ខេត្តប៉ៃលិន ៖ កសិករបន្ទាប់ពីសង្កេតឃើញដំណាំសណ្តែកកួររបស់ខ្លួននៅក្នុងចម្ការក្បែរផ្ទះមានចៃខ្មៅៗរុំពេញដើម និងស្លឹកជាច្រើន បណ្តាលឱ្យក្លាយទៅជារួញ ហើយអត់សូវមានផ្លែច្រើន ទើបធ្វើឱ្យស្ត្រីជាកសិករម្នាក់មានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង ណាមួយមិនហ៊ានបាញ់ថ្នាំពុលកម្ចាត់សត្វល្អិតទាំងនោះទេ ព្រោះខ្លាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពប្រជាពលរដ្ឋដែលទិញយកទៅទទួលទាននៅតាមផ្ទះក្នុងក្រុងប៉ៃលិន ។
បើតាមប្រភពព័ត៌មានពីស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះ សុខ ភាព អាយុ៥៥ឆ្នាំ មានប្តីឈ្មោះ នូ អាយុ៥៨ឆ្នាំ រស់នៅភូមិអូរតាពុកក្រោម សង្កាត់ទួលល្វា ក្រុងប៉ៃលិនបានឱ្យដឹងថា រហូតមកដល់ពេលនេះ គាត់បានចាប់ផ្តើមដាំដំណាំសណ្តែកកួរជាង២០រង ដោយដាំអស់រយៈពេលជាង១ខែមកហើយ ក៏ទើបតែផ្លែធំល្មមបេះអាចលក់ជាបណ្តើរៗ ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគាត់មានការព្រួយបារម្ភខ្លាំងនោះ ដោយសារតែសណ្តែកកួររបស់គាត់មានសត្វចៃខ្មៅៗ រុំពេញស្លឹក និងដើមធ្វើឱ្យផ្លែសណ្តែកក្លាយទៅជារួញខ្លីមិនសូវល្អប៉ុន្មាននោះទេ ព្រោះសត្វចៃទាំងនោះរោមដើម ធ្វើឱ្យស្លឹករួញ ដោយគាត់កំពុងសួរនាំគេឯង ដើម្បីរកវិធីកម្ចាត់សត្វចៃទាំងនោះចេញពីសណ្តែករបស់ខ្លួន ។
កាលពីមុនគាត់ធ្លាប់ដាំសណ្តែកដូច្នេះដែរ មិនធ្លាប់ឃើញមានចៃបែបនេះឡើយ ទើបតែពេលនេះ ដោយសារមានភ្លៀងធ្លាក់ ជោកជាំខ្លាំងពេកក៏ប្រែក្លាយទៅជាបែបនេះ ។ គាត់បន្តទៀតថា ដោយសារតែការដាំដំណាំសណ្តែកនេះមានការលំបាកបន្ទាប់ពីប្រមូលផលរួចគាត់នឹងចាប់ផ្តើមដាំត្រសក់ទ្រើង និងដំណាំស្ពៃ ឬសាឡាត់ជំនួសវិញព្រោះសណ្តែកបច្ចុប្បន្ននេះក៏មិនសូវថ្លៃប៉ុន្មានដែរ ដោយ១គីឡូក្រាមលក់បានត្រឹមតែ១៥០០ទៅ២០០០រៀលប៉ុណ្ណោះ ដែលចុះថ្លៃជាងឆ្នាំមុន ដែល១គីឡូក្រាមអាចលក់បានរហូតដល់៣០០០ទៅ៦០០០រៀលឯណោះ ។
គាត់បញ្ជាក់ថា ការដាំដំណាំបន្លែអន្លក់ជារៀងរាល់ថ្ងៃនេះ ភាគច្រើន គឺរៀនរកបទពិសោធន៍ដោយខ្លួនឯង មិនសូវឃើញមានខាងមន្ទីរកសិកម្ម ឬអាជ្ញាធរចុះទៅបង្រៀន ឬពន្យល់ពីរបៀបដាំដុះនោះឡើយ ដោយយូរៗម្តងទើបគេឃើញមន្ត្រីកសិកម្មចុះទៅសួរនាំ ។ ពួកគាត់ដាំដុះរាល់ថ្ងៃ គឺមានការប្រថុយប្រថាយខ្លាំង ព្រោះពេលខ្លះអត់យល់ពីរបៀបដាក់ជី ឬបាញ់ថ្នាំនោះឡើយ ដូច្នេះហើយទើបមានអ្នកខ្លះបាញ់ថ្នាំពេលល្ងាច ស្រាប់តែបេះលក់ពេលព្រឹក បណ្តាលឱ្យប្រជាពលរដ្ឋទិញយកទៅទទួលទានប៉ះពាល់ដល់សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរ ។ ចំណែកគាត់វិញ មិនហ៊ានបាញ់ថ្នាំពុលនោះទេ ហើយក៏ដាក់ជីលាមកសត្វមាន់ទា និងគោដែលទិញពីអ្នកភូមិយកទៅដាក់តាមរងដំណាំ ។ គាត់ក៏សំណូមពរដល់ខាងមន្ទីរកសិកម្មឱ្យយកចិត្តទុកដាក់ចុះទៅបង្ហាត់បង្រៀនដល់ប្រជាព លរដ្ឋដែលប្រកបរបរដាំដុះឱ្យបានគ្រប់ៗគ្នា ដើម្បីធ្វើតាមស្តង់ដារ និងចៀសវាងប៉ះពាល់ដល់សុខភាពអ្នកទិញយកទៅទទួលទានតាមផ្ទះ ។
ចំណែកអ្នកភូមិមួយចំនួនទៀតក៏មានការរអ៊ូរទាំផងដែរថា សព្វថ្ងៃនេះប្រជាពលរដ្ឋហាក់ដូច ជាកូនដែលគ្មានឪពុកម្តាយមើលថែរក្សា ព្រោះអត់មានអ្នកណាចុះទៅអប់រំណែនាំ ឬបង្ហាត់បង្រៀនពីរបៀបដាំដុះដំណាំទាល់តែសោះ ដោយនាំគ្នាធ្វើតាមតែទម្លាប់តៗគ្នា គ្មានអ្នកណាពន្យល់ពីបច្ចេកទេសនោះឡើយ ជាពិសេសការដាំពោតក្រហម ឬដំឡូងមីក៏ធ្វើតាមយថាកម្ម ពោល គឺខ្លួនទីពឹងខ្លួន បើបានផលក៏នាំគ្នាត្រេកអរ តែបើខាតក៏ជំពាក់បំណុលគេស្ទើរងើបខ្លួនមិនរួច ។
ពួកគាត់សំណូមពរឱ្យខាងមន្ទីរកសិកម្មខេត្តមេត្តាហៅប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់ៗគ្នាយកទៅបង្ហាត់បង្រៀនពីបច្ចេកទេសដាំដុះដំណាំផង ដើម្បីកុំឱ្យធ្វើស្រែចម្ការប្រវាស់នឹងមេឃតទៅទៀត ព្រោះបច្ចុប្បន្ននេះជាសម័យទំនើប ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ