ព្រះសង្ឃអង្គណាមិនចងសេចក្តីក្រោធទុក លះទោសៈ មិនមានមាយា មិនចេះញុះញង់ មិនប្រទូស្ត សង្ឃអង្គនោះរមែងមិនសោយសោកក្នុងលោកនេះផង និងលោកខាងមុខផង ។
ព្រះសង្ឃអង្គណាមានទ្វារទាំង៥មានចក្ខុទ្វារជាដើមរក្សាបានល្អហើយគ្រប់កាល សង្ឃអង្គនោះ រមែងមានធម៌វិន័យរក្សាបានល្អហើយ និងមិនសោយសោកក្នុងលោកខាងមុខឡើយ ។ ភិក្ខុណាមានសីលល្អបរិសុទ្ធហើយ ពោលគឺមិនពព្រុះពពាល ភិក្ខុនោះរមែងមិនសោយសោកក្នុងខាងមុខឡើយ ។ អ្នកបួសរូបណាមិនមានសេចក្តីញុះញង់ មានមិត្តល្អរាប់រកហើយ អ្នកបួសរូបនោះរមែងជាអ្នករស់នៅជាសុខ ។
បព្វជិតណាជាអ្នកមិនចងសេចក្តីក្រោធទុក មានបញ្ញាល្អហើយ បព្វជិតនោះរមែងជាអ្នកឈ្លាសក្នុងកិច្ចទាំងពួង លុះទម្លាយខន្ធទៅរមែងមិនសោយសោក ក្នុងលោកខាងមុខឡើយ ។
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធត្រាស់ថា បុគ្គលណាមានសទ្ធាបានតម្កល់ស៊ប់ក្នុងព្រះតថាគតផង មានសីលល្អ ហើយផង មានសេចក្តីជ្រះថ្លាក្នុងព្រះសង្ឃផង មានការយល់ឃើញត្រង់ផង ជីវិតរបស់បុគ្គលនោះ ជាជីវិតដ៏ឧត្តម ។ (ដោយសាន សារិន)
ចែករំលែកព័តមាននេះ