ADផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម

Picture

ត្រូវ​ប្រយ័ត្នណ៎ា! ទោះ​ជា​ឆ្មាខាំ​ក៏ដោយ កុំ​​​ប្រហែស

4 ឆ្នាំ មុន

សត្វ​ឆ្មា​ខាំ គឺជា​រឿង​មួយ​ដែល​កើត​មាន​ជា​ញឹកញាប់​។ ខណៈ​ដែល​របួស​ជា​ធម្មតា​មើលទៅ​មិន​មាន​សភាព​​​ធ្ងន់ធ្ងរ តែ​វា​អាច​នាំ​ឲ្យ​មានការ​បង្ក​រោគ ជា​ពិសេស​ប្រសិនបើ​វា​បាន​កើត​មាន​ឡើង​នៅ​លើ​ដៃ ឬ​កដៃ។ មិន​ដូច​ជា​សត្វ​ឆ្កែ​ដែល​មាន​ធ្មេញ​ធំ និង​ទាល​នោះ​ទេ ឆ្មា​មាន​ចង្កូម​មុត​ស្រួច​តូច​ដែល​ងាយ​នឹង​នាំ​បាក់តេរី​ពី​ក្នុង​មាត់​របស់​វា​ចូល​ជ្រៅ​ទៅ​ក្នុង​ជាលិកា​របស់​យើង​។ នេះ​គឺ​មាន​សារៈសំខាន់​ជា​ពិសេស​ដោយសារ​តែ​ដៃ…

សត្វ​ឆ្មា​ខាំ គឺជា​រឿង​មួយ​ដែល​កើត​មាន​ជា​ញឹកញាប់​។ ខណៈ​ដែល​របួស​ជា​ធម្មតា​មើលទៅ​មិន​មាន​សភាព​​​ធ្ងន់ធ្ងរ តែ​វា​អាច​នាំ​ឲ្យ​មានការ​បង្ក​រោគ ជា​ពិសេស​ប្រសិនបើ​វា​បាន​កើត​មាន​ឡើង​នៅ​លើ​ដៃ ឬ​កដៃ។ មិន​ដូច​ជា​សត្វ​ឆ្កែ​ដែល​មាន​ធ្មេញ​ធំ និង​ទាល​នោះ​ទេ ឆ្មា​មាន​ចង្កូម​មុត​ស្រួច​តូច​ដែល​ងាយ​នឹង​នាំ​បាក់តេរី​ពី​ក្នុង​មាត់​របស់​វា​ចូល​ជ្រៅ​ទៅ​ក្នុង​ជាលិកា​របស់​យើង​។

នេះ​គឺ​មាន​សារៈសំខាន់​ជា​ពិសេស​ដោយសារ​តែ​ដៃ និង​កដៃ​មិន​មាន​ជាលិកា​ទន់​ៗ​នៅ​ពីក្រោម​ស្បែក​ច្រើន និង​មាន​រចនាសម្ព័ន្ធ​សំខាន់​ដូច​ជា​សន្លាក់ និង​ភ្នាស​ស្រោប​សរសៃពួរ​។

លើស​ពី​នេះ​ទៀត បាក់តេរី​ដែល​រស់នៅ​ក្នុង​មាត់​របស់​ឆ្មា​អាច​មាន​ភាព​ធន់​ទៅ​នឹង​ពពួក​ថ្នាំ​អង់​ទី​ប៊ី​យ៉ូ​ទិច (​ថ្នាំ​សម្លាប់​បាក់តេរី​)​មួយ​ចំនួន​។ ជា​ទូទៅ សត្វ​ឆ្មា​ខាំ​កើតឡើង​នៅ​ពេល​ដែល​វា​ត្រូវ​បាន​រំខាន ឬ​វា​កំពុក​ខាំ​គ្នា​។ ឆ្មា គឺជា​សត្វ​ចិញ្ចឹម​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ស្រឡាញ់ ប៉ុន្តែ​សូ​ម្បី​តែ​ឆ្មា​ដែល​ស្លូត​បំផុត​ក៏​អាច​នឹង​ខាំ​អ្នក​បាន​ដែរ​នៅ​ពេល​នោះ​។ ឆ្មា​ញី​ចាស់​ជា​ញឹកញាប់​តែងតែ​ខាំ​គេឯង​។ កុមារ​តូច​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ទៅ​លេង​ឆ្មា​ក៏​អាច​នឹង​ត្រូវ​ឆ្នា​ខាំ​ផង​ដែរ​។

កន្លែង​ដែល​ឆ្មា​ខាំ​នេះ​គួរតែ​ត្រូវ​បាន​លាង​សម្អាត​ឲ្យ​បាន​ហ្មត់ចត់​ជាមួយ​សាប៊ូ និង​ទឹក​។ ក្រុម​អ្នកជំនាញ​ត្រូវ​បាន​បែងចែក​ទៅ​លើ​ការ​ប្រើប្រាស់​ទឹក​ថ្នាំ​លាង​របួស​ដែល​មាន​ជាតិ​អ៊ីយ៉ូត ឬ​ទឹក​អ៊ុ​ក​ស៊ី​សែន​ណេ ដោយ​សារ​តែ​ពពួក​ទឹក​ថ្នាំ​លាង​របួស​មួយ​ចំនួន​អាច​មាន​អង្គធាតុ​រាវ​អាក្រក់​ដែល​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​ជាលិកា និង​ពិតជា​អាច​បង្កើន​លទ្ធភាព​នៃ​ការ​ឆ្លង​មេរោគ​បាក់តេរី​បន្ថែម​ទៀត​។

បញ្ហា​នោះ​គឺថា​ឆ្មា​ជា​ធម្មតា​ខាំ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​របួស​តូច​ជ្រៅ​ដែល​មានការ​លំបាក​ក្នុង​ការ​លាត​សម្អាត​ឲ្យ​បាន​ហ្មត់ចត់​ល្អ​។ ប្រសិនបើ​ការ​ខាំ គឺ​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ទីតាំង​ផ្សេង​ទៀត​មិនមែន​ជា​ដៃ ឬ​កដៃ​ទេ​ការ​រុំ​បង់​រុំ​សាមញ្ញ​ៗ​​អាច​គ្រប់គ្រាន់​។ មុខរបួស​គួរតែ​ត្រូវ​បាន​ត្រួតពិនិត្យ​រៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បី​រក​មើល​ពី​រោគ​សញ្ញា​នៃ​ការ​ឆ្លង​មេរោគ​ដូច​ជា​ការ​ហើម ឡើង​ក្រហម ឬ​មាន​បង្កើន​ការ​ឈឺចាប់​ជាដើម​។

ប្រសិនបើ​វា​ខាំ​ដៃ ឬ​កដៃ វា​គួរតែ​ត្រូវ​បាន​ពិនិត្យ​ដោយ​គ្រូពេទ្យ និង​គួរតែ​ត្រូវ​បាន​ព្យាបាល​ដោយ​ថ្នាំ​អង់​ទី​ប៊ី​យ៉ូ​ទិច​សម​ស្រប​សម្រាប់​ប្រភេទ​នៃ​បាក់តេរី​បាន​រក​ឃើញ​ជា​ទូទៅ​នៅ​ក្នុង​មាត់​របស់​សត្វ​ឆ្មា​នេះ​។

ការ​លើកដៃ​ឡើង​លើ​ក៏​ត្រូវ​បាន​ណែនាំ​ឲ្យ​ធ្វើ​ផង​ដែរ​។ ប្រសិនបើ​មាន​គ្រុនក្តៅ មាន​ឡើង​ពណ៌​ក្រហម​ខាង​លើ​ដៃ​ដែល​ឆ្មា​បាន​ខាំ មិន​អាច​ធ្វើ​ចលនា​ដៃ ឬ​ម្រាមដៃ ឬ​មាន​ហើម​កូន​ក​ណ្ណុ​រ អ្នក​គួរ​ជូនដំណឹង​ភ្លាម​ទៅ​គ្រូពេទ្យ​។ ក្នុង​ករណី​ជា​ច្រើន​ដែល​ការ​វះកាត់​មួយ ឬ​ច្រើន​ដែល​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ដើម្បី​បំបាត់​ការ​ឆ្លង​មេរោគ​ទាំងនេះ​។

អាស្រ័យ​លើ​ប្រ​វត្ត​នៃ​ការ​ចាក់​ថ្នាំ​បង្ការ​របស់​អ្នក គ្រូពេទ្យ​អាច​ណែនាំ​ការ​ចាក់​រំឭក​ការពារ​ជំងឺ​តេតាណូស (​ប្រភព​ពី​៖ Health.com.kh)៕ (​កែសម្រួល​ដោយ ៖ បុប្ផា​)

អត្ថបទសរសេរ ដោយ

កែសម្រួលដោយ