បង្កងជាទូទៅគេនិយមចូលចិត្តបរិភោគព្រោះតែវាមានរស់ជាតិឆ្ងាញ់ ហើយវាក៏មានតម្លៃថ្លៃផងដែរក្នុងការទិញយកទៅបរិភោគ ។ នៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាយើង ខេត្តដែលសំបូរបង្កងជាងគេគឺ ខេត្តតាកែវ កណ្តាល និងព្រៃវែង ។ ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះ អ្នកបានបរិភោគបង្កងមានដឹងទេថា បង្កងឈ្មោល និងបង្កងមេ តើគេសម្គាល់បែបណាទើបដឹង?
ដោយផ្អែកទៅតាមឯកសាររបស់ក្រសួងកសិកម្ម បង្កងភាគច្រើនគឺមានលក្ខណៈស្រដៀងៗគ្នា តែជាទូទៅបង្កងឈ្មោលគឺធំជាងបង្កងមេ ហើយមានរាងខុបដូចទំពក់ដែលអាចបង្កភាពងាយស្រួលក្នុងការរលាស់ខ្លួនដើម្បីផ្លាស់ទី ។
នៅក្បាលបង្កងឈ្មោល គឺមានទ្រនុងដែលមានរាងស្រួច និងសងខាងមានធ្មេញដូចផ្លែរណារ ។ ដោយឡែកបង្កងឈ្មោលមានពណ៌ស្រស់ជាង ហើយដង្កៀបវាមានពណ៌ខៀវ និងធំជាងបង្កងមេ ហើយនៅជើងទី៥របស់វាធំរឹងមាំដោយប្រដាប់បន្តពូជគឺនៅជើងធំទី៥នោះតែម្តង ។
ចំពោះបង្កងមេវិញ វាមានក្បាលតូចជាង មានដង្កៀប និងដងខ្លួនតូចជាងបង្កងឈ្មោល ហើយជើងខាងមុខ និងជើងសម្រាប់ហែលមានរោមច្រើន រីឯប្រដាប់បន្តពូជរបស់បង្កងមេគឺនៅនឹងជើងទី៣របស់វា ។
សម្រាប់ដំណាក់កាលលូតលាស់របស់បង្កងវិញ បង្កង (ទាំងឈ្មោល និងមេ) ដែលធំគឺមានចំនួនសកតិចជាងបង្កងដែលតូច ហើយនៅពេលដែលវាសកម្តងៗខ្លួនរបស់វាទន់មិនអាចធ្វើចលនាបាននោះទេ ដែលងាយរងគ្រោះថ្នាក់ពីសត្រូវរបស់វាបំផុត ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ