ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ៖ « ទម្រាំមានថ្ងៃនេះ គ្រួសារខ្ញុំបានផ្ដើមចេញពីជីវិតក្រីក្រដ៏លំបាក ដែលពឹងតែធ្វើស្រែចម្ការបន្ដិចតួចប៉ុណ្ណោះ តែពេលនេះជីវភាពគ្រួសារខ្ញុំបានល្អប្រសើរមួយកម្រិត តាមរយៈការប្រកបរបរចិញ្ចឹមទា ដែលពីដំបូងឡើយ ចិញ្ចឹមតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន បានពង្រីកការចិញ្ចឹមរហូតដល់ជិត៣ម៉ឺនក្បាល និងទទួលបានពងទាជាង១ម៉ឺនគ្រាប់ក្នុង១ថ្ងៃ » ។ នេះជាការរៀបរាប់របស់កសិករចិញ្ចឹមទា នៅភូមិស្រះកែវ ឃុំមេលំ ស្រុកបរិបូណ៌ ។
លោក ប៊ិន ម៉ារិទ្ធ អាយុ២៣ឆ្នាំ បានរៀបរាប់ថា ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្លួនជាកសិករចិញ្ចឹមទា ។ កាលពីដំបូង គឺចិញ្ចឹមតិចតួចប៉ុណ្ណោះ នៅក្នុងឃុំឆ្នុកទ្រូ ស្រុកបរិបូណ៌ ហើយក៏បានពង្រីកការចិញ្ចឹមពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំម្តងបន្តិចៗ បើគិតមកដល់ពេលនេះ ការចិញ្ចឹមមានរយៈពេល១៥ឆ្នាំហើយ ។
ប៊ិន ម៉ារិទ្ធ បន្តថា ទាសរុបមានចំនួនជិត៣ម៉ឺនក្បាល ក្នុងនោះមានទាថ្មីជាង១ម៉ឺនក្បាល និងទាចាស់ពងស្រាប់ជាង១ម៉ឺនក្បាល។ ក្នុង១ថ្ងៃ ទទួលបានពងទាពី១ម៉ឺន៣ពាន់ ទៅ១ម៉ឺន៤ពាន់គ្រាប់ដែរ ។ សម្រាប់តម្លៃពងទាលក់ចេញវិញ គឺ១គ្រាប់៤០០រៀល ប៉ុន្តែទើបតែឡើងថ្លៃប្រហែល១ខែនេះទេ ខណៈពេលមុន តម្លៃពងទាចុះថោកបានត្រឹមតែ៣៥០រៀលប៉ុណ្ណោះក្នុង១គ្រាប់។ សព្វថ្ងៃ មានអាជីវករមកពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំង បានមកទិញពងទា និងមានម៉ូយកុម្មង់ទិញពីខេត្តពោធិ៍សាត់, បាត់ដំបង, បន្ទាយមានជ័យ, កំពង់ធំ និងរាជធានីភ្នំពេញផងដែរ ។
យុវជនរូបនេះថា ៖« កាលពីឆ្នាំ២០១៤ ឪពុកខ្ញុំបានទៅចូលរួមប្រឡងការចិញ្ចឹមទាថ្នាក់ជាតិ ហើយក៏បានទទួលពានរង្វាន់លេខ១ ពីសម្ដេចតេជោ ហ៊ុន សែន ។ ឪពុកខ្ញុំទទួលបានគោយន្ត១គ្រឿង, ម៉ាស៊ីនកិនចំណី១គ្រឿងពីសម្តេច និងបានទៅទស្សនកិច្ចនៅប្រទេសកូរ៉េ ចំនួន១០ថ្ងៃទៀតផង » ។
យុវជន ប៊ិន ម៉ារិទ្ធ បន្តថា ថ្វីបើយើងទទួលបានពងទាច្រើន និងកម្រៃច្រើនមែន ប៉ុន្តែចំណីទាដែលបានទិញពីទីផ្សារ ក៏ថ្លៃដែរ ។ ម៉ារិទ្ធ បានទិញកន្ទក់ ខ្យងខ្ចៅ និងកំពិស មកកិនលាយបញ្ចូលគ្នាឲ្យទាស៊ី ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយលើចំណីរបស់វា ។ ក្រៅពីនេះ ការចិញ្ចឹមទា ត្រូវតាមដានជំងឺជាប្រចាំផងដែរ បើសង្ស័យថាវាឈឺ ត្រូវដាក់ថ្នាំជាបន្ទាន់ ។ សត្វទាដែលចិញ្ចឹមយកពង គឺមានរយៈពេលពី៤ទៅ៥ឆ្នាំ ហើយត្រូវចាប់មេលក់ និងដាក់មេថ្មីទៀត ។
ម៉ារិទ្ធ បញ្ជាក់ថា សព្វថ្ងៃនេះ ខ្លួនបានជួលកម្មករចំនួន៦នាក់សម្រាប់ដាក់ចំណី កើបលាមក រើសពងទា និងយាមទា ប៉ុន្តែក៏នៅមានបាត់ទាខ្លះដែរ ពេលវាទៅស៊ីចំណីឆ្ងាយៗ ហើយជាប់មង និងសន្ទូចរបស់គេ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ