កំណាព្យ (ចៅហ្វាយនាយខ្ញុំ) បទពាក្យ៨ ដោយ ព្រុំ គឹម ជឿន
– ចៅហ្វាយនាយខ្ញុំនិយមអំណាច សំដីកោងកាចដូចមានតែ“អញ”
ចូលចិត្ដបំពានខុសមិនព្រមចាញ់ បុគ្គលិកគ្នាន់ខ្នាញ់ស្អប់ស្ទើរគ្រប់គ្នា។
– ចៅហ្វាយនាយខ្ញុំនិយមអំណាច សំដីកោងកាចដូចមានតែ“អញ”
ចូលចិត្ដបំពានខុសមិនព្រមចាញ់ បុគ្គលិកគ្នាន់ខ្នាញ់ស្អប់ស្ទើរគ្រប់គ្នា។
– អាងខ្លួនជាមេជេរស្ដីតាមចិត្ដ មិនចេះអាណិត គ្មានព្រហ្មវិហារ
ចាំចាប់កំហុសនឹងអាលនិន្ទា ចរិតពាលាដូចជាមនុស្សព្រៃ ។
– មិនចេះអែបអបសម្របចិត្ដកាយ ទាស់ចិត្ដចៅហ្វាយគាត់ដកដូចស្ពៃ
គាត់បែររុញគូថអ្នកទើបចូលថ្មី ទោះមិនចេះអ្វីក៏មានឋានះ ។
– ខ្លួនគាត់ធ្វើខុសបន្ទោសបុគ្គលិក ថាស្រពន់ស្ពឹកចាំយកតែប្រាក់
ទោះប្រឹងយ៉ាងណាញើសហូរសស្រាក់ ក៏គាត់ធ្វើខ្វាក់និយាយប្រហើរ ។
– គាត់គាប់ចិត្ដតែ “អាម៉ីអាថោង” ដែលប៉ិន“ទ្រពង” ហៃអ៊ើៗ
អសមត្ថភាពក៏គាត់សរសើរ ទៅតាមដំណើរបក្សពួកនិយម ។
– អ្នកមានចំណេះប្រើឱ្យទាត់ខ្យល់ អ្នកមានយោបល់ឱ្យកាន់ការធំ
ដល់ធ្វើមិនកើតរអ៊ូរដូចឃ្មុំ មួរម៉ៅឆ្ដេមឆ្ដុមរាលដល់គេឯង ។
– អ្នកណាហ៊ានថាគាត់មានខ្នងក្រាស់ តវ៉ាផ្ដេសផ្ដាស់ខ្ទាតពីកន្លែង
ប្រឹងលេបទាំងស្លាក់ខ្លាចខ្ជាក់វាស្លែង ទ្រាំទាំងចំបែងដើម្បីជីវិត ។
ដោយ ព្រុំ គឹម ជឿន prumkimchoeun@gmail.com
ចែករំលែកព័តមាននេះ