ខេត្តសៀមរាប ៖ លលាដ៍ក្បាលមនុស្សបុរាណដែលអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវរកឃើញថា មានអាយុជាង ៣ពាន់ឆ្នាំមកហើយនោះ ត្រូវមន្ត្រីរបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ដាក់តាំងនៅសារមន្ទីរព្រះនរោត្តមសីហនុ-អង្គរ ។ សារមន្ទីរព្រះនរោត្តមសីហនុ-អង្គរ មានដាក់តាំងវត្ថុបុរាណជាច្រើនប្រភេទរួមមាន…
ខេត្តសៀមរាប ៖ លលាដ៍ក្បាលមនុស្សបុរាណដែលអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវរកឃើញថា មានអាយុជាង ៣ពាន់ឆ្នាំមកហើយនោះ ត្រូវមន្ត្រីរបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ដាក់តាំងនៅសារមន្ទីរព្រះនរោត្តមសីហនុ-អង្គរ ។
សារមន្ទីរព្រះនរោត្តមសីហនុ-អង្គរ មានដាក់តាំងវត្ថុបុរាណជាច្រើនប្រភេទរួមមាន បដិមា កុលាលភាជន៍ ផ្នូរបុរាណ សាកសព ឬឆ្អឹងខ្មោចមនុស្សសម័យបុរាណ ។ល។ ចំណែកលលាដ៍ក្បាលមនុស្សបុរាណកាល ក៏ជាកម្មវត្ថុមួយដាក់តាំងបង្ហាញក្នុងសារមន្ទីរនេះផងដែរ ។
លោកគុន ផល្លី ដែលជាមគ្គុទ្ទេសក៍ នៅសារមន្ទីរព្រះនរោត្តមសីហនុ-អង្គរ បានឱ្យដឹងថា លលាដ៍ក្បាលមនុស្សបុរាណដែលតាំងក្នុងសារមន្ទីរជាលលាដ៍ក្បាលរបស់មនុស្សផ្សេងគ្នា និងស្លាប់ដោយសារជំងឺ២ប្រភេទ ។ លលាដ៍ទីមួយ ដែលដាក់តាំងនៅជាន់លើ គឺស្លាប់ដោយសារជំងឺធ្មេញ និងទី២ ស្លាប់ដោយសារជំងឺឈាមសស៊ីឈាមក្រហម ។ រឿងនេះធ្វើឱ្យអ្នកស្រាវជ្រាវយល់ថា ជំងឺប្រភេទនេះ មានតាំងពីជាង៣ពាន់ឆ្នាំមកម្ល៉េះ ។
លលាដ៍ក្បាលមនុស្សបុរាណកាលនេះបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរបរទេសជាច្រើន ពិសេសទាក់ទងទៅនឹងការស្លាប់ដោយសារជំងឺឈាមសស៊ីឈាមក្រហម ។
លោកគុន ផល្លី បញ្ជាក់ថា ភ្ញៀវទេសចរភ្ញាក់ផ្អើលទៅនឹងជំងឺនេះ ព្រោះថាវាមានតាំងពីជាង៣ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ។
តាមឯកសារស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា លលាដ៍ក្បាលមនុស្សបុរាណកាលនេះ ស្ថិតក្នុងសម័យយុគសំរឹទ្ធិ និងបានរកឃើញនៅក្នុងបាតបារាយណ៍ទឹកថ្លា ក្នុងអំឡុងពេលអ្នកស្រាវជ្រាវបុរាណវិទ្យាបានធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវនៅបារាយណ៍ទឹកថ្លា ឆ្នាំ២០០៤-២០០៥ ។
ការធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវនោះធ្វើឡើងដោយអ្នកបុរាណវិទ្យាខ្មែរនៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា សហការជាមួយសាលាបារាំងចុងបូ បូព៌៌ានៅលើទីតាំងចំនួន២ គឺបារាយណ៍ទឹកថ្លា និងស្ថានីយព្រៃក្មេង ។
សាកសពដែលគេប្រទះឃើញ នៅបាតបារាយណ៍ទឹកថ្លា ពេលធ្វើកំណាយទាំងអស់មាន៥៩សាកសព ហើយសាកសពទាំងនោះរក្សាបានទ្រង់ទ្រាយសពភាគច្រើន ។ បើផ្អែកតាមលទ្ធផលស្រាវជ្រាវ អ្នកស្រាវជ្រាវបានទាញសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា ១ ដោយសារបាតបារាយណ៍ជាប្រភេទដីខ្សាច់ ដែលមិនសម្បូរជាតិដែក ឬជាតិអាស៊ីត ។ ២បុព្វបុរសសម័យនោះ បានលើកដីទប់ធ្វើបារាយណ៍ (បារាយណ៍ទឹកថ្លា ឬខាងលិច) ដើម្បីយកទឹកប្រើប្រាស់ ដូច្នេះទើបធ្វើឱ្យទីតាំងនេះមានតុល្យភាពត្រជាក់ជាប់រហូតមក ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ