ខេត្តបាត់ដំបង៖ «សិប្បកម្មដំដែក» គឺជាមុខរបរដំណរត្រកូលដ៏ចំណាស់បំផុតមួយ ដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ និងបងប្អូនខ្មែរអ៊ិស្លាមមួយចំនួន បាននិងកំពុងបន្តកេរ្តិ៍តំណែលនេះ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ហើយថែមទាំងទទូលបានជោគជ័យល្អប្រសើរ នៅលើទីផ្សារទៀតផង ។…
ខេត្តបាត់ដំបង៖ «សិប្បកម្មដំដែក» គឺជាមុខរបរដំណរត្រកូលដ៏ចំណាស់បំផុតមួយ ដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ និងបងប្អូនខ្មែរអ៊ិស្លាមមួយចំនួន បាននិងកំពុងបន្តកេរ្តិ៍តំណែលនេះ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ហើយថែមទាំងទទូលបានជោគជ័យល្អប្រសើរ នៅលើទីផ្សារទៀតផង ។ ប៉ុន្តែ ហាក់មានការប្រឈមខ្លាំងទៅនឹងការខ្វះខាតកម្លាំងពលកម្ម ។ នេះបើតាមការលើកឡើងពីអ្នក ដែលកំពុងប្រកបមុខរបរសិប្បកម្មដំដែក។
បុរសខ្មែរឥស្លាម ដែលជាជាងដំដែកដ៏ល្បីម្នាក់ មានទីតាំងនៅចុងស្ពានថ្មចាស់ត្រើយខាងកើត ក្នុងក្រុងបាត់ដំបង គឺលោកលី យូសុះ បានផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ ជាមួយកោះសន្តិភាព នៅព្រឹកថ្ងៃទី១៥ កក្កដា នេះ
ថា លោកបានប្រកបមុខរបរដំដែកនេះ អស់រយៈពេលជាង៣០ឆ្នាំហើយ ។ មុខរបរនេះ លោកបន្តតំណែលពីឪពុករបស់លោក ហើយពេលនេះ កូនប្រុសលោក២នាក់ ក៏កំពុងបន្តចំណេះនេះពីលោកផងដែរ។
បុរសវ័យ៥៧ឆ្នាំ រូបនេះបានអះអាងថា បច្ចុប្បន្ន «សិប្បកម្មដំដែក» របស់គាត់មានធ្វើសម្ភារកសិកម្ម និង សម្ភារប្រើប្រាសក្នុងផ្ទះគ្រប់ប្រភេទ ហើយដាក់តាំងលក់នៅនឹងកន្លែងរោងសិប្បកម្មផ្ទាល់តែម្ដង។ ពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រកួតប្រជែង ជាមួយនឹងសម្ភារដូចគ្នា ដែលនាំចូលពីបរទេស និងតំលៃនៅលើទីផ្សារវិញ លោកលី យូសុះ បានអះអាងថា កាំបិត ពូថៅ និងសម្ភារនានា ដែលគាត់ផលិតដោយដៃនេះ ហាក់កំពុងទទួលបានការគាំទ្រខ្លាំងពីអតិថិជននៅលើទីផ្សារ។
គាត់និយាយថា បានរៀបរាប់ជាមួយនឹងការបង្ហាញពីគុណភាព និងប្រភេទទំនិញយ៉ាងដូច្នេះថា «កាំបិតដែលនាំចូលពីបរទេស និងកាំបិតដែលខ្ញុំដំដោយដៃ គឺមានតម្លៃខុសគ្នា១ជា៣ ហើយគុណភាពនៃការប្រើប្រាស់ ក៏ខុសគ្នាខ្លាំងណាស់ដែរ»។
លោកយូសុះ បានចង្អុលបង្ហាញជាឧទាហរណ៍ថា «កាំបិតដែលខ្ញុំដំដោយដៃ គឺធ្វើពីដែកថែបរឹងមាំ និងមុតខ្លាំងបំផុត រីឯកាំបិតដែលនាំចូលពីបរទេសសម្បុរសមានរាងស្អាតមុតល្អដូចគ្នា តែមិនរឹងមាំទេ។ កាំបិត ប៉័ងតោ១ ខ្ញុំលក់តំលៃ៤៥,០០០រៀល តែកាំបិតនាំចូលពីបរទេសរាងដូចគ្នាដែរ គឺលក់បានត្រឹមតែតំលៃ១៥,០០០រៀល ទៅ២០,០០០រៀលប៉ុណ្ណោះ»។ (សម្រួលដោយ៖ ស្រីណា)
ព័ត៌មានបន្ថែមនឹងមានផ្សាយជូនបន្តលើទំព័រកាសែតកោះសន្តិភាព ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ