ខេត្តសៀមរាប ៖ បើតាមសេចក្តីរាយការណ៍បានឱ្យដឹងថា មន្ត្រីជំនាញអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា និងអ្នកស្រាវជ្រាវនៃសាកលវិទ្យាល័យប្រទេសជប៉ុន បានធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវរករចនាសម្ព័ន្ធសំណង់ប្រាសាទបុរាណមួយកន្លែងក្នុងបរិវេណប្រាសាទបន្ទាយក្ដី ហើយក៏ប្រទះឃើញធាតុដាក់ឆ្អឹងមនុស្សមួយចំនួនផងដែរ។ សេចក្តីរាយការណ៍បន្តថា មុននឹងរកឃើញធាតុដាក់ឆ្អឹងមនុស្សនេះ គឺមុនដំបូង…
ខេត្តសៀមរាប ៖ បើតាមសេចក្តីរាយការណ៍បានឱ្យដឹងថា មន្ត្រីជំនាញអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា និងអ្នកស្រាវជ្រាវនៃសាកលវិទ្យាល័យប្រទេសជប៉ុន បានធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវរករចនាសម្ព័ន្ធសំណង់ប្រាសាទបុរាណមួយកន្លែងក្នុងបរិវេណប្រាសាទបន្ទាយក្ដី ហើយក៏ប្រទះឃើញធាតុដាក់ឆ្អឹងមនុស្សមួយចំនួនផងដែរ។
សេចក្តីរាយការណ៍បន្តថា មុននឹងរកឃើញធាតុដាក់ឆ្អឹងមនុស្សនេះ គឺមុនដំបូង ដើម្បីបានដឹងពីរចនាសម្ព័ន្ធសំណង់ប្រាសាទបុរាណខឿនព្រះពុទ្ធសាសនា និងប៉ម C19 ដែលស្ថិតនៅក្នុងបរិវេណប្រាសាទបន្ទាយក្ដី ហើយមន្ត្រីជំនាញអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា និងអ្នកស្រាវជ្រាវបានចាប់ផ្តើមធ្វើកំណាយមួយកន្លែងនៅចន្លោះខឿនព្រះពុទ្ធសាសនា និងប៉ម C19 ក្នុងគោលបំណងស្រាវជ្រាវអំពីរចនាសម្ព័ន្ធ និងទំនាក់ទំនងគ្នារវាងខឿនព្រះពុទ្ធសាសនា និងប៉មC19។ ហើយការធ្វើកំណាយនេះ គឺចាប់ពីថ្ងៃទី១០ រហូតមកដល់ថ្ងៃទី១២ សីហានេះ ដោយក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញវត្ថុប្រើប្រាស់របស់ប្រជាពលរដ្ឋពីសម័យមុនមួយចំនួនពាក់ព័ន្ធនឹងសាសនាទៀតផង។
បើតាមលោក ញឹម សុធាវិន្ទ អ្នកស្រាវជ្រាវនៃសាកលវិទ្យាល័យប្រទេសជប៉ុន បានឱ្យដឹងកាលពីថ្ងៃទី១២ សីហានេះថា កាលពីឆ្នាំ១៩៩៦ ក្រុមមន្ត្រីជំនាញបានធ្វើកំណាយនៅក្នុងបរិវេណប្រាសាទបន្ទាយក្តីនេះរួចម្តងមកហើយ ដោយពេលនោះគេបានរកឃើញកោដចិនដាក់ឆ្អឹង ដែលក្រុមអ្នកជំនាញអះអាងថា កោដដាក់ឆ្អឹងទាំងនោះត្រូវគេយកមកបញ្ចុះនៅជុំវិញខឿនសាសនានេះ។ ហើយសម្រាប់ការកំណាយលើកនេះ គិតត្រឹមថ្ងៃទី១២ ខែសីហា ស្រាប់តែប្រទះឃើញធាតុដាក់ឆ្អឹងចំនួន២ ប៉ុន្ដែមិនទាន់ដឹងច្បាស់ថា នៅពីសម័យកាលណានៅឡើយនោះទេ ដោយលោកចាំសិក្សាស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀតសិន។
ចំណែកលោក ថូ ថុន បុរាណវិទូនៃនាយកដ្ឋានអភិរក្សប្រាសាទក្នុងឧទ្យានអង្គរ និងបុរាណវិទ្យាបង្កានៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ឱ្យដឹងដែរថា ការធ្វើកំណាយនេះ គឺមានសារសំខាន់ណាស់សម្រាប់អាជ្ញាធរអប្សរា ព្រោះអាជ្ញាធរអប្សរា គឺអ្នកគ្រប់គ្រងនៅតំបន់រមណីយដ្ឋានអង្គរនេះ ដូច្នេះការដែលបានដឹងច្បាស់ពីរចនាសម្ព័ន្ធសំណង់ប្រាសាទបុរាណ គឺជាកត្តាដ៏សំខាន់សម្រាប់ធ្វើការងារអភិរក្ស និងអភិវឌ្ឍន៍តំបន់ប្រាសាទបុរាណ។
លោកបន្តថា ក្រៅពីបានដឹងច្បាស់ពីរចនាសម្ព័ន្ធសំណង់ប្រាសាទបុរាណហើយនោះ កំណាយនេះក៏បានផ្តល់ចំណេះដឹងដល់និស្សិតផ្នែកបុរាណវិទូផងដែរ ព្រោះថា ការធ្វើកំណាយនេះមាននិស្សិតចូលរួមសិក្សាឈ្វេងយល់ ហើយពួកគេគឺជាធនធានមនុស្សដ៏សំខាន់ក្នុងការងារអភិរក្សប្រាសាទបុរាណ។
រីឯកញ្ញា អ៊ឹង មរកត និស្សិតបុរាណវិទ្យានៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ បានថ្លែងថា កញ្ញាបានចូលរួមធ្វើកំណាយនេះចំនួន៣ដងមកហើយ ដោយធ្វើឱ្យកញ្ញាបានយល់ដឹងជាច្រើនពាក់ព័ន្ធនឹងរបៀបធ្វើកំណាយ ជាពិសេសបានដឹងពីរចនាសម្ព័ន្ធប្រាសាទ និងបានឃើញសម្ភារៈប្រើប្រាស់ និងវត្ថុអស្ចារ្យជាច្រើនដែលបានសល់ពីសម័យបុរាណ៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ