នៅពេលស្លាប់ទៅគ្មានអ្នកណាជូនដំណើរទេ គឺយើងត្រូវដើរទៅតែម្នាក់ឯងនៅក្នុងសង្សារវដ្តដ៏វែងឆ្ងាយនេះ។ អ្នកដែលអាចទៅជាមួយយើងបានមានតែអំពើល្អតែប៉ុណ្ណោះដែលជាស្ពានចម្លងយើងទៅរកសេចក្តីសុខសាន្ត ។
ដូចដែលព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ទេសនាអប់រំដល់សាធុជនថា អំពើល្អទោះជាមានប្រមាណតិចក៏ដោយ បុគ្គលត្រូវតែសន្សំជានិច្ច ធ្វើរឿយៗយូរៗទៅក៏គង់នឹងពេញដោយបុណ្យបាន ។
ចូរអ្នកកុំមើលងាយបុណ្យថា មានប្រមាណតិចនឹងមិនឲ្យផលឡើយ ប្រៀបនឹងក្អមដែលគេដាក់ចំហមាត់ទុកនៅក្នុងទីវាល យូរៗទៅក៏គង់នឹងពេញដោយតំណក់ទឹកភ្លៀងដែលធ្លាក់ពីលើអាកាសចុះមកបន្តិចម្ដងៗបានយ៉ាងណាបណ្ឌិតកាលបើសន្សំបុណ្យកុសលសូម្បីម្ដងបន្តិចក៏អាចពេញដោយបុណ្យក៏យ៉ាងនោះដែរ ។
កាលបើបុគ្គលយល់ពីអំពើល្អយ៉ាងនេះហើយ ចូរជាអ្នកកុំមានសេចក្តីប្រមាទ កុំជាអ្នកធ្វេសប្រហែសនឹងបុណ្យកុសល គួរប្រឹងប្រែងសន្សំសេចក្តីល្អពីឥឡូវនេះទៅ យូរៗក៏គង់នឹងពេញដោយបុណ្យបាន ហើយ ផលដែលកើតពីអំពើល្អនេះនឹងជួយចម្លងអ្នកឱ្យរួចចាកទុក្ខផងទាំងពួង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ