ថ្ងៃមួយបាដិកាជីវកបានហាមមិនឱ្យនាងជាប្រពន្ធរបស់ខ្លួនចូលទៅស្តាប់ធម៌ទេសនារបស់ព្រះសាស្តា ព្រោះគាត់ខ្លាចនាងរត់ចោលខ្លួនដោយសារតែចិត្តកោងកាច ។ ព្រះសាស្តាទ្រង់ធ្វើនូវភត្តកិច្ចស្រេចហើយ ទើបទ្រង់ធ្វើនូវអនុមោទនា ដោយធម្មីកថា យ៉ាងពីរោះគួរជាទីចាប់ចិត្ត។ នាងប្រពន្ធបានស្តាប់អនុមោទនារបស់ព្រះអង្គហើយ ក៏កើតសេចក្តីជ្រះថ្លា រីករាយសប្បាយចិត្តបានទទួលអនុមោទនាថា…
ថ្ងៃមួយបាដិកាជីវកបានហាមមិនឱ្យនាងជាប្រពន្ធរបស់ខ្លួនចូលទៅស្តាប់ធម៌ទេសនារបស់ព្រះសាស្តា ព្រោះគាត់ខ្លាចនាងរត់ចោលខ្លួនដោយសារតែចិត្តកោងកាច ។
ព្រះសាស្តាទ្រង់ធ្វើនូវភត្តកិច្ចស្រេចហើយ ទើបទ្រង់ធ្វើនូវអនុមោទនា ដោយធម្មីកថា យ៉ាងពីរោះគួរជាទីចាប់ចិត្ត។ នាងប្រពន្ធបានស្តាប់អនុមោទនារបស់ព្រះអង្គហើយ ក៏កើតសេចក្តីជ្រះថ្លា រីករាយសប្បាយចិត្តបានទទួលអនុមោទនាថា សាធុៗៗ ។
ពេលនោះបាដិកាជីវកកំពុងតែឈរនៅខាងក្រោយផ្ទះស្តាប់ឮដូច្នោះហើយក្រោធខឹងយ៉ាងខ្លាំងបានជេរប្រទេចដល់ព្រះសាស្តាដោយប្រការផ្សេងៗ រហូតដល់នាងជាប្រពន្ធអត់ទ្រាំមិនបានក៏តបតវិញបន្តិចបន្តួច ។
គ្រានោះព្រះសាស្តាទ្រង់ត្រាស់លួងលោមនាងដោយព្រះធម៌ទេសនាហើយត្រាស់នូវព្រះគាថានេះថាៈ បុគ្គលមិនគួរយកពាក្យសម្តីដ៏លាមកអាក្រក់របស់ជនដទៃមកទុកនៅក្នុងចិត្តឡើយ មិនគួរសញ្ជឹងចាំមើលកិច្ចការដែលគេធ្វើហើយនិងមិនទាន់ធ្វើហើយរបស់ជនដទៃទេ គួរតែពិចារណានូវកិច្ចការរបស់ខ្លួនដែលបានធ្វើរួចហើយ និងមិនទាន់បានធ្វើរួចហើយនោះ
ចែករំលែកព័តមាននេះ