ខេត្តសៀមរាប ៖ នាថ្ងៃទី៥ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៩ ប្រជាជនក្នុងភូមិបង្កោង ឃុំអំពិល ស្រុកប្រាសាទបាគង ខេត្តសៀមរាប បានរៀបចំពិធីរកត្រីរួមក្នុងបឹងអភិរក្សដើម្បីត្រៀមឡើងមាឃ ឬឡើងអ្នកតា ដែលជាទំនៀមធ្វើជារៀងរាល់ឆ្នាំមិនខាន ។ ពិធីនេះធ្វើឡើងនៅបឹងមួយដែលអ្នកភូមិតែងតែអភិរក្សទុកមិនអនុញ្ញាតឱ្យនេសាទផ្តេសផ្តាសចាប់ពីខែមិថុនា ដើម្បីរក្សាត្រីទុកសម្រាប់ប្រារព្ធពិធីឡើងមាឃ ឬឡើងអ្នកតា ។
មេភូមិបង្កោង លោក ពេជ្រ ឃិន បានឱ្យដឹងថា ពិធីរកត្រីនេះធ្វើឡើងមួយឆ្នាំម្តងជារៀងរាល់ខែមាឃ បន្ទាប់ពីឯកភាពពីចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យក្នុងភូមិ និងបានប្រកាសកំណត់ថ្ងៃរកត្រីដើម្បីយកត្រីទៅធ្វើទឹកនំបញ្ចុកនិងធ្វើអាហាររួមសម្រាប់ពិធីឡើងមាឃ ឬឡើងអ្នកតាតាមទំនៀម ។
លោកបន្តថា នៅក្នុងផ្ទៃបឹងទាំងមូលបានដាក់សម្រាស់២កន្លែង ត្រីដែលចាប់បាននៅបរិវេណខាងក្រៅប្រជាជនអាចយកទៅធ្វើម្ហូបហូបជាលក្ខណៈគ្រួសារ រីឯត្រីចាប់ក្នុងសម្រាស់ត្រូវទុករួមសម្រាប់ធ្វើទឹកនំបញ្ចុក ។
ចំណែកពេលវេលាមិនអាចកំណត់យកថ្ងៃណាមួយជាក់លាស់បានទេដោយអាស្រ័យលើទឹកបឹង បើសិនទឹកបឹងនៅច្រើនក៏ពន្យាពេលរង់ចាំទឹកបឹងរីងដើម្បីអាចចាប់ត្រីបានច្រើន តែឆ្នាំនេះទឹកសមល្មមអាចឱ្យប្រជាជននេសាទត្រីបាន និងចំពេលវេលាល្មម ។
លោក ពេជ្រ ឃិន បានបញ្ជាក់ថា ក្រោយពីប្រកួកប្រកាសឱ្យនេសាទ អ្នកភូមិបានត្រៀមនូវឧបករណ៍សម្រាប់នេសាទបែបបុរាណ មានសំណាញ់ ឈ្នាង អង្រុត មកចាំកុះករនៅមាត់បឹង ហើយប្រជាជនមួយចំនួនមកតាំងពីម៉ោង១២យប់ អ្នកខ្លះក្រោកមកតាំងពីម៉ោង៣ ម៉ោង៤មកម្ល៉េះ ។ នៅឆ្នាំនេះកម្មវិធីនេសាទត្រីចាប់ផ្តើមនៅវេលាម៉ោង៧ ដោយមានគណៈកម្មការចាំប្រកាសមេក្រូ និងបាញ់កាំជ្រួញជាសញ្ញា ។
លោកបន្ថែមថា អ្នកភូមិដែលមកនេសាទទាំងអស់នោះមិនផ្តោតតែលើរកត្រីមួយមុខនោះដែរ គឺមកជួបជុំ សប្បាយរីករាយ និងមានសាមគ្គីភាពកាន់តែស្និទ្ធិស្នាលរវាងប្រជាជននៅក្នុងភូមិថែមទៀតផង ។
លោកស្រី ហេន ទេត អ្នកភូមិបង្កោង បានឱ្យដឹងថា គ្រួសារ លោកស្រីក៏ដូចប្រជាជនផ្សេងទៀតមកនេសាទត្រី ហើយយកត្រីដែលរកបានមួយចំនួនយកទៅធ្វើទឹកនំបញ្ចុកដើម្បីត្រៀមឡើងមាឃ ឬឡើងអ្នកតា និងមួយចំនួនទៀតសម្រាប់ធ្វើម្ហូប ។
លោកស្រីបញ្ជាក់ថា ការរកត្រីឡើងមាឃនេះមានជាយូរមកហើយ ចាស់ៗក្នុងភូមិបានធ្វើតគ្នាពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ ហើយពិធីនេះនៅគង់វង្សដោយសារតែអ្នកភូមិបន្តប្រតិបត្តិរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ នឹងបន្តទៅជំនាន់ក្រោយៗទៀត ។
គួររំឭកដែរថា តំបន់រមណីយដ្ឋាន អង្គរ ជាតំបន់បេតិកភណ្ឌរស់ដែលសម្បូរទៅដោយមរតកអរូបីជាច្រើន ហើយត្រូវបានអ្នកស្រុកអង្គរបន្តប្រតិបត្តិយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ។ ពិធីបុណ្យឡើងមាឃឬបុណ្យឡើងអ្នកតា ក៏ជាទំនៀមទម្លាប់ ប្រពៃណីមួយក្នុងចំណោមបេតិកភណ្ឌអរូបីជាច្រើនប្រតិបត្តិដោយអ្នកស្រុកអង្គរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ