នៅសម័យពុទ្ធកាលក្នុងរដូវចាំព្រះវស្សា អ្នកបួសជំនាន់នោះមានការលំបាកខ្លាំងក្នុងការស្វែងរកអាហារ តែដោយអំណាចនៃការគោរពព្រះវិន័យក៏ខំស៊ូទ្រាំរស់នៅទាំងលំបាកលំបិន ។
សេចក្តីនេះសូមលើកយកភិក្ខុ៥០០អង្គមកបញ្ជាក់បង្ហាញដោយសង្ខេបដូចតទៅ៖
កាលនោះមានភិក្ខុ៥០០អង្គបានគង់ចាំព្រះវស្សានៅក្នុងទីក្រុងមួយឈ្មោះវេញ្ជោជាវេលាដែលមានភិក្ខារកបានមកដោយកម្រ ។
ពួកភិក្ខុទាំងនោះមានសេចក្តីលំបាកយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការបិណ្ឌបាត ទោះបីជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ពួកភិក្ខុទាំងនោះក៏នៅតែមានអាការៈស្ងប់ស្ងៀមជាប្រក្រតី ទៅតាមសមណវិស័យ ។ លុះចេញព្រះវស្សាហើយ បាននិមន្តទៅវត្តកាន់វត្តជេតពននាក្រុងសាវត្ថី ដែលមានព្រះបរមសាស្តាកំពុងគង់នៅក្នុងទីនោះ ។
ពេលនោះពួកពុទ្ធបរិស័ទបានប្រគេននូវអាគន្តុកភត្តជាច្រើនដល់ភិក្ខុទាំងនោះឆាន់ដោយបរិបូណ៌។
ជាមួយគ្នានោះមានពួកក្មេងវត្តចំនួន៥០០នាក់ដែលអាស្រ័យនឹងព្រះសង្ឃនៅក្នុងព្រះវិហារ លុះពួកគេទទួលទានភោជនាហាររួចហើយ ក៏នាំគ្នាលេងប្រដាល់ប្រតប់ លោតប្រឡេងគ្នាលេងតាមទំនើងចិត្តឥតមានការខ្មាសអៀនបន្តិចសោះ ។
ពួកភិក្ខុបានឃើញយ៉ាងនេះហើយក៏បានរិះគន់នូវកិរិយាមារយាទមិនសមរម្យរបស់ពួកកូនសិស្សវត្តទាំងនោះ ហើយពិចារណានូវទោសនៃសេចក្តីប្រមាទក្នុងអាហារភោជនដែលក្មេងវត្តទាំងនោះកំពុងប្រព្រឹត្តឱ្យឃើញថាជាផ្លូវនាំទៅរកអបាយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ