃុំត្រពាំងសាបបានប្តូរមុខរបរនាំគ្នាលក់ផ្លែត្នោតខ្ចី ស្ករត្នោតនិងទឹកត្នោតតាមរដូវកាល ។ គាត់ថា មិនមែនមានតែលក់នៅចំណុចនេះទេ ខាងលើនោះក៏មានអ្នកលក់ផ្លែត្នោត នៅក្នុងរមណីយដ្ឋានភ្នំតាម៉ៅផងដែរ អ្នកគ្មានដីស្រែធ្វើដូចរូបគាត់ជាដើម ។
លោក អ៊ុំ ហ៊ាង និយាយបន្តទៀតថា គាត់បានដើរមើលដើមត្នោតមានផ្លែធំល្អនៅខេត្តជិតរាជធានីភ្នំពេញដើម្បីម៉ៅឡើងកាប់យកផ្លែ ។ លោកថាម្ចាស់ដើមត្នោតតាមខេត្តកំពង់ចាម កណ្តាល កំពង់ឆ្នាំងនិងកំពង់ស្ពឺជាដើម បានម៉ៅដើមត្នោតឲ្យគាត់កាប់ផ្លែ ហើយជួយថែរដើមត្នោតឲ្យផង ក្នុងតម្លៃពី២មុឺនទៅ៣មុឺនរៀលរយៈពេលមួយឆ្នាំក្នុងមួយដើម ។ លោកថា បានឡើងកាប់តាំងពីព្រឹកព្រហាមរហូតដល់ម៉ោង១១ទើបគាត់ត្រឡប់មកផ្ទះហូបបាយ រួចគាត់ក៏ដឹកផ្លែត្នោតមកលក់នៅតូបតាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ២ ហើយក្នុងមួយថ្ងៃគាត់លក់បានប្រាក់សរុបប្រមាណជា១០មុឺនទៅ១៥មុឺនរៀល ។ គាត់ថាបើកាត់លុយសាំងនិងលុយថ្លៃផ្លែត្នោតដែលទិញពីគេគឺសល់ប្រមាណ៥មុឺនរៀលដែរ ។
លោក ឃួន ហាក់ អាយុ៥៧ឆ្នាំ ជាអ្នកលក់ផ្លែត្នោតនៅតាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ៦អា ស្ថិតក្នុងឃុំផ្អាវ ស្រុកបាធាយ ខេត្តកំពង់ចាម បានរៀបរាប់ឲ្យដឹងថា ផ្លែត្នោត គឺជាផ្លែឈើដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់ ពុំមានជាតិគីមី ជួយបំប៉នសុខភាពឲ្យមានកម្លាំងដូចដំរីចុះប្រេង…សូមជួយទិញផ្លែត្នោតដើម្បីជួយជីវភាពអ្នកឡើងត្នោត ជួយរក្សាតម្លៃដើមត្នោតដែលជាអត្តសញ្ញាណជាតិយើង ។ គាត់រៀបរាប់ថា បានចាប់យកមុខរបរឡើងត្នោតនិងលក់ផ្លែត្នោតនេះអស់រយៈពេលជាង២០ឆ្នាំមកហើយ ។ ផ្លែត្នោតគាត់ដើរទិញពីអ្នកភូមិនិងឡើងកាប់ដោយខ្លួនឯង ហើយការកាប់ផ្លែត្នោត គឺជាជំនាញរបស់គាត់បានយ៉ាងរហ័សទៀតផង ។ គាត់ថារាល់ថ្ងៃបានប្រពន្ធជាអ្នកឈរលក់ ចំណែកគាត់ដើរទិញដើមត្នោតកាប់យកផ្លែមកឲ្យប្រពន្ធលក់គ្រាន់បានកម្រៃចិញ្ចឹមគ្រួសារ ។ គាត់ថាត្នោត១០ផ្លែតម្លៃ៤ពាន់រៀល និងលក់ទឹកត្នោត១ដបតម្លៃ១.៥០០រៀល ទឹកត្នោតមិនមានលាយសារធាតុអ្វីផ្សេងទៀតឡើយគឺសុទ្ធពីធម្មជាតិ ។ កន្លែងគាត់លក់ឱ្យអតិថិជនដែលមកទិញផ្លែត្នោតគាត់ ភាគច្រើនជាអ្នកធ្វើដំណើរតាមផ្លូវ ហើយនាំគ្នាទិញផ្លែត្នោតនិងទឹកត្នោតរបស់គាត់ហូរហែ ។
ដោយឡែកលោក គឹម សៀន អាយុ៤៥ឆ្នាំ មុខរបរលក់ផ្លែត្នោត នៅរមណីយដ្ឋានភូមិត្នោតស្រុកកណ្តាលស្ទឹង ខេត្តកណ្តាល បានឲ្យដឹងថា ក្នុងមួយថ្ងៃគាត់ដើរទិញដើមត្នោតកាប់យកផ្លែយ៉ាងតិច៣លើកដើម្បីឲ្យប្រពន្ធលក់ ហើយកន្លែងគាត់លក់ផ្លែត្នោតដាច់ណាស់ ។ រីឯទឹកត្នោតក៏មិនដែលសល់ដែរ ព្រោះទឹកត្នោតគាត់ធម្មជាតិសុទ្ធ មិនមានលាយស្ករនោះទេ ។ ជាពិសេសនៅថ្ងៃចូលឆ្នាំ គឺលក់ដាច់លែងនិយាយ ព្រោះភ្ញៀវទិញក្នុងម្នាក់ៗ២ផ្លូនទៅ៣ផ្លូន ដូច្នេះពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធលែងឃ្លានបាយ ព្រោះភ្ញៀវមកទិញច្រើនមែនទែន។ គាត់រៀបរាប់ថា ផ្លែត្នោតរបស់គាត់១០ផ្លែ៥.០០០រៀល ហើយមួយផ្លូនតម្លៃ២៥.០០០រៀល ហើយផ្លែត្នោតកាន់តែថ្លៃកាន់តែលក់ដាច់ តាមរដូវកាលព្រោះគេយកទៅធ្វើបង្អែម ។ គាត់បានរៀបរាប់ទៀតថា នៅខែវស្សាផ្លែត្នោតលក់បានថ្លៃ ព្រោះផ្លែត្នោតក្របណ្តើរៗ លក់ផ្លែត្នោតតិចតែបានប្រាក់ច្រើន ព្រោះផ្លែត្នោតមួយផ្លែថ្លៃ៦០០ទៅ៧០០រៀល ដោយឡែកខែប្រាំងផ្លែត្នោតសំបូរទើបលក់មិនបានថ្លៃ ហើយខែអស្សុជនិងខែកត្តិកត្នោតចាប់ផ្តើមផ្កាហើយ ។
លោក សូ សាញ់ ដែលដាក់ផ្លែត្នោតនៅលើរ៉ឺម៉កម៉ូតូ ហើយអង្គុយលក់នៅផ្លូវ២០០៤ ឬស្តុបណតប្រ៊ីតបាននិយាយថា ពីដើមគាត់លក់ផ្លែត្នោតនៅឃុំផ្អាវ ស្រុកបាធាយ ខេត្តកំពង់ចាម ជាទឹកដីកំណើត តែដោយសារនៅទីនោះមានគេលក់ច្រើនពេក លក់មិនសូវចំណេញ ទើបគាត់និងប្រពន្ធដូរមកលក់នៅភ្នំពេញវិញ ។ ហេតុផលមួយទៀតគាត់ចង់ឲ្យក្មេងៗជំនាន់ក្រោយដែលរស់នៅភ្នំពេញដឹងថា ផ្លែត្នោតមានរូបរាងយ៉ាងដូចម្តេច ហើយគេទទួលទានបែបណា ។ គាត់បានបញ្ជាក់ថា ការលក់ផ្លែត្នោតនៅភ្នំពេញបានចំណញច្រើនជាងលក់នៅស្រុកកំណើត គាត់អាចចំណេញពី៤មុឺនទៅ៥មុឺនរៀល ។ ក្នុងមួយថ្ងៃហើយថ្ងៃខ្លះគាត់អាចចំណញរហូតដល់៨មុឺនទៅ១០មុឺនក្នុងមួយថ្ងៃផងដែរ ។ គាត់ថានៅខែ៩ដល់ខែ១២ (ខែកញ្ញាដល់ខែធ្នូ) ផ្លែត្នោតលែងសូវសម្បូរ រីឯតម្លៃក៏ចាប់ផ្តើមឡើងដែរ ។ ផ្លែត្នោតរបស់គាត់មិនមានដាក់សារធាតុគីមីអ្វីនោះទេ តាមពិតការថែរក្សាផ្លែត្នោតឲ្យសល្អ គឺជារឿងងាយបំផុត ពោលគឺគេពុះយកសាច់ចេញ រួចយកទៅត្រាំក្នុងទឹកធម្មតាជាការស្រេច ដោយមិនមានលាយជាតិគីមីឡើយ ព្រោះត្រាំទឹកវាជួយលាងជាតិចត់ទើបវាមិនជាំសាច់ហើយនៅតែមានពណ៌សថ្លា ។
ដើមត្នោតជាអត្តសញ្ញាណជាតិខ្មែរមួយបានដុះស្ទើរគ្រប់ខេត្ត ក្រុងទូទាំងប្រទេស និងមានអត្ថប្រយោន៍ច្រើនជាងគេបំផុត រាប់ចាប់តាំងពីឫសដល់ចុងត្នោត គឺគេសឹងមិនអាចចោលផ្នែកណាមួយបាន ។ ស្លឹកត្រូវគេប្រើប្រាស់សម្រាប់ដេរប្រក់ដំបូលផ្ទះ ឬរោងផ្សេងៗ ។ ផ្លែអាចច្នៃជាគ្រឿងបរិភោគបានច្រើនប្រភេទ ទឹកធ្វើស្ករ ផ្កានិងឫសធ្វើថ្នាំ ។ ឯដើមមានអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនជងគេដូចជាពុះច្រៀកធ្វើផ្ទះ ។ ឯដើមខ្លឹមៗសម្រាប់កែច្នៃជាគ្រឿងសង្ហារឹម វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ឬរបស់ប្រើប្រាស់រាប់រយប្រភេទ ៕ កែសម្រួលដោយ ៖សុឃាក់
ចែករំលែកព័តមាននេះ