មនុស្សមួយចំនួនដែលមានបញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្ត រមែងបណ្តោយខ្លួនឱ្យធ្លាក់ចូលទៅក្នុងស្ថានភាពអាក្រក់ៗ ។ មានជនខ្លះអាចប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង គ្រឿងញៀន ឬក៏ធ្វើអត្តឃាតដើម្បីបញ្ចប់ជីវិតរបស់ខ្លួនជាដើម ។
សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត យឹម សុបុត្រា ទេសវិកលវិទ្យា និងជាប្រធានផ្នែកជំងឺផ្លូវចិត្តនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត បង្ហាញឱ្យដឹងអំពីផលប៉ះពាល់នៃជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ដែលអ្នកនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ ឬក៏អ្នកដែលនៅជុំវិញអ្នកជំងឺត្រូវតែឈ្វេងយល់ និងរិះរកដំណោះស្រាយជួយគេ ។
ផលប៉ះពាល់មានដូចជា ៖
១-បុគ្គលអ្នកជំងឺវ័យកុមារ និងជំទង់ ៖
-ការប៉ះពាល់ទៅលើការសិក្សា ដោយពិបាកក្នុងការផ្ចង់អារម្មណ៍ ការព្យាយាមប្រឹងប្រែង និងថាមពល ។
-ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តកើតលើវ័យកុមារ និងជំទង់ម្តងហើយម្តងទៀតនៅពេលពេញវ័យ នាំឱ្យពួកគេអាចនឹងមានជំងឺផ្លូវចិត្ត និងផ្លូវកាយផ្សេងទៀត ។
-បាត់ឱកាសទទួលយកការងារ និងរកប្រាក់ចំណូល ។
-បាត់ឱកាសទទួលយកភាពជោគជ័យ ។
-ប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង និងសារធាតុញៀន ។
-សុវត្ថិភាពផ្ទាល់ខ្លួន និងអ្នកដទៃ ។
-ប៉ះពាល់ទៅលើគុណភាពជីវិត និងអាយុរំពឹងរស់ ។
២-គ្រួសារ ៖
-អសមត្ថភាពជាឪពុក ម្តាយក្នុងការបីបាច់រក្សាបុត្រធីតា ។
-អសមត្ថភាពជាឪពុកម្តាយក្នុងការប្រើប្រាស់អារម្មណ៍ និងកាយវិការទៅលើបុត្រធីតា ។
-បាត់បង់ប្រាក់ចំណូលក្នុងគ្រួសារ និងសមាជិកផ្សេងទៀតចំណាយទៅលើការព្យាបាល
(កាយ និងចិត្ត)រួមទាំងការថែរក្សា ។
-បង្កឱ្យមានការតានតឹងក្នុងចិត្ត និងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ឬជំងឺផ្លូវចិត្តផ្សេងទៀតដល់សមាជិកគ្រួសារ ។
-បាត់បង់កម្លាំងផលិតក្នុងគ្រួសារ ។
៣-សង្គម ៖
-ឈានទៅដល់ការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងនិងសារធាតុញៀន ។
-បាត់បង់កម្លាំងផលិតក្នុងសង្គម ។
-ប៉ះពាល់ប្រាក់ចំណូលក្នុងសង្គម ទាំងប្រាក់ប្រើប្រាស់ដោយផ្ទាល់ខ្លួន ទាំងប្រាក់ដោយប្រយោល ។
-ហិង្សា និងសុវត្តិភាពក្នុងសង្គម ។ ដើម្បីឱ្យប្រសើរឡើងវិញ លោកអ្នកមិនត្រូវលាក់ទុករឿងរ៉ាវក្នុងចិត្ត និងត្រូវស្វែងរកអ្នកជំនាញ ដើម្បីពិភាក្សាកែប្រែស្ថានភាពដែលកំពុងយ៉ាប់យុឺនឱ្យមកល្អប្រសើរឡើងវិញ ការពារការឈានទៅដល់បញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ