ខេត្តប៉ៃលិន ៖ ក្រៅពីមុខរបរធ្វើស្រែចម្ការគេសង្កេតឃើញថា មានកសិករជាច្រើនគ្រួសាររស់នៅក្នុងភូមិភ្នំស្ពុង ភូមិភ្នំកុយ ឃុំសាលាក្រៅ ភូមិទំនប់ ភូមិភ្នំក្រិញ និងភូមិអូរកន្ធៀងវ៉ា ឃុំស្ទឹងត្រង់ ស្រុកសាលាក្រៅ ព្រមទាំងអ្នកភូមិផ្សេងៗជាច្រើនទៀតបាននាំគ្នាចាប់យករបរចិញ្ចឹមសត្វគោលក់ដែលក្រុមឈ្មួញតែងតែទិញយកទៅកាប់សាច់លក់ នៅតាមផ្សារនានាក្នុងខេត្ត។
ប៉ុន្តែការចិញ្ចឹមសត្វគោនេះក៏មានជួបនឹងបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួនដែរដូចជា សត្វគោកើតជំងឺអុតក្តាម ជំងឺសារខ្យល់ ព្រមទាំងមានករណីចោរលួចកូនគោតូចៗអស់ជាច្រើនក្បាល ខណៈម្ចាស់ចងនៅក្នុងព្រៃឆ្ងាយពីផ្ទះ។
បើតាមប្រភពព័ត៌មានពីយុវជនឈ្មោះយឿង យូ អាយុ២១ឆ្នាំ គាត់បានចិញ្ចឹមសត្វគោចំនួន២១ក្បាល និងបុរសម្នាក់ឈ្មោះជា អាយុ៣៥ឆ្នាំ បានចិញ្ចឹមសត្វគោជាង៥០ក្បាល ដោយពួកគាត់រស់នៅក្នុងភូមិទំនប់ ឃុំស្ទឹងត្រង់ ស្រុកសាលាក្រៅបានរៀបរាប់ឱ្យដឹងស្រដៀងគ្នាថា បច្ចុប្បន្នដោយមើលឃើញតម្លៃទីផ្សារសត្វគោឡើងខ្ពស់ក្នុង១ក្បាល គឺអាចលក់បានប្រាក់ចាប់ពី២ទៅ៣លានរៀល តាមគោតូច ឬធំទើបទំនេរពីធ្វើស្រែចម្ការនាំគ្នាទិញសត្វគោ និងប្រវាស់មេគោពីគេយកមកចិញ្ចឹមមើលថែទុកលក់តែម្តង។ រាល់ថ្ងៃពួកគាត់ដេញហ្វូងគោរបស់ខ្លួនឱ្យទៅស៊ីស្មៅនៅតាមព្រៃក្បែរៗភ្នំ ដែលគ្មានដំណាំដំឡូងមី ឬដំណាំពោតរបស់ប្រជាពលរដ្ឋលុះដល់ពេលល្ងាចទើបដេញត្រឡប់មកចងនៅក្នុងរោងឯផ្ទះវិញ។
ទន្ទឹមនឹងចិញ្ចឹមគោរបស់ខ្លួនក៏មានគោមួយចំនួនប្រវាស់ពីគេយកមកចិញ្ចឹមចែកកូនម្នាក់មួយដោយកូនដំបូងបានទៅម្ចាស់គោលុះកូនបន្ទាប់ ទើបគេអាចយកសម្រាប់ផ្ទាល់ខ្លួន ។
បើតាមការរៀបរាប់ពីស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះយឹម ផន អាយុ៥០ឆ្នាំ បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងដែរថា គាត់ចិញ្ចឹមគោជាង១០ក្បាល ដោយឃ្វាលឱ្យស៊ីស្មៅក្បែរៗផ្ទះ និងនៅតាមដីចម្ការទំនេរដែលម្ចាស់អត់មានដំណាំអ្វី ។ គាត់បន្តថា ប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះអ្នកភូមិមានបញ្ហាបាត់កូនគោតូចៗ ដែលមានទម្ងន់ប្រហែល៤០ទៅ៥០គីឡូក្រាម ហើយគាត់ក៏បានបាត់កូនគោ១ក្បាលដែរកាលពីមុនបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌកន្លងទៅនេះ ។
ចំណែកអ្នករស់នៅក្បែរៗគ្នាក៏មានការបាត់ដូចគ្នាដែរសរុបទៅ គឺបាត់អស់ជាង១០ក្បាលហើយដោយសង្ស័យមានចោរលួចឆក់រួច ដឹកតាមម៉ូតូយកទៅលក់ឱ្យគេធ្វើសាច់គោដុត ។ ដូច្នេះពួកគាត់ម្នាក់ៗ មានការព្រួយបារម្ភ និងប្រុងប្រយ័ត្នព្រោះជារឿយៗ ខណៈចងមេគោក្បែរៗគុម្ពោតព្រៃ ស្រាប់តែបាត់កូនគោរបស់ខ្លួនដោយមិនដឹងមូលហេតុ។
បុរសម្នាក់ទៀតឈ្មោះភា អាយុ៣៩ឆ្នាំ រស់នៅភូមិអន្លង់រក្សាបានឱ្យដឹងថា គាត់ចិញ្ចឹមគោ ចំនួន២៤ក្បាល ហើយបានលក់អស់ចំនួន៥ក្បាលរួច កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ដោយ១ក្បាលលក់បានថ្លៃ២ទៅ៣លានរៀល ។ លោកបន្តទៀតថា ប៉ុន្តែបច្ចុប្ននេះលំបាកក្នុងការរកកន្លែងឃ្វាលគោព្រោះ ប្រជាពលរដ្ឋកាប់ឆ្ការដាំដំណាំស្ទើរតែអស់រលីងទៅហើយ ក៏មានដីក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនដែលទំនេរ ម្ចាស់គេមិនទាន់ធ្វើអ្វីអាចយកគោទៅឃ្វាលទីនោះបាន ។
គាត់បញ្ជាក់ថា ការចិញ្ចឹមគោលក់នេះធ្វើឱ្យជីវភាពគាត់ធូរធារជាងមុនក្រោយទំនេរពីការដាំពោត និងដំឡូងមីព្រោះ សត្វគោ បើសិនជាថែឱ្យបានដិតដល់ត្រឹមតែរយៈពេល១ឆ្នាំទៅ២ឆ្នាំ អាចលក់បានប្រាក់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ