ការរាលដាលរោគពងបែកមាត់
ប្រសិនបើអ្នកមានពងក្រៅមាត់ វាពិតជាងាយនឹងចម្លង ទៅកាន់មនុស្សដទៃទៀត ។ វីរុស HSV-1 រាលដាលតាមរយៈការប៉ះផ្ទាល់ ដូចជាការប៉ះស្បែក ឬប៉ះលើការបញ្ចេញទឹកពីមាត់ ឬប្រដាប់ភេទ…
ប្រសិនបើអ្នកមានពងក្រៅមាត់ វាពិតជាងាយនឹងចម្លង ទៅកាន់មនុស្សដទៃទៀត ។ វីរុស HSV-1 រាលដាលតាមរយៈការប៉ះផ្ទាល់ ដូចជាការប៉ះស្បែក ឬប៉ះលើការបញ្ចេញទឹកពីមាត់ ឬប្រដាប់ភេទ (ដូចជាតាមរយៈការរួមភេទ)។
ទោះបីជាវីរុស គឺឆ្លងបំផុត នៅពេលដែលពងនោះមានក៏ដោយ ប៉ុន្តែវាក៏នៅតែអាចចម្លង ទោះបីជាអ្នកមិនអាចឃើញពងទឹកនោះក្តី ។ មេរោគ HSV-1 ក៏អាចត្រូវបានរាលដាល ដោយការចែករំលែក ការផឹកពែងជាមួយគ្នា ឬការញ៉ាំអ្វីជាមួយគ្នាផងដែរ ។
បន្ថែមពីលើនេះ ប្រសិនបើអ្នក ឬដៃគូររបស់អ្នក មានពងក្រៅមាត់ មេរោគ HSV-1 អាចត្រូវបានចម្លង អំឡុងពេលរួមភេទតាមមាត់ និងបណ្តាលឲ្យមានជំងឺនៅតំបន់ប្រដាប់ភេទផងដែរ។
មេរោគ HSV-1 ក៏អាចចម្លង ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ប៉ះនឹងពងទឹកនោះ ហើយបន្ទាប់មកប៉ះទៅភ្នាស ឬកន្លែងនៃស្បែកដែលមានរបួស។ ដូចនេះវាជាការល្អបំផុត ក្នុងការមិនបំបែកពងទឹកនោះ ។
វាជារឿងល្អ ដែលអ្នកកុំប៉ះនឹងពងទឹកក្រៅមាត់នោះ ។ ប្រសិនបើអ្នកពិតជាត្រូវប៉ះពងទឹកនោះ សូមកុំប៉ះផ្នែកផ្សេងទៀតនៃខ្លួនរបស់អ្នក។ លាងដៃរបស់អ្នកឲ្យបានឆាប់ តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ។ ជាពិសេសសូមកុំប៉ះភ្នែករបស់អ្នក ។ ប្រសិនបើមេរោគ HSV-1 ចូលទៅក្នុងភ្នែករបស់អ្នក វាអាចបណ្តាលឲ្យមានផលប៉ះពាល់ច្រើន ។ ជាការណ៍ពិត ប្រសិនបើអ្នកមានពងក្រៅមាត់ ឬអ្នកនៅជុំវិញអ្នកដែលមានពងក្រៅមាត់ សូមឧស្សាហ៍លាងដៃរបស់អ្នក ។
ពងក្រៅមាត់អាចគ្រោះថ្នាក់ ចំពោះអ្នកដែលប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយ (ដូចជាកុមារ និងអ្នកដែលមានជំងឺអេដស៍ ឬជំងឺមហារីក) ក៏ដូចជាអ្នកដែលមានជំងឺតាអក។ចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហាសុខភាពនានា ការឆ្លងមេរោគ ដែលត្រូវបានបង្កដោយពងក្រៅមាត់ អាចគម្រាមកំហែងដល់អាយុជីវិត(ប្រភពពី៖ Health.com.kh) ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ