ការរំពើកញាប់ញ័រផែនដីដោយហេតុណាមួយក្នុងចំណោមហេតុទាំង៧គឺចាប់ពីហេតុទី២រហូតដល់ហេតុទី៧មិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សត្វលោក ឬអន្តរាយដល់របស់ទ្រព្យអ្វីមួយឡើយ តែជាហេតុនាំឱ្យសត្វលោកបានសុខចម្រើនទៅវិញទេ ។
ចំណែកហេតុទី១អាចនឹងធ្វើឱ្យអន្តរាយដល់អាយុជីវិតសត្វលោក ឬទ្រព្យសម្បត្តិ ធនធានធម្មជាតិ តិចច្រើនទៅតាមកម្លាំងនៃការញាប់ញ័រនោះ ។ ដូចយើងឃើញស្រាប់ហើយនៅតាមបណ្តាប្រទេសមួយចំនួនត្រូវរងគ្រោះដោយការញាប់ញ័រផែនដីមិនធម្មតា ។ ខាងក្រោមនេះជាហេតុដែលនាំឱ្យផែនដីញាប់ញ័រ៖
ហេតុទី១ -មហាប្រឹថពីនេះប្រតិស្ឋាននៅលើទឹក ឯទឹកប្រតិស្ឋាននៅលើខ្យល់ ខ្យល់ប្រតិស្ឋាននៅលើអាកាស សម័យដែលមានខ្យល់ធំបក់ ខ្យល់ធំដែលបក់នោះរមែងធ្វើទឹកឱ្យកក្រើក ឯទឹកដែលកក្រើកមកហើយក៏ធ្វើផែនដីឱ្យកក្រើកដែរ ។
ហេតុទី២-សមណៈក្តី ព្រាហ្មណ៍ក្តី ដែលមានឫទ្ធិដល់នូវការស្ទាត់ជំនាញក្នុងចិត្ត ឬទេវតាដែលមានឫទ្ធិធំ មានអានុភាពធំ បុគ្គលនោះបានចម្រើន បឋវីសញ្ញាមានកម្លាំងចិត្តចម្រើនអាបោសញ្ញាឱ្យមានកម្លាំងច្រើន បុគ្គលនោះរមែងធ្វើផែនដីនេះឱ្យកក្រើករំពើកញាប់ញ័របាន ។
ហេតុទី៣-កាលណាដែលព្រះពោធិសាត់ច្យុតចាកពួកទេវតាដែលស្ថិតនៅក្នុងតុសិតយាងចុះមកចាប់កំណើតក្នុងឧទរនៃព្រះមាតុ ។
ហេតុទី៤-ផែនដីញាប់ញ័រនៅពេលព្រះពោធិសត្វទ្រង់ប្រសូតចាកព្រះឧទរមាតុ ។
ហេតុទី៥-នៅពេលព្រះតថាគត ត្រាស់ដឹងនូវអនុត្តរសម្មាសម្ពោធិញ្ញាណ ។
ហេតុទី៦-កាលណាដែលព្រះតថាគតញុំាងអនុត្តរធម្មចក្កឱ្យប្រព្រឹត្តទៅ ។
ហេតុទី៧-កាលណាដែលព្រះតថាគតមានសតិនិងសម្បជញ្ញៈដាក់ចុះនូវព្រះជន្មាយុសង្ខារគឺព្រះអង្គប្រកាសដាក់អាយុសង្ខារ ។
ហេតុទី៨-កាលណាដែលតថាគតបរិនិព្វានដោយអនុបាទិសេសនិព្វានធាតុ ។
អ្នកបួសរូបណាមានចិត្តស្មើដូចផែនដី ប្រៀបដូចសសរខឿនមានគោលជំហររឹងប៉ឹង មានវត្តប្រតិបត្តិល្អ មានកិលេសដូចជាភក់ទៅប្រាសហើយ ដូចជាទន្លេដែលមិនកករល្អក់យ៉ាងនោះឯង មិនមានស្រឡាញ់មិនមានស្អប់ សង្សារវដ្តទាំងឡាយមិនមានដល់ភិក្ខុ ដែលមានគោលជំហររឹងប៉ឹងយ៉ាងនោះឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ