ក្នុងលោកនេះគ្មានអ្នកណាដែលយើងគួរច្រណែននោះឡើយ ព្រោះអ្នកណាក៏ចង់បានសុខដូចតែគ្នាហ្នឹង បើយើងច្រណែន មានន័យថា យើងចង់បានសេចក្តីសុខអំពីអ្នកដទៃ ចុះបើក្នុងអ្នកដទៃនោះអត់ទាំងមានសេចក្តីសុខផង តើគេមានសុខឯណាសម្រាប់ឱ្យយើង ។
តាមពិតទៅដើមហេតុដែលនាំឱ្យមានសេចក្តីច្រណែននឹងអ្នកដទៃកើតឡើងនោះ មកអំពីចិត្តយើងហ្នឹងមិនមានមេត្តាគឺសេចក្ដីរាប់អាន មិនមានមុទិតាសេចក្ដីត្រេកអរតាមនៅពេលដែលអ្នកដទៃគេបានសុខ ។
តាមពុទ្ធដីកាប្រាប់ថា បើយើងច្រណែនស្អប់ខ្ពើមនឹងអ្នកដទៃ ហាក់ដូចជាស្អប់ច្រណែននឹងឪពុកម្តាយបង្កើត បងប្អូនបង្កើតរបស់ខ្លួនដូច្នោះដែរ ព្រោះអ្នកណាៗក៏ធ្លាប់ជាសាច់ញាតិរបស់ខ្លួនដែនៅក្នុងសង្សារវដ្ដដ៏វែងឆ្ងាយនេះ ។
ដូច្នេះប្រយោជន៍អ្វីនឹងច្រណែនអ្នកដទៃនោះ តែបើមានសេចក្តីច្រណែនកើតឡើងពេលណាត្រូវសម្លាប់វាចោលភ្លាម ដោយការ ចម្រើននូវមុទិតានឹងអាចទាញកម្លាំងចិត្តអកុសលឱ្យស្រកចុះបាន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ