ខេត្តប៉ៃលិន ៖ នរណាៗក៏ដឹងដែរថា ខេត្តប៉ៃលិនជាតំបន់ត្បូងពេជ្រ ស្ថិតនៅភាគខាងលិចនៃប្រទេសកម្ពុជាជាប់នឹងព្រំដែនប្រទេសថៃជាដីតំបន់ខ្ពង់រាបសម្បូរទៅដោយភ្នំហើយមានដីកសិ កម្មសម្រាប់ធ្វើស្រែចម្ការតិចតួចបំផុត ។
ហើយទំហំខេត្តនេះស្ទើរតែតូចជាងគេទាំងអស់ក្នុងចំណោមខេត្តទាំងអស់ក្នុងប្រទេសដោយមានស្រុក១ ក្រុង១ប៉ុណ្ណោះ គឺស្រុកសាលាក្រៅ និងក្រុងប៉ៃលិនត្រូវគេបំបែកចេញពីខេត្តបាត់ដំបងគ្របដណ្តប់ទៅដោយភ្នំជាច្រើនរហូតដល់ជាង១៥០ភ្នំឯណោះ ។
ប្រភពព័ត៌មានពីលោក គឹម សុខា ប្រធានមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តប៉ៃលិនបានឱ្យដឹងថា រហូតមកដល់ពេលនេះតាមដែលលោកដឹងនៅក្នុងខេត្តប៉ៃលិនមានភ្នំទាំងអស់ចំនួនជាង១៥០ភ្នំ ដោយភ្នំខ្លះមានឈ្មោះខ្លះទៀតគ្មានឈ្មោះពិតប្រាកដនោះទេ ដោយគេហៅទៅតាមគ្នាតៗមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ។ លោកបន្តទៀតថា ភ្នំទាំងនោះមានឈ្មោះដូចជា ជួរភ្នំខៀវ ភ្នំស្ពុង ភ្នំប៉ោត ភ្នំសារវ៉ាន់ ភ្នំដោះក្រមុំ ភ្នំយ៉ាត ភ្នំកូនភ្នំ ភ្នំដំបង ភ្នំរាំង ភ្នំបឹងព្រលិត ភ្នំកេះ ភ្នំក្រិញ ភ្នំដើមពុទ្រា ភ្នំចេក ភ្នំអូរប្រើស ភ្នំអូរខ្ទីង ភ្នំឫស្សី ភ្នំធុរ៉េន២ដើម ភ្នំទឹកធ្លាក់ក្បាលដំរី ។ ភ្នំធំស្ថិតនៅក្នុងភូមិភ្នំស្ពុង ឃុំសាលាក្រោ ស្រុកសាលក្រៅ ដែលគេកំពុងជីកកកាយយកថ្មទៅប្រើប្រាស់សម្រាប់ធ្វើការអភិវឌ្ឍខេត្ត គឺភ្នំស្ពុង ហើយក៏មានភ្នំតូចៗជាច្រើនទៀតដែរដូចជា ភ្នំកូន ភ្នំស្ថិតនៅភូមិកូនភ្នំ សង្កាត់អូរតាវ៉ៅ ក្រុងប៉ៃលិន និងភ្នំមួយចំនួនទៀត ស្ថិតនៅក្នុងភូមិផ្សារព្រំ ឃុំស្ទឹងកាច់ ស្រុកសាលាក្រៅ ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា ភ្នំភ្ជាប់ គឺជួរភ្នំខៀវមានប្រវែង៣៨២០៩ហិកតា ស្ថិតនៅជួរភ្នំក្រវ៉ាញ ជាតំបន់អភិរក្សព្រៃឈើដោយភ្ជាប់ពីប៉ៃលិនឆ្ពោះទៅទិសខាងត្បូងដល់ស្រុកសំឡូតរហូតដល់ប្រទេសថៃ ដោយគេគិតទៅតាមលក្ខណៈកម្ពស់ខ្នងភ្នំចាប់ពី២០០ម៉ែត្រ៣០០ម៉ែត្រ។
សូមបញ្ជាក់ថា បច្ចុប្បន្ននេះដីស្ថិតនៅតំបន់ភ្នំជាប់នឹងព្រំដែនកម្ពុជាថៃក្នុងភូមិផ្សារព្រំ ឃុំស្ទឹងកាច់ ស្រុកសាលាក្រៅ កំពុងតែមានហាងឆេងខ្ពស់ ហើយក៏មានប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនសម្រុកទិញ និងលក់ដូរ ខណៈជនជាតិចិនជាច្រើននាក់កំពុងដើររកទិញដី នៅត្រង់ចំណុចខាងលើ និងស្នាក់នៅតំបន់ព្រំដែនផងដែរ ។ ជាពិសេសជនជាតិចិនទាំងនោះបាននាំគ្នាចូលមកសហការជាមួយម្ចាស់កាស៊ីណូក្នុងខេត្តដោយបើកដំណើរការយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ