ខេត្តកំពង់ចាម ៖ ដំណាំប៉ិកួៈ និងអំពៅត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅភូមិរមូល ឃុំរអាង ស្រុកកំពង់សៀម នាំគ្នាដាំដុះនៅតាមចម្ការ ដើម្បីដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារ ហើយនូវពេលប្រមូលផលវិញត្រូវបានឈ្មួញនាំគ្នាមកទិញដល់កន្លែងតែម្តង ។
អ្នកស្រី លាង អ៊ិត អាយុ៥២ឆ្នាំ រស់នៅភូមិខាងលើប្រាប់ឲ្យដឹងនៅព្រឹកថ្ងៃទី៣០ សីហា កន្លងមកថា អ្នកស្រីបានដាំដំណាំទាំងនេះលើផ្ទៃដីជាង២ហិកតា ចំនួន២កន្លែងផ្សេងគ្នា ដោយទទួលបានចំណូលរាប់ឆ្នាំមកហើយ ។ អ្នកស្រីបន្ដថា ការដាំដំណាំនេះរាល់ឆ្នាំគឺពឹងទៅលើទឹកភ្លៀងទាំងស្រុង ប្រសិនបើមានភ្លៀងច្រើន ផលដំណាំនឹងបានទទួលផលល្អ តែបើភ្លៀងមិនគ្រប់គ្រាន់ ទិន្នផលក៏ទាបទៅតាមហ្នឹងដែរ ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា ៖« ដោយសារតែមានការណែនាំពីមន្ត្រីជំនាញកសិកម្មខេត្ត ដី២កន្លែងផ្សេងគ្នានេះ ខ្ញុំមិនដាំប៉ិកួៈលើដីដដែលៗនោះទេ ព្រោះអាចនឹងនាំឲ្យខូចគុណភាពដី ។ ដូច្នេះហើយបានជាខ្ញុំដាំឆ្លាស់គ្នាទៅវិញទៅមក តាមបច្ចេកទេសនេះធ្វើឲ្យរក្សានូវគុណភាពដីល្អ »។ អ្នកស្រីថា ៖« បច្ចុប្បន្ននេះ មានឈ្មួញកណ្តាល បានមកកុម្មង់ទិញច្រើន ដោយម្តងៗ៥០០គីឡូក្រាមទៅ១តោន ដែលអាចលក់បានក្នុង១គីឡូក្រាម តម្លៃពី៧០០ទៅ១០០០រៀល ហើយឈ្មួញមកទិញដល់ចម្ការតែម្ដង » ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា ចំណែកអំពៅវិញ ថ្វីដ្បិតតែត្រូវការដើមទុនច្រើន និងការថែទាំច្រើន តែក៏ទទួលបានប្រាក់ចំណេញវិញច្រើនជាងប៉ិកួៈដែរ។ អ្នកស្រីនិយាយថា ៖« រាល់ថ្ងៃជីវភាពរបស់ខ្ញុំគ្រាន់បើដោយពឹងផ្អែកទៅលើដំណាំទាំងនេះសម្រាប់ផ្តត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ» ។
ស្ត្រីស៊ីឈ្មួលកាត់ត្រួយប៉ិកួៈ ឈ្មោះ ញ៉ ស្រ៊ួន រស់នៅភូមិរមូល ឃុំរអាង បានប្រាប់ថា នាងនិងកូនស្រី បានមកស៊ីឈ្មួលកាត់ត្រួយប៉ិកួៈច្រើនខែមកហើយ ដោយក្នុង១ថ្ងៃបានកម្រៃ៤ម៉ឺនរៀល ។ នាងនិយាយថា ៖« ការងារស៊ីឈ្មួលនៅទីនេះ ទទួលបានប្រាក់កម្រៃសមរម្យ និងមិនចាំបាច់ចំណាកស្រុកទៅឆ្ងាយពីប្ដី និងកូន។ ចំណែកប្តីខ្ញុំចេញទៅធ្វើជាងសំណង់គ្រាន់បានប្រាក់មកជួយគ្នា » ។
អ្នកស្រីបន្ដថា ៖« ការងារនៅក្នុងប្រទេសមិនខ្វះទេ ឲ្យតែយើងសម្រេចចិត្តធ្វើ ទោះបីតូចក្តីធំក្ដី វានៅក្នុងស្រុកជួបមុខបងប្អូនរាល់ថ្ងៃ។ មួយវិញទៀត តម្លៃឈ្នួលក៏អាចឲ្យយើងដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារបានមួយកម្រិតដែរ » ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ