ចិត្តយើងនេះចង់គិតឱ្យមានក៏បានគិតឱ្យក្ររហាមក៏បាន គិតឱ្យបានសុខក៏បាន គិតឱ្យកើតទុក្ខឆេះឆួលក្នុងអារម្មណ៍ក៏បាន គឹចិត្តអាចធ្វើបានទាំងអស់ ។ ដូចនៅក្នុងគម្ពីរធម្មបទព្រះបរមគ្រូត្រាស់ថា មនោបុព្វំគមា ធម្មា មនោសេដ្ឋា… កិច្ចការអ្វីក៏ដោយគឺសម្រេចមកអំពីចិត្ត…
ចិត្តយើងនេះចង់គិតឱ្យមានក៏បានគិតឱ្យក្ររហាមក៏បាន គិតឱ្យបានសុខក៏បាន គិតឱ្យកើតទុក្ខឆេះឆួលក្នុងអារម្មណ៍ក៏បាន គឹចិត្តអាចធ្វើបានទាំងអស់ ។
ដូចនៅក្នុងគម្ពីរធម្មបទព្រះបរមគ្រូត្រាស់ថា មនោបុព្វំគមា ធម្មា មនោសេដ្ឋា… កិច្ចការអ្វីក៏ដោយគឺសម្រេចមកអំពីចិត្ត ព្រោះចិត្តជាប្រធាន ចិត្តប្រសើរហើយដោយវិសេស ចិត្តជាធំ ចិត្តទៅដល់មុន ។ ចិត្តនេះសំខាន់ណាស់សម្រាប់ខ្លួនឯង និងមានតម្លៃបំផុតត្រូវថែទាំឲ្យក្រៃលែង ព្រោះអ្នកនឹងទៅជាបុគ្គលយ៉ាងណា គឺស្រេចហើយតែលើចិត្តរបស់អ្នកហ្នឹងឯងជាអ្នកសម្រេច ។
បុគ្គលដែលមានជោគល្អ កេរ្តិ៍ឈ្មោះប្រពៃគឺអ្នកដែលអាចគ្រប់គ្រងចិត្តឱ្យលុះក្នុងអំណាចរបស់ខ្លួន ធ្វើចិត្តឲ្យជាសុខស្ងប់ដ៏ពិតប្រាកដរាល់ថ្ងៃ។ ត្រូវចាំថា បើចិត្តអាក្រក់ហើយ អ្វីៗ ទៀតដែលអាក្រក់នឹងតាមមកជាមួយ តែបើចិត្តល្អវិញ សេចក្ដីល្អគ្រប់យ៉ាងក៏នឹងតាមមកជាប់ពីក្រោយយើងដែរ ដូចកង់រទេះ វិលតាមស្នាមជើងគោដែលអូសនូវរទេះនោះ ឬដូចស្រមោលអន្ទោលតាមប្រាណដូច្នោះឯង ។
គួរពិនិត្យសង្កេតមើលអ្នកដេកកើតទុក្ខ មិនមែនចិត្តអ្នកដទៃជួយគិតឱ្យកើតទុក្ខឯណា គឺចិត្តគេគិតតាក់តែងដោយខ្លួនឯងទេតើ ។ ចិត្តនេះមានអំណាចចង់គិតឲ្យខ្លួនឯងខ្វះខាតក្ររហាមក៏បាន គិតឲ្យខ្លួនឯងគ្រប់គ្រាន់រហូតហូបសល់ទៀតក៏បាន គិតឲ្យសុខ គិតឲ្យទុក្ខគឺចិត្តធ្វើ បានទាំងអស់ ។
គួរយើងសិក្សាពីពុទ្ធោវាទដើម្បីបានបញ្ញាឆ្លាតក្នុងការគិតរកសេចក្តីសុខក្នុងជីវិត ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ