ខេត្តស្វាយរៀង ៖ ក្នុងវ័យ៧៥ឆ្នាំ ព្រឹទ្ធាចារ្យចាប៉ីដងវែង និងជាម្ចាស់ពានរង្វាន់ចាប៉ីដងវែងពីរជំនាន់ លោកតា អ៊ិន សារុន រស់នៅក្នុងខ្ទមតូចធ្លុះធ្លាយក្រោមការញាំញីពីជំងឺនៅលើទឹកដីកំណើតស្រុករមាសហែក ខេត្តស្វាយរៀង…
ខេត្តស្វាយរៀង ៖ ក្នុងវ័យ៧៥ឆ្នាំ ព្រឹទ្ធាចារ្យចាប៉ីដងវែង និងជាម្ចាស់ពានរង្វាន់ចាប៉ីដងវែងពីរជំនាន់ លោកតា អ៊ិន សារុន រស់នៅក្នុងខ្ទមតូចធ្លុះធ្លាយក្រោមការញាំញីពីជំងឺនៅលើទឹកដីកំណើតស្រុករមាសហែក ខេត្តស្វាយរៀង ។
ព្រឹទ្ធាចារ្យចាប៉ីដងវែងអ៊ិន សារុន បានដង្ហោយរកជំនួយពីសប្បុរសជនគ្រប់ទិសទី ដ្បិតគាត់មិនអាចប្រកបរបរអ្វីក្រៅពីការលេងចាប៉ី ដើម្បីយកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារទេ ។
ប្រធានសហគមន៍ចាប៉ីអមតៈលោកពេជ្រ សារ៉ាត ដែលនាំអំណោយជូនលោកព្រឹទ្ធាចារ្យដល់ផ្ទះកាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកឲ្យដឹងថា ព្រឹទ្ធាចារ្យចាប៉ីដងវែងអ៊ិន សារុន មានជំងឺជិតបីខែហើយ គាត់មិនអាចច្រៀងចាប៉ីបានទៀតឡើយ ព្រោះសភាពហត់ខ្លាំង ខណៈពេលជីវភាពខ្សត់ខ្សោយរស់នៅផ្ទះខ្ទមតូចមួយនៅខាងក្រោយផ្ទះកូន ។
មុនពេលលោកព្រឹទ្ធចារ្យធ្លាក់ខ្លួនឈឺ គឺគាត់តែងតែដើរច្រៀងតាមកម្មវិធី ផ្សេងៗដើម្បីបានប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ហើយគាត់ក៏ធ្លាប់បង្ហាញវត្តមានសម្តែងតាមស្ថានីយទូរទស្សន៍នានាផងដែរ ។
បើតាមលោកពេជ្រ សារ៉ាត ព្រឹទ្ធាចារ្យអ៊ិន សារុន បានចាប់ផ្តើមអាជីពតាំងពីយុវវ័យរហូតមកដល់ពេលនេះ ហើយគាត់បង្ហាត់បង្រៀនសិស្សបានចំនួនផងដែរ ។ លោកព្រឹទ្ធាចារ្យត្រូវបានចាត់ទុកថាជាអ្នកចម្រៀងចាប៉ីជើងចាស់មួយរូបដែលមានទេពកោសល្យ ទាំងវោហារស័ព្ទ និងប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ ។
ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពងងឹតភ្នែកមើលមិនឃើញ ព្រឹទ្ធាចារ្យអុិន សារុន មានប្រសាសន៍ថា គាត់ប្រឈមនឹងការលំបាកក្នុងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ដោយសារមិនមានការឧបត្ថម្ភពីស្ថាប័នណា ទេ ហើយការច្រៀងចាប៉ីក៏មិនសូវកាក់កបដូចមុនទៀត ដោយខែខ្លះទទួលបាន២រោង ១រោង ឬជួនកាលមិនមានអ្នកជួលសោះតែម្តង ។
ទោះជាត្រូវប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាខ្វះខាតជីវភាពក្តី ក៏ព្រឹទ្ធាចារ្យចាប៉ីរូបនេះខិតខំជួយបង្ហាត់បង្រៀនចាប៉ីដល់សិស្សចំនួនជាង២០នាក់ ដោយឥតគិតថ្លៃក្នុងក្តីសង្ឃឹមថា សិល្បៈនេះនឹងបន្សល់ទុកជាកេរមរតកសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ ។
លោកតាអ៊ិន សារុន ជាកូនសិស្សលោកតា ពូថៅដៃ ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៦០ ។ គាត់ធ្លាប់ចូលរួមប្រលងចាប៉ីថ្នាក់ជាតិនៅសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម ទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់លេខ២ និងជំនាន់ក្រោយមកទៀតជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ ។ គាត់មានបងប្អូន៦នាក់ និងជាកូនទី៥ក្នុងគ្រួសារ ។ ក្រៅពីច្រៀងចាប៉ីគាត់ចេះច្រៀងអាយ៉ៃផងដែរ ។
ជាការកត់សម្គាល់បើទោះបីជាចាប៉ីមានសារសំខាន់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏អ្នកចម្រៀងចាប៉ីភាគច្រើនមិនសូវមានជីវភាពធូរធារទេ ពួកគាត់ភាគច្រើនជាជនពិការ មានវ័យចំណាស់ ហើយរស់នៅក្នុងជីវភាពខ្វះមុខខ្វះក្រោយនៅតាមទីជនបទ ខណៈពេលដែលសិល្បៈបុរាណនេះមិនសូវមានការពេញនិយមក្នុងស្រទាប់មហាជន ។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈលោកថៃ នរៈសត្យា ធ្លាប់់អះអាងប្រាប់សារព័ត៌មានក្នុងស្រុកថា ក្រសួងមិនដែលបោះបង់ចោលសិល្បករណាម្នាក់ទេ ។ បើសិនជាក្រសួងដឹងថាពួកគាត់ជួបប្រទះបញ្ហាប្រឈមអ្វីមួយក្រសួងនឹងជួយទោះតិចក្តីច្រើនក្តី ។
ក្រសួងមិនដែលព្រងើយកន្តើយឡើយចំពោះសិល្បៈចាប៉ី ហើយតាមរយៈការដាក់បញ្ចូលចាប៉ីដងវែងជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបី ក្រសួងនឹងទទួលបានជំនួយពីអង្គការយូណេស្កូ (UNESCO) ដើម្បីបណ្តុះបណ្តាលធនធានមនុស្សក្នុងវិស័យសិល្បៈនេះ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ