វិរិយៈសេចក្តីព្យាយាមនេះក៏ជាបារមីមួយក្នុងចំណោមបារមីទាំងសាមសិប ដែលព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ប្រតិបត្តិតាំងពីដើមទីរហូតបានសម្រេអនុត្តរសម្មាសម្ពោធិញ្ញាណចូលកាន់ព្រះនិព្វានជាទីរំលត់ទុក្ខ បានសុខគ្មានទីបំផុត។ សេចក្តីនេះសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា ការងារទាំងអស់ ទោះជាធំប៉ុនមេឃក៏ដោយឱ្យតែមានការព្យាយាមគង់បានសម្រេច តែបើលះការព្យាយាមក៏មិនបានផលដែរ។ ដូចពុទ្ធភាសិតបានត្រាស់ថាៈ យោ ច…
វិរិយៈសេចក្តីព្យាយាមនេះក៏ជាបារមីមួយក្នុងចំណោមបារមីទាំងសាមសិប ដែលព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ប្រតិបត្តិតាំងពីដើមទីរហូតបានសម្រេអនុត្តរសម្មាសម្ពោធិញ្ញាណចូលកាន់ព្រះនិព្វានជាទីរំលត់ទុក្ខ បានសុខគ្មានទីបំផុត។ សេចក្តីនេះសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា ការងារទាំងអស់ ទោះជាធំប៉ុនមេឃក៏ដោយឱ្យតែមានការព្យាយាមគង់បានសម្រេច តែបើលះការព្យាយាមក៏មិនបានផលដែរ។ ដូចពុទ្ធភាសិតបានត្រាស់ថាៈ
យោ ច វស្សតំ ជីវេ កុសីតោ ហីនវិរិយោ ឯកាហំ ជីវិតំ សេយ្យោ វិរិយំ អារព្ភតោ ទឡ្ហំ ប្រែថា ជនណាខ្ជិលច្រអូស មិនមានសេចក្តីព្យាយាមរស់នៅអស់មួយរយឆ្នាំ ការរស់នៅនៃជននោះ ពុំប្រសើរស្មើនឹងការរស់នៅត្រឹមតែមួយថ្ងៃនៃជនដែលមានសេចក្តីព្យាយាមមាំមួន ។
ពុទ្ធភាសិតនេះបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា ជនដែលមានជីវិតរស់នៅអស់មួយរយឆ្នាំ តែពុំបានធ្វើអ្វីឱ្យជាប្រយោជន៍ដល់ខ្លួន ដល់គ្រួសារ ដល់ប្រទេសជាតិរបស់ខ្លួន ចាត់ថាជាមនុស្សបណ្តោយខ្លួនឱ្យសេចក្តីខ្ជិលច្រអូសគ្របសង្កត់ជីវិតរស់នៅដូច្នោះពុំប្រសើរសោះឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ