ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ៖ ពិតជាពិបាកភ្នែកណាស់ នៅពេលដែលឃើញក្មេងៗស្រី-ប្រុស៣នាក់បងប្អូនបង្កើត ចុះ ឡើងលើផ្ទះម្តងៗ និងឃើញពីសកម្មភាពរបស់ពួកគេផ្សេងៗទៀត ពិតជាក្តុកក្តួលពេកណាស់ គឺអាចនិយាយបានថា វាសនារបស់ក្មេងៗទាំង៣មិនល្អ ដែលព្រហ្មលិខិតដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះពួកគេ ឱ្យរងទុក្ខបែបនេះរហូតដល់ថ្ងៃស្លាប់ ។ បើទោះបីជាយ៉ាងណា ក្នុងនាមជាម្តាយ គឺបានក្លាយជាទម្លាប់ទៅហើយចំពោះសកម្ម ភាពរបស់ខ្លួន ក្នុងនាមជាម្តាយ ថ្វីដ្បិតតែកូនៗធ្លាក់ខ្លួនក្លាយទៅជាជនពិការ គឺរូបគាត់មិនរួញរា ក្នុងការមើលថែពួកកូនៗអភ័ព្វទាំង៣នេះឡើយ។ នេះបើតាមសម្តីរបស់ស្ត្រីជាម្តាយ ដែលបានអះអាងប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មានយើង តែគាត់ក៏មិនអាចលាក់បាំងដង្ហើមធំរបស់គាត់បានដែរ ។ នោះគឺការមើលទៅអនាគតកូនទាំង៣ តើរស់ដោយបែបណា នៅពេលអត់ពីគាត់ ?
បើយើងធ្វើដំណើរចេញពីផ្លូវបំបែកក្រុងច្បារមន តាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ៤៤ ទៅកាន់ទីរួមស្រុកឱរ៉ាល់ ហើយបន្តដំណើរទៅដល់បង្គោលគីឡូម៉ែត្រលេខ៧២ នឹងដល់ភូមិមួយ គឺភូមិផ្លោច(សក់វែង) ឃុំត្រពាំងជោរ ស្រុក ឱរ៉ាល់ គឺទីនោះជាភូមិឋាន ដែលក្មេងពិការទាំង៣នាក់បងប្អូនរស់នៅជាមួយម្តាយ ។ ក្មេងៗពិការទាំង៣នាក់ត្រូវបានម្តាយរបស់គេប្រាប់ថា កូនប្រុសបងមានឈ្មោះ វិន សាវឿន អាយុ១៥ឆ្នាំ ។ ចំណែកកូនទី២ មានឈ្មោះ វិន សាវី អាយុ១៣ឆ្នាំ និងកូនប្រុសពៅ មានឈ្មោះ វិន ជាវៃ អាយុ១១ឆ្នាំ ។ ដោយឡែក គាត់នៅមានកូនស្រីច្បងម្នាក់ទៀត អាយុ២២ឆ្នាំ តែកូនម្នាក់នេះ មានកាយសម្បទាមាំមួនធម្មតាមិនដូចប្អូនៗរបស់នាងឡើយ ។
ស្ត្រីជាម្តាយឈ្មោះ ឃិន សុវណ្ណ អាយុ៥០ឆ្នាំ ហើយបានរៀបរាប់បន្តទៀតថា គាត់មានប្តីឈ្មោះ ស៊ុំ វិន អាយុ៥២ឆ្នាំ ធ្វើជាយោធានៅកងពលលេខ៥២ ខេត្តប៉ៃលិនដែលក្នុង១ឆ្នាំ ប្តីរបស់គាត់មកលេងផ្ទះបានចំនួន២ដងដែរ គឺនៅឱកាសបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ និងបុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីជាតិខ្មែរយើង ។ ទោះបីជាយ៉ាងនេះក្តីប្តីរបស់គាត់មិនដែលអាក់ខាន ក្នុងការផ្តល់លុយមកចិញ្ចឹមកូននោះទេ គឺផ្ញើមកឱ្យគាត់ទំនុកបម្រុងកូនៗជារៀងរាល់ខែ បើទោះជាលុយនោះមិនច្រើនក្តី ។ រាល់ថ្ងៃ ក្នុងនាមជាម្តាយពិតជាមានការអាណិតអាសូរដល់កូនៗទាំង៣នាក់ខ្លាំងណាស់ គាត់មិនដឹងថា តើហេតុអ្វីបានជាព្រហ្មលិខិតដាក់ទណ្ឌកម្ម ចំពោះកូនទាំង៣របស់គាត់បែបនេះ ។
គាត់បានរៀបរាប់ថា កូនរបស់គាត់ វិន សាវឿន កើតមកមានកាយសម្បទាធម្មតាដូចក្មេងដទៃទៀតដែរ ស្រាប់តែអាយុបាន៧ឆ្នាំ កូនរបស់គាត់មានអាការក្តៅខ្លួនពេលនោះគាត់ក៏បាននាំកូនទៅពេទ្យ ពេលទៅដល់ពេទ្យ ស្រាប់តែកូនរបស់គាត់មានអាការប្រកាច់ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក វិន សាវឿន មិនបានរត់លេងជាមួយក្មេងៗដទៃនៅក្នុងភូមិទៀតទេ ព្រោះគេបានធ្លាក់ក្នុងសភាពពិការដៃជើងខ្វិនខ្វង់ញ័រទទ្រើក ទៅហើយ ។ ពេលឃើញកូនធ្លាក់ខ្លួនបែបនេះ គាត់ជាម្តាយខ្លោចផ្សារក្នុងចិត្តជាខ្លាំង ព្រោះដ្បិតអាណិតកូនមិនគួរណាព្រហ្មលិខិតដាក់ទោសគេបែបនេះសោះ ។ បើទោះបីកូនបានធ្លាក់ខ្លួនទៅជាមនុស្សពិការក្តី គាត់មិនព្រងើយកន្តើយដែរ គឺបាននាំកូនទៅរកការព្យាបាលគ្រប់មន្ទីរពេទ្យឱ្យតែគេប្រាប់ថា ពេទ្យនោះពូកែ ។ តែទីបំផុតក្តីសង្ឃឹមរបស់គាត់បានរលាយសូន្យឈឹង នៅពេលដែលគ្រូពេទ្យនៃមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ជាប្រាប់ថា កូនរបស់គាត់មិនអាចវិលទៅរកសភាពដើមវិញបានទេ ។
គាត់និយាយថា បាននាំកូនមកផ្ទះវិញទាំងក្តីអស់សង្ឃឹម ហើយរស់នៅតាមយថាកម្មរហូតដល់សព្វថ្ងៃ ទោះ ជាយ៉ាងនេះក្តី ក៏កូនរបស់គាត់មិនដែលធ្វើអ្វីឱ្យរូបគាត់ពិបាកនោះទេ ។ គាត់ថាដូចជាពេលញ៉ាំបាយ គឺគេញ៉ាំដោយខ្លួនឯង តែមិនមានរបៀបដូចក្មេងដទៃដែលសរសៃមិនញ័រញាក់នោះទេ ។ យ៉ាងនេះក្តី គេមិនដែលហូបបាយ ឬនំឱ្យនរណាឃើញឡើយ ដោយសារតែខ្មាសអៀន ជាពិសេសពេលបត់ជើងតូចធំ គឺគេតែងតែរំកិលខ្លួនឯងទៅរកកន្លែងបន្ទោរបង់ដោយខ្លួនឯង ។ ចំណែកគាត់ជាម្តាយនៅពេលដែលកូនបន្ទោរបង់រួច រាល់ ទើបលើកគេយកមកលាងសម្អាតនិងស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ខោអាវថ្មីដល់ពួកគេ ។
ស្ត្រីជាម្តាយរៀបរាប់បន្តថា ការពពោះកំណើតកូនស្រី វិន សាវី ម្នាក់ទៀតកូននេះតាំងពីកើតមក គឺកាយ សម្បទាដូចក្មេងធម្មតាដទៃដែលចម្លែកត្រង់ថា នៅពេលដែលគេមានអាយុបាន៧ឆ្នាំ ដូចបងប្រុសរបស់គេក៏ធ្លាក់ខ្លួនទៅជាពិការដូចគ្នា តែកូនស្រីម្នាក់នេះ អាចដើរបានប្រសិនបើមានអ្នកជួយទប់និងគ្រាហ៍គាត់បន្ត។ មិនខុសគ្នានោះទេ នៅពេលដែលគាត់ពពោះកំណើតកូនប្រុសពៅ វិន ជាវៃ គឺកើតមក មានកាយសម្បទាល្អដូចក្មេងៗ ក្នុងភូមិដទៃដែរ និងចេះដើររហូតអាចរត់លេងជាមួយក្មេងៗ ក្នុងភូមិជាមួយគ្នា បានជាធម្មតា តែអកុសលនៅពេលកូនប្រុសពៅអាយុបាន៧ឆ្នាំ ដូចបងប្រុសស្រីរបស់គេ ស្រាប់តែកូនប្រុសពៅម្នាក់ទៀតនេះក៏មានសភាពពិការដូចបងៗរបស់គេដែរ ខ្ញុំខ្លោចចិត្តណាស់ ។
សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងនាមជាម្តាយបានបំពេញតួនាទីជាអ្នកបម្រើផង ជាគ្រូពេទ្យផង ក្នុងការមើលថែកូនៗទាំង៣ដែលស្ថិតនៅក្នុងសភាពពិការបែបនេះ ។ ទោះជាយ៉ាងណា គាត់ពិតជាមិនហត់នឿយនិងរួញរាក្នុងការមើល ថែពួកគេនោះទេ គឺមានតែការអាណិត និងផ្តល់ក្តីមេត្តាដល់ពួកគេទ្វេឡើង ។ គាត់បន្តថា កូនស្រីរបស់គាត់ វិន សាវី និង វិន ជាវៃ បើតាមគ្រូពេទ្យប្រាប់គាត់ថា បើគាត់មានលុយត្រឹមមួយពាន់ដុល្លារ(១០០០ដុល្លារ) គឺកូនៗទាំង២នាក់នេះអាចដើរបានដូចក្មេងដទៃឡើងវិញបាន តែមិនដឹងថាអាចទៅរួចឬក៏អត់នោះទេ ។ អ្វី មួយដែលមិនអាចពិសោធបាននោះគឺ រាល់ថ្ងៃនេះរស់នៅរំពឹងលើលុយដែលប្តីធ្វើជាយោធាផ្ញើមកឱ្យ ពេលខ្លះមិនគ្រប់ផង តើគាត់អាចរកលុយឯណាបានមួយពាន់ដុល្លារដើម្បីយកកូនទាំង២ទៅព្យាបាល ?
ពេលនេះគាត់មានតែលើកម្រាមដៃ១០ សុំក្តីមេត្តាសណ្តោសប្រណីពីសំណាក់សប្បុរសជនក៏ដូចជាអង្គការ សប្បុរស ធម៌នានា សុំមេត្តាជួយដល់កូនៗរបស់គាត់ផង ព្រោះគាត់មិនអាចមានលទ្ធភាពនាំកូនៗទៅរកការព្យាបាលដោយប្រាក់ច្រើនបែបនេះបានទេ ។ គាត់ចង់បានរទេះរុញមួយសម្រាប់ វិន សាវឿន ជាបងអាយុ១៥ឆ្នាំនោះ ព្រោះគេមានសភាពញ័រញាក់ទទ្រើក ខុសពីប្អូនៗគេ២នាក់ទៀត ។ អ្វីដែលជាការព្រួយបារម្ភរបស់គាត់ គឺនៅពេលដែលគាត់រលត់សង្ខារចាកចោលលោកនេះទៅ តើវាសនាកូនៗទាំង៣របស់គាត់និងក្លាយទៅជាយ៉ាងណា ?
ព្រហ្មលិខិតពិតជាលេងសើចជាមួយគ្រួសារគាត់មែន ? សូមទេវតារស់ទាំងឡាយដែលសម្បូរសប្បាយ ដោយភោគទ្រព្យមេត្តាជួយសណ្តោសប្រណី ដល់ក្រុមគ្រួសារគាត់ផង ក្រែងកូនៗរបស់គាត់បានជាបានដើរបានស្រាកស្រាន្តពីទណ្ឌកម្មនេះផង ។ ជាពិសេស គាត់សុំលើកម្រាមដៃសុំក្តីមេត្តាករុណាពីសម្តេចតេជោនាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងសម្តេចកិត្តិព្រឹទ្ធបណ្ឌិត ប៊ុន រ៉ានី ហ៊ុន សែន សូមមេត្តាជួយគាត់ និងកូនៗរបស់គាត់ផង ព្រោះមានតែសម្តេចទេដែលជាទេវតារស់ និងតែងតែជួយដល់ប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់ទីកន្លែង ដោយមិនរើសអើងពូជសាសន៍ពណ៌សម្បុរឡើយ នៅពេលទេវតារស់ទាំងទ្វេបានដឹង ។ ដោយក្តីអាណិតចំពោះក្មេងៗពិការទាំង៣នាក់ អ្នកយកព័ត៌មានយើងបានចែករំលែកថវិកាផ្ទាល់ខ្លួនចំនួន៣០.០០០រៀល និងទឹកក្រូច១កេសដល់កុមារទាំង៣ផងដែរ នៅពេលបានទៅដល់លំនៅឋានម្សិលមិញនេះ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ