កំណាព្យ (កូនអើយភ្ញាក់ឡើង) ដោយ ព្រុំ គឹមជឿន
– ឱ មាសម្ដាយអើយ កូនពេញវ័យហើយ គួរមានគំនិត
បែរជាវង្វេង បែកឆ្វេងតាមមិត្ដ រៀនសូត្រមិនគិត គេចវេះសាលា។
– ឱ មាសម្ដាយអើយ កូនពេញវ័យហើយ គួរមានគំនិត
បែរជាវង្វេង បែកឆ្វេងតាមមិត្ដ រៀនសូត្រមិនគិត គេចវេះសាលា។
– ប៉ាកូនធ្វើគ្រូ ខិតខំតស៊ូ ឱ្យកូនសិក្សា
ប្រាក់ខែតិចតួច មិនរួចអាត្មា ត្បិតត្បៀតក្រៃណា សន្សំសំចៃ ។
– ម៉ាក់លក់បបរ ក្នុងចិត្ដភ័យអរ បែរបន់រាល់ថ្ងៃ
សូមឱ្យលក់ដាច់ គ្រាន់បានបច្ច័យ រំដោះទុក្ខភ័យ ចិញ្ចឹមជន្មា ។
– ម្ដាយប្រឹងគ្មានអាក់ កូនធ្វើដូចម៉ាក់ សំបូរធូរធា
លុយចាយខ្ជាំងៗ ដឹងតែពីទារ ត្រាប់តាមគ្នីគ្នា ជាក្មេងចោរម្សៀត។
– ពេលម៉ាក់ប្រដៅ កូនខឹងម៉ួរម៉ៅ ចិញ្ចើមជ្រួញទៀត
ទិញថ្នាំចង់លេប ប្រុងធ្វើអត្ដឃាត ឱ្យម៉ាក់ខ្មាស់ញាតិ ដែលនៅជុំវិញ ។
– កូនធំប៉ុណ្ណឹង គួរណាស់យល់ដឹង គ្រប់រឿងទោម្នេញ
អ្វីដែលអាក្រក់ ត្រូវដកវាចេញ ហើយដាក់បំពេញ នូវចិត្ដកត្តញ្ញូ ។
– ធម្មតាជីវិត ឧបសគ្គច្រើនពិត តែដូចជាគ្រូ
បង្រៀនឱ្យចេះ ដោះស្រាយគិតគូរ ឈ្នះព្រោះតស៊ូ ទោះយូរក៏ដោយ។
– ម៉ាក់នឿយហត់ណាស់ ខ្លួនកាន់តែចាស់ កម្លាំងក៏ខ្សោយ
មិនចង់ឱ្យកូន មានការស្ដាយក្រោយ ទើបមិនបណ្ដោយ តាមចិត្ដកូនស្រី ។
– ភ្ញាក់ខ្លួនឡើងកូន ធ្វើគំរូប្អូន ដែលនៅក្មេងខ្ចី
ខិតខំរៀនសូត្រ ឱ្យខ្ពស់ប្រពៃ ក្នុងនាមកូនស្រី ដោយគន្លងធម៍។
[តាមសំណូមពររបស់បងស្រីម្នាក់]
ដោយ ព្រុំ គឹម ជឿន prumkimchoeun@gmail.com
ចែករំលែកព័តមាននេះ