អាយុវឌ្ឍនធម៌ គឺវិធីចម្រើនអាយុវែង ថែរក្សាសុខភាពឱ្យបានមាំមួន ដែលព្រះសម្ពុទ្ធលោកប្រើដើម្បីរក្សាសុខភាពព្រះអង្គ សម្រាប់ព្រះភារកិច្ចដ៏ធ្ងន់ធ្ងរជារៀងរាល់ថ្ងៃ អស់រយៈពេល៤៥ព្រះវស្សា។ ដោយសារអាយុវឌ្ឍធម៌នេះឯង ទើបព្រះអង្គអាចតម្រង់ព្រះជន្មបានរហូតដល់៨០វស្សា ទើបចូលបរិនិព្វាន។ ១-សប្បាយការី…
អាយុវឌ្ឍនធម៌ គឺវិធីចម្រើនអាយុវែង ថែរក្សាសុខភាពឱ្យបានមាំមួន ដែលព្រះសម្ពុទ្ធលោកប្រើដើម្បីរក្សាសុខភាពព្រះអង្គ សម្រាប់ព្រះភារកិច្ចដ៏ធ្ងន់ធ្ងរជារៀងរាល់ថ្ងៃ អស់រយៈពេល៤៥ព្រះវស្សា។ ដោយសារអាយុវឌ្ឍធម៌នេះឯង ទើបព្រះអង្គអាចតម្រង់ព្រះជន្មបានរហូតដល់៨០វស្សា ទើបចូលបរិនិព្វាន។
១-សប្បាយការី ចេះធ្វើសេចក្តីសប្បាយឱ្យដល់ខ្លួនឯង គឺអនុវត្តទៅតាមក្បួនអនាម័យ និងក្បួនសុខភាព។ ដូចជាឥរិយាបថទាំង៤គឺ ដេក ដើរ ឈរ អង្គុយ ត្រូវផ្លាស់ប្តូរឱ្យបានសមរម្យ មានការហាត់ប្រាណបញ្ចេញកម្លាំង សំអាតខ្លួនប្រាណ…ជាដើម ។
២-សប្បាយេ មតញ្ញូ មានប្រមាណស្គាល់ល្មម ស្គាល់ប្រមាណនៅក្នុងរបស់សប្បាយទាំងឡាយ ដូចជាមិនបរិភោគរហូតដល់ទៅហល់ មើលសម្លឹងទូរទស្សន៍រហូតដល់ទៅព្រិលភ្នែក ហៀរទឹកភ្នែក ផឹករហូតដល់ភើចេញមកវិញ។ ម្យ៉ាងទៀតត្រូវស្គាល់ប្រមាណក្នុងការជ្រើសរើសរបស់យកមកប្រើប្រាស់ផងដែរ។
៣-បរិណតភោជី បរិភោគតែអាហាណាដែលរលាយ ងាយក្រពះ ស្រួលកិន មិននាំឱ្យខូចក្រពះ និងទំពាឱ្យបានម៉ដ្ឋល្អ ។
៤-កាលចារី ស្គាល់ពេលវេលាក្នុងការធ្វើការ ធ្វើត្រូវ សមពេលធ្វើ មានពេលមានវេលា ស្គាល់ថា គួរធ្វើការប៉ុន្មានម៉ោង សម្រាកកាយប៉ុន្មានម៉ោង រៀនសូត្រប៉ុន្មានម៉ោងជាដើម ។
៥-ព្រហ្មចារី ប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយធម៌អ្នកដែលជាគ្រហស្ថ ត្រូវចេះកំណត់កាមារម្មណ៍របស់ខ្លួន ត្រូវវៀរចាកនូវការសេពសន្ថវៈខ្លះ ព្រោះអ្នកល្មោភក្នុងកាមគុណពេក នឹងនាំឱ្យបាក់កម្លាំង។
៦-សីលវា មានសីលប្រព្រឹត្តល្អ មិនធ្វើអ្វីដែលខុស ។
៧-កល្យាណមិត្ត មានកល្យាណមិត្ត មិត្តល្អ មិត្តដែលមិនបបួលទៅរកអបាយមុខទាំង៤គឺ ស្រី ស្រា ល្បែង អំពើពាលា ។
ក្រៅពីអាយុវឌ្ឍនធម៌នេះហើយ ខ្មែរយើងក៏តែងទទួលទានថ្នាំប៉ូវ ថ្នាំកម្មាំង ថ្នាំស្រួលខ្លួន ថ្នាំដើរខ្យល់ ថ្នាំបាយបានជាដើម ថែមទៀត តែក្នុងគោលបំណងនៃការប្រើថ្នាំ គឺដើម្បីឱ្យមានសុខភាពល្អតែប៉ុណ្ណោះ ហើយត្រូវស្គាល់ប្រមាណនៃការទទួលទាន។
ចែករំលែកព័តមាននេះ