ជាការពិតណាស់ ស្ត្រីភាគច្រើនចាប់ផ្តើមមានភាពទម្រន់នៅពេលមានទម្ងន់ ដោយភាគច្រើនពួកគេចូលចិត្តចំណាយពេលទៅលើការញ៉ាំ និងគេង ក៏ប៉ុន្តែអ្នកជំនាញជាច្រើនអ្នកមកហើយបាននិយាយថា ការហាត់ ប្រាណបន្តិចបន្តួចនៅពេលមានផ្ទៃពោះ អាចជួយម្តាយនៅពេលសម្រាល។ នៅថ្ងៃគេបានរកឃើញរបក គំហើញថ្មីមួយទៀតថា វាមិនត្រឹមតែជួយដល់ម្តាយក្នុងការសម្រាលតែប៉ុណ្ណោះទេ វាថែមទាំងជួយដល់ទារកក្នុងផ្ទៃថែមទៀតផង ។
ដើម្បីស្វែងរកភាពខុសគ្នា រវាងទារកដែលម្តាយមិនបានហាត់ប្រាណពេលមានផ្ទៃពោះ និងម្តាយដែលបានហាត់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមកពី Baylor College of Medicine នៅ Houston បានយកសត្វកណ្តុរដែលមានពូជអំបូរតែមួយមកធ្វើការពិសោធន៍ ។ សត្វកណ្តុរទាំងនោះ ត្រូវបានបែងចែកទៅជា២ក្រុម ដោយពាក់កណ្តាលយកទៅដាក់ក្នុងទ្រុងដែលមានកងវិលសម្រាប់រត់ និង ពាក់កណ្តាលទៀតយកទៅដាក់ក្នុងទ្រុងដែលអត់មាន។
សត្វកណ្តុរ ដែលនៅក្នុងទ្រុងមានកងបានរត់បានចម្ងាយជាមធ្យម៩.៦គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយយប់ ។ តែនៅពេលពួកវាមានកូនក្នុងពោះ ពួកវារត់បានចម្ងាយត្រឹមតែ ៣.២គីឡូម៉ែត្រតែប៉ុណ្ណោះ។ កូនដែលកណ្តុរមួយក្រុមនោះបង្កើតមក មានភាពរហ័សរហួន៥០%ជាងកូនដែលបង្កើតដោយក្រុមកណ្តុរមិនមានកងរត់។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដែលជាមេក្រុម លោក Robert Waterland និយាយថា៖ “ទោះបីជាមនុស្សភាគច្រើនគិតថា ភាពស្វាហាប់រហ័សរហួនបានមកពីកត្តាសែនពីកំណើត តែការសិក្សារបស់យើងបានបង្ហាញមកយ៉ាងច្បាស់ថា កត្តាបរិយាកាសជុំវិញក៏ដើរតួមួយយ៉ាងសំខាន់ដែរក្នុងការវិវត្តន៍របស់ទារកនៅក្នុងផ្ទៃ។”
ប្រសិនបើលោកអ្នកចង់ឲ្យបុត្រធីតារបស់លោកអ្នកកើតមកមានភាពរហ័សរហួន និងវាងវៃនោះ លោកអ្នកគួរតែឲ្យពួកទម្លាប់ខ្លួនទៅនឹងការរស់នៅ ដែលពោរពេញដោយភាពសកម្ម និងស្វាហាប់ ។ អ្នកម្តាយគ្រប់រូប គួរគប្បីធ្វើសកម្មភាពហាត់ប្រាណបន្តិចបន្តួចនៅពេលមានទម្ងន់ ។ គ្រាន់តែដើរចុះដើរឡើង និងធ្វើលំហាត់ប្រាណបន្តិចបន្តួច ក៏អាចជួយដល់អនាគតរបស់កូនលោកអ្នកដែរ។
តែត្រូវចងចាំថា «កុំហាត់លើសកម្រិត!» ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ