សត្វមមាចដែលមិនស្គាល់ភ្លើងរមែងហើរចូលទាំងត្រេកត្រអាស ហើយក៏ដល់នូវសេចក្ដីវិនាសឆេះកន្ទុយ ឆេះខ្លោចស្លាបរងទុក្ខវេទនាក្រៃលែង យ៉ាងណាមិញ សត្វលោកពួកខ្លះតែងចាត់ខ្លួនឯងថាជាអ្នកគ្រាន់បើ រមែងសម្គាល់ភ្លើងថាជារបស់ល្អវិសេសទៅវិញ ដូចសម្គាល់លាមកថាជាផ្កាយ៉ាងនោះដែរ ។ ភ្លើងទុក្ខភ្លើងកិលេសធំជាងគេដែលតែងដុតរោលសត្វលោកឱ្យរងទុក្ខវេទនារាល់ថ្ងៃគឺ៖ ១-ភ្លើងគឺ…
សត្វមមាចដែលមិនស្គាល់ភ្លើងរមែងហើរចូលទាំងត្រេកត្រអាស ហើយក៏ដល់នូវសេចក្ដីវិនាសឆេះកន្ទុយ ឆេះខ្លោចស្លាបរងទុក្ខវេទនាក្រៃលែង យ៉ាងណាមិញ សត្វលោកពួកខ្លះតែងចាត់ខ្លួនឯងថាជាអ្នកគ្រាន់បើ រមែងសម្គាល់ភ្លើងថាជារបស់ល្អវិសេសទៅវិញ ដូចសម្គាល់លាមកថាជាផ្កាយ៉ាងនោះដែរ ។
ភ្លើងទុក្ខភ្លើងកិលេសធំជាងគេដែលតែងដុតរោលសត្វលោកឱ្យរងទុក្ខវេទនារាល់ថ្ងៃគឺ៖
១-ភ្លើងគឺ រាគៈ តែងដុតសត្វទាំងឡាយដែលជាអ្នកត្រេកអរជ្រុលជ្រប់ទៅក្នុងកាមឱ្យឆេះរោលរាលពេញឱរា
២-ភ្លើងគឺ ទោសៈ រមែងដុតនរជនទាំងឡាយដែលជាអ្នកមានចិត្តព្យាបាទ អ្នកខឹងច្រើនឱ្យដល់នូវសេចក្រហល់ក្រហាយ ក្តៅផ្សាជានិច្ច
៣-ភ្លើងគឺមោហៈ តែងដុតសត្វដែលជាអ្នកវង្វេងមិនឈ្លាសវៃក្នុងកិច្ចការទាំងឡាយ មានការមិនឈ្លាសវៃក្នុងធម៌របស់ព្រះអរិយៈជាដើម ។
វិធីរំលត់ភ្លើងទាំងបីនេះព្រះអង្គទ្រង់សម្តែងថា រំលត់ភ្លើងរាគៈដោយចម្រើនចិត្ត ឲ្យសម្គាល់ថាជារបស់មិនស្អាតមិនល្អ។ រំលត់ភ្លើងទោសៈដោយធ្វើមេត្តាភាវនា គឺការចម្រើនចិត្តឲ្យកើតមេត្រីទៅក្នុងពពួកសត្វទាំងអស់។ រលត់ភ្លើងមោហៈ ទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់ឲ្យយកបញ្ញាមករំលត់ ទើបកើតសេចក្តីសុខ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ