ព្រះពុទ្ធសាសនារុងរឿងទៅបានក៏អាស្រ័យលើអ្នកបួសពោលពាក្យសច្ចៈទៀងត្រង់ត្រឹមត្រូវជានិច្ច ។ អ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយមានព្រះពុទ្ធជាដើមលោកតែងប្រកាន់យកនូវពាក្យពិតត្រង់នេះជានិច្ច ព្រោះយល់ថា មនុស្សយើងគេយកសម្តី បើសម្តីពោលទៅហើយត្រូវធ្វើឱ្យបាន ស៊ូក្ស័យប្រាណមិនលេបសម្តីខ្លួនឡើយ ។ បណ្ឌិតលោកប្រកាន់យកពាក្យសច្ចៈ ពាក្យពិតត្រង់នេះជានិច្ច…
ព្រះពុទ្ធសាសនារុងរឿងទៅបានក៏អាស្រ័យលើអ្នកបួសពោលពាក្យសច្ចៈទៀងត្រង់ត្រឹមត្រូវជានិច្ច ។ អ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយមានព្រះពុទ្ធជាដើមលោកតែងប្រកាន់យកនូវពាក្យពិតត្រង់នេះជានិច្ច ព្រោះយល់ថា មនុស្សយើងគេយកសម្តី បើសម្តីពោលទៅហើយត្រូវធ្វើឱ្យបាន ស៊ូក្ស័យប្រាណមិនលេបសម្តីខ្លួនឡើយ ។
បណ្ឌិតលោកប្រកាន់យកពាក្យសច្ចៈ ពាក្យពិតត្រង់នេះជានិច្ច ទោះជាស្ថិតក្នុងស្ថានការណ៍បែបណាក៏លោកមិនដែលលះបង់ជាដាច់ខាត ព្រោះទោសនៃការពោលពាក្យមិនពិតត្រង់នឹងមានកំណើតមិនប្រសើរឡើយ ។
ទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាបានពោលអំពីទោសនៃអ្នកដែលនិយាយមិនប្រកាន់ពាក្យសច្ចៈ និយាយពាក្យឡេះឡោះឥតបានការ ពាក្យអសុរោះ និយាយញុះញង់ ចាក់ដោត និយាយបែបបៀតបៀន អ្នកមានវាចាអាក្រក់បែបនេះនឹងមានកំណើតធ្លាក់ទៅអបាយភូមិជាក់ជាមិនខាន ។
នេះជាទោសនៃការមិនប្រកាន់ពាក្យពិតមិនដែលឱ្យផលល្អដល់អ្នកប្រព្រឹត្តឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ