កាលនោះមានប្រេតញីមួយ អាក្រាតកាយ មានសម្បុរអាក្រក់ សក់វែងអូសដីគួរខ្លាច បានដើរចូលទៅរកព្រះថេរៈដែលកំពុងគង់នៅមាត់ស្ទឹងគង្គា ហើយនិយាយត្អួញត្អែថា បពិត្រលោកម្ចាស់ចាប់តាំងពីខ្ញុំបានធ្វើមរណកាលមកជាង៥០ឆ្នាំហើយ មិនដែលបានបរិភោគអាហារ ផឹកនូវទឹកសោះឡើយ ខ្ញុំស្រេកឃ្លានណាស់…
កាលនោះមានប្រេតញីមួយ អាក្រាតកាយ មានសម្បុរអាក្រក់ សក់វែងអូសដីគួរខ្លាច បានដើរចូលទៅរកព្រះថេរៈដែលកំពុងគង់នៅមាត់ស្ទឹងគង្គា ហើយនិយាយត្អួញត្អែថា បពិត្រលោកម្ចាស់ចាប់តាំងពីខ្ញុំបានធ្វើមរណកាលមកជាង៥០ឆ្នាំហើយ មិនដែលបានបរិភោគអាហារ ផឹកនូវទឹកសោះឡើយ ខ្ញុំស្រេកឃ្លានណាស់ សូមលោកម្ចាស់មេត្តាផ្តល់ទឹក អាហារដល់ខ្ញុំករុណាផង ។
ខណៈនោះព្រះកង្ខារេវតត្ថេរតបថាទន្លេគង្គានេះមានទឹកត្រជាក់ថ្លាយង់ ចូរនាងផឹកនូវទឹកក្នុងទន្លេនេះទៅ ហេតុអ្វីក៏មកសុំទឹកពីអាត្មាទៅវិញ ? ប្រេតញីឆ្លើយថា បពិត្រលោកម្ចាស់ ខ្ញុំដងទឹកទន្លេនេះហើយ តែមិនអាចផឹកបាន ព្រោះទឹកនោះក្លាយជាឈាម ក្នុងពេលដែលខ្ញុំដងឡើងមកហៀបនឹងផឹក ។
ព្រះថេរៈសួរថា ចុះនាងបានធ្វើកម្មអាក្រក់ដូចម្តេចកាលពីជាតិមុន ទើបពេលនេះទទួលផលដូច្នេះ ? ប្រេតឆ្លើយថា កាលពីជាតិមុន ខ្ញុំមានកូនប្រុសម្នាក់ឈ្មោះឧត្តរៈ ជាឧបាសកអ្នកមានសទ្ធាជ្រះថ្លាក្នុងពុទ្ធសាសនា ខ្ញុំជាមនុស្សកំណាញ់មិនចង់ខាតបង់ទ្រព្យ ហើយកូនខ្ញុំបានឱ្យចីវរ បិណ្ឌបាត គិលានភេសជ្ជៈ និងសេនាសនៈដល់សមណៈទាំងឡាយ។
ពេលនោះសេចក្តីកំណាញ់ក៏រួបរឹតចិត្តខ្ញុំបណ្តាលឱ្យមានសេចក្តីក្រោធឆេះឡើងញាប់ញ័រជេរប្រទេចដាក់បណ្តាសាកូនថា សូមឱ្យចីវរជាដើមនោះកើតទៅជាឈាមដល់ឯងក្នុងបរលោកចុះ ។
ព្រោះផលនៃកម្មនេះទើបទឹកទន្លេ គង្គានេះក្លាយជាឈាមដល់ខ្ញុំករុណាក្នុងកំណើតប្រេតនេះ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ