រាជធានីភ្នំពេញ ៖ នៅក្នុងពិភពប្រដាល់មិនមានអ្នកណាមិនស្គាល់ឈ្មោះក្លិបសុភានូ នៅម្ដុំច្បារអំពៅនោះទេ ដោយសារតែក្លិបមួយនេះដឹកនាំដោយគ្រូបង្វឹកល្បីឈ្មោះ គឺលោក ម៉ៃ សុភា និងជាក្លិបដែលបានបណ្ដុះសិស្សច្រើននាក់ក្លាយខ្លួនជាកីឡាករល្បីឈ្មោះ ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ បើក្រឡេកទៅមើលពីស្ថានភាពរបស់ក្លិបវិញ គឺយ៉ាប់យុឺនខ្លាំងណាស់ សូម្បីតែសិស្សរបស់លោកមានរបួសបាក់ខ្ទង់ច្រមុះ ក៏មិនមានលទ្ធភាពជួយរហូតលោកដាច់ចិត្តអំពាវនាវតាមហ្វេសប៊ុក បើទោះជាលោកលុបចោលភ្លាមៗ ក្រោយពីផុសបានមួយប្រាវ ដែលទំនងជាមានការដាក់សម្ពាធពីមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធណាម្នាក់ក្នុងវិស័យកីឡាហើយ ។ លោកសារភាពថា ការបង្កើតក្លិបរាល់ថ្ងៃ គឺឈានដល់ដំណាក់កាលភរិយាលែងមើលមុខហើយ ដោយសារមិនត្រឹមតែមិនបានលុយពីការបង្កើតក្លិប ថែមទាំងយកប្រាក់ខែពីការងារជាប៉ូលិសប៉ុស្ដិ៍វាលស្បូវមកចំណាយថែមទៀតផង ។
លោក ម៉ៃ សុភា និយាយថា ក្នុងអាជីពជាអ្នកប្រដាល់លោកមិនមានជីវភាពណាមួយធំដុំនោះទេ ប៉ុន្តែបណ្ដាលមកពីលោកស្រឡាញ់ និងចង់លើកស្ទួយវិស័យមួយនេះ ទើបចេះតែប្រឹងតស៊ូ ដោយក្នុងពេលខ្លះក៏ត្រូវដើរសុំជំនួយពីអ្នកស្រឡាញ់កីឡា ដើម្បីទ្រទ្រង់កូនសិស្សក្នុងក្លិបនោះផង ។ លោកថា ក្នុងតំណែងជាគ្រូបង្វឹកលោកត្រូវរ៉ាប់រងការងារច្រើន ជាពិសេសគឺការអំពាវនាវឱ្យកូនសិស្សចូលហ្វឹកហាត់ ការកែប្រែកូនសិស្សពីដើរលេងច្រើនឱ្យក្លាយជាអ្នកចង់ហាត់ និងការដោះស្រាយតម្រូវការផ្សេងៗដែលកើតមានចំពោះកីឡាករជាដើម ។ លោកថា កីឡាករភាគច្រើនមិនមែនជាក្មេងទទួលបានការសិក្សាជ្រៅជ្រះនោះទេ ដោយមួយចំនួនជាក្មេងដើរលេងច្រើន ម៉ែឪយកមកផ្ញើ និងមួយចំនួនទៀតជាក្មេងដែលឈានដល់ប្រើគ្រឿងញៀនផង ដែលមិនខុសពីយកក្លិបរបស់លោកធ្វើជាកន្លែងបន្សាប ដើម្បីឱ្យពួកគេងាកមកស្រឡាញ់កីឡា និងការហាត់ប្រាណវិញ ។ ជាក់ស្ដែងមានសិស្សច្រើនណាស់ដែលលោកប្រឹងប្រែងកែប្រែឱ្យពួកគេបានក្លាយជាមនុស្សល្អ និងជាកីឡាករដែលមានឈ្មោះបោះសំឡេងនៅលើរេញ ប៉ុន្តែឡើងប្រកួតបានតែមួយប្រាវក៏សុំលាឈប់ ។ លោកថា ការងារបើកក្លិបមិនខុសពីមណ្ឌលក្មេងមួយដែលត្រូវប្រឈមនូវការលំបាកច្រើននោះទេ ជាពិសេសនៅពេលកីឡាកររស់នៅជុំគ្នាច្រើនដែលត្រូវការអង្ករ ម្ហូប និងពេលកីឡាករគ្មានការទទួលខុសត្រូវចំពោះការប្រកួតធ្វើឱ្យលោកមិនមានកីឡាករឡើងរេញច្បាស់លាស់ ។ លោកថា កូនសិស្សមិនច្រើនទេដែលងប់ងុលនឹងការហ្វឹកហាត់ ដោយសារតម្លៃកីឡាមិនទាន់ដល់កម្រិតត្រូវនឹងការទាមទារ ស្របគ្នាកីឡាកររាល់ថ្ងៃមានច្រើនដែលមិនអាចឱ្យកីឡាករម្នាក់ឡើងរេញបានច្រើនដង ។
លោកថា ក្លិបរបស់លោកល្បីតែឈ្មោះប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែកង្វះខាតគឺមានរាប់មិនអស់ ដោយសារតែគ្មានជំនួយពីខាងណាជ្រោមជ្រែងជាប្រចាំ ហើយបើមានជំនួយពីសប្បុរសជនក៏មានតែបន្តិចបន្តួចដែលទទួលបានពីខាងសហព័ន្ធ ឬពីខាងអ្នកស្រឡាញ់កីឡាមួយដំបស្វាប៉ុណ្ណោះ ។ លោកថា រាល់ថ្ងៃមិនដែលបានលុយពីប្រដាល់មកចាយវាយ ឬចាត់ចែងក្នុងក្លិបនោះទេ ដោយសារតែការងារបើកក្លិបទទួលបានតែចំណែកតិចៗពីការដាក់សិស្សឱ្យឡើងរេញ តែបើសម្លឹងមើលពីការចំណាយគឺចង់វ័ណ្ឌក ។ លោកសារភាពថា យកលុយដែលរកបានពីការងារប៉ូលិសមកចាត់ចែងក្នុងក្លិបជាប្រចាំ ដោយសារតែរាល់ថ្ងៃមានសិស្ស៨នាក់ដេកនៅជាមួយដែលតម្រូវឱ្យលោកត្រូវដោះស្រាយរឿងម្ហូបអាហារ ហើយសិស្សជាង១០នាក់ផ្សេងទៀតដែលនៅខាងក្រៅ ថ្វីដ្បិតថាមិនមែនជាបន្ទុក តែក៏ត្រូវឱ្យលោកដោះស្រាយយូរៗម្ដងដូចជាពេលពួកគេឡើងរេញមានរបួសជាដើម ។ លោកថា រាល់ថ្ងៃភរិយាជំរុញឱ្យលោកបិទក្លិប តែដោយសារតែលោកចេះតែស្រឡាញ់ហើយស្ដាយស្រណោះមិនចង់ឱ្យក្លិបដែលលោកប្រឹងប្រែងកសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរលាយបាត់ទៅវិញ ទើបស្ថានភាពគ្រួសារគឺមានតែយ៉ាប់យឺុនទៅៗ ព្រោះតែលោកអស់មានលទ្ធភាពរកលុយទៅផ្គត់ផ្គង់ប្រពន្ធកូន តែបែរជាខ្វល់តែរឿងក្លិបជាងទៅវិញ ។ លោកប្រកាសថានឹងតស៊ូដំណើរការក្លិបរហូតដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយ តែលោកក៏មិនទាន់ប្រាកដថានឹងអាចដំណើរការបានដល់ពេលណានោះដែរ ក្នុងពេលដែលលោកក៏ប្រឈមនឹងការចូលនិវត្តន៍ពីការងារប៉ូលិស ហើយប្រាក់ចំណូលក្នុងក្លិបក៏តិចតួច ។
នៅលើហ្វេសប៊ុករបស់លោកកាលពីថ្ងៃទី២៦ ឧសភា បានអំពាវនាវស្វែងរកថវិកាជួយដល់កីឡាករ អ៊ុយ សុខគង់ ដែលបានឡើងប្រដាល់នៅលើសង្វៀនទូរទស្សន៍អាស៊ីអាគ្នេយ៍ហើយមានរបួសបាក់ខ្ទង់ច្រមុះធ្ងន់ធ្ងរ ។ លោកបានទាំងដាក់លេខទូរស័ព្ទផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីឱ្យមានការបរិច្ចាគនោះផង ដោយសារតែលោកប្រកាសថាខ្លួនមិនមានលទ្ធភាពព្យាបាលកូនសិស្ស និងស្ដាយកីឡាករល្អដែលមានរបួសពីការប្រកួតដែលលោកមិនចង់ឱ្យគេបាក់ទឹកចិត្ត ។ លោកថា ក្រោយសិស្សឈ្មោះ អ៊ុយ សុខគង់ ឡើងប្រកួតនៅលើសង្វៀនទូរទស្សន៍អាស៊ីអាគ្នេយ៍កាលពីថ្ងៃទី២៦ ឧសភា កូនសិស្សរបស់លោកដេកឈឺដោយសារតែបាក់ខ្ទង់ច្រមុះហើយមិនមានលទ្ធភាពព្យាបាល ។ លោកថា នេះមិនមែនជាលើកទី១នោះទេ ដែលកូនសិស្សរបស់លោកមានរបួសហើយខ្វះប្រាក់ព្យាបាល ដោយស្ថានភាពនេះបានទាំងធ្វើឱ្យកូនសិស្សរបស់លោកច្រើននាក់បាត់បង់កម្លាំងចិត្ត ហើយបោះបង់អាជីពប្រដាល់នោះផង ។ លោកថា កូនសិស្សរបស់លោកមិនទាន់ទទួលបានជំនួយណាមួយក្នុងការព្យាបាលខ្ទង់ច្រមុះដែលបាក់នោះទេ តែលោកបានប្រមែប្រមូលលុយផ្ទាល់ខ្លួន និងលុយដែលកីឡាករប្រកួតបាន១៥ម៉ឺនរៀលផ្សំបានជាង៤០ម៉ឺនរៀលឱ្យទៅព្យាបាល ។
លោកថា បានត្រឹមតែដាក់វិក្កយបត្រទៅឱ្យស្ថានីយទូរទស្សន៍អាស៊ីអាគ្នេយ៍ និងសហព័ន្ធប៉ុណ្ណោះ តែត្រង់បានលុយពេលណា ហើយបានលុយគ្រប់ចំនួនឬអត់ គឺមិនទាន់ដឹងទេ ។ លោកថា រាល់ការអំពាវទទួលបានជំនួយតិចណាស់ជាពិសេសចំពោះករណីកីឡាករ អ៊ុយ សុខគង់ មានរបួសគឺមិនមានសប្បុរសជនណាម្នាក់ផ្ដល់ជំនួយនោះទេ ។ ទោះបីយ៉ាងណា លោកនៅតែមានកម្លាំងចិត្តក្នុងការបន្តអាជីពបើកក្លិបប្រដាល់ បើទោះជាភរិយារបស់លោកមិនពេញចិត្តនឹងការងារនេះ ហើយបង្ខំរាល់ថ្ងៃឱ្យលោកបិទក្លិបក៏ដោយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ