កំណាព្យ (កលិយុគដួងចិត្ត) បទពាក្យ៨ ដោយ ព្រុំ គឹម ជឿន
– ទឹកហូរផាត់ស្លែទៅក្បែរគុម្ពចក ទឹកឡើងទឹកស្រកសំណកជីវិត
ល្ខោនស្នេហ៍វ៉ារោងបេះដូងក្រៀមស្វិត កលិយុគដួងចិត្ដនៅបឹងសាឡាង ។
– ទឹកហូរផាត់ស្លែទៅក្បែរគុម្ពចក ទឹកឡើងទឹកស្រកសំណកជីវិត
ល្ខោនស្នេហ៍វ៉ារោងបេះដូងក្រៀមស្វិត កលិយុគដួងចិត្ដនៅបឹងសាឡាង ។
– ដប់ពីរឆ្នាំហើយនៅឡើយស្រណោះ កំហុសទាំងអស់ខ្ញុំជាអ្នកសាង
ប្រើរូបសម្រស់ស្ទូចយកសំណាង ឥឡូវគ្រប់យ៉ាងក្លាយជាទុក្ខទ្វេ ។
– ទ្រព្យធនធ្វើឱ្យខ្ញុំព្រិលនេត្រា បោះបង់សង្សារស្រវាប្ដីគេ
ប្រាក់ចាយពេញដៃសប្បាយម្លេះទេ ទោះញាតិស្ដីជេរក៏ខ្ញុំមិនខ្វល់ ។
– លោកនេះពិតជាមានបុណ្យមានបាប ខ្យល់ដែលខ្ញុំសាបទទួលលទ្ធផល
ជាព្យុះសង្ឃរាបក់បោកវិលវល់ សោកាអំពល់ក្នុងកម្មវិជ្ជវាទ ។
– ប្ដីប្រែក្បត់ចិត្ដចរិតប្ដូរផ្លាស់ គេហ៍ថាខ្ញុំចាស់មានអ្វីស្អាតទៀត?
គេហ៍ត្រូវការក្មេងទើបមានរសជាតិ គេហ៍ពោលស៊កសៀតឱ្យខ្ញុំឈឺផ្សា ។
– គេហ៍ទៅបាត់ៗមិនខ្វល់កូនចៅ បណ្ដើរស្រីក្រៅសប្បាយហ៊ឺហា
ទូរស័ព្ទមិនលើកឆ្លើយឆ្លងវាចា ឈ្លក់និងតណ្ហាចូលបាររាំរែក ។
– វិប្បដិសារីជេរស្ដីបន្ទោស ជាតិនេះខ្ញុំខុសមិនអាចប្រកែក
ស្ដាយក្រោយឈឺចាប់តឹងទ្រូងអនេក ខ្ញុំចង់តែស្រែកឱ្យបែកផែនដី ។
– ចង់ទៅសាងផ្នួសលោះកម្មវេរា តែទាស់បុត្រភ្ញាមិនទាន់ពេញវ័យ
មានតែស៊ូទ្រាំ់ថែរកូនប្រុសស្រី ឱ្យបានប្រពៃកុំឱ្យដូចខ្ញុំ ។
ដោយ ព្រុំ គឹមជឿន prumkimchoeun@gmail.com
ចែករំលែកព័តមាននេះ