ដើម្បីសម្រស់ទីក្រុងភ្នំពេញ វិធានការណ៍មួយចំនួនបានត្រូវប្រកាន់យកដោយរួមមានទាំងការហាមឃាត់នៅក្នុងការប្រកបមុខរបរតូចៗតាមដងផ្លូវផង ។ ប៉ុន្តែតើគេគួរហាមឃាត់ ឬក៏គួរអនុញ្ញាតសម្រាប់
ដើម្បីសម្រស់ទីក្រុងភ្នំពេញ វិធានការណ៍មួយចំនួនបានត្រូវប្រកាន់យកដោយរួមមានទាំងការហាមឃាត់នៅក្នុងការប្រកបមុខរបរតូចៗតាមដងផ្លូវផង ។ ប៉ុន្តែតើគេគួរហាមឃាត់ ឬក៏គួរអនុញ្ញាតសម្រាប់ការប្រកបមុខរបរតូចៗនេះដើម្បីឱ្យប្រជាជនកាន់តែច្រើនអាចរកចំណូលចិញ្ចឹមជីវិតបាន?
អាជ្ញាធរចាត់ទុកការប្រកបរបរតូចៗដូចជាការលក់អាហារតាមដងផ្លូវ គឺធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សោភណ្ឌភាពទីក្រុងភ្នំពេញ។ សំណង់មិនរៀបរយ ការបោះចោលសំរាមផ្តេចផ្តាស ការជះទឹកកខ្វក់ជាដើមត្រូវបានគិតថា នឹងធ្វើឱ្យសម្រស់ទីក្រុងធ្លាក់ចុះ។ ដូច្នេះអាជ្ញាធរក៏មានហេតុផលគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងការហាមឃាត់សម្រាប់មុខរបរតូចៗតាមដងផ្លូវណាដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សម្រស់ទីក្រុង។
ប៉ុន្តែការហាមឃាត់នេះនឹងធ្វើឱ្យមនុស្សជាច្រើនខ្វះមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិត។ ដូច្នេះពួកគេក៏មិនសប្បាយចិត្តនឹងការហាមឃាត់បែបនេះ។
ជំនួសឱ្យការហាមឃាត់ប្រជាជននៅក្នុងការប្រកបមុខរបរតាមដងផ្លូវនេះ ជម្រើសដ៏ល្អមួយ គឺការបង្ហាត់បង្រៀនប្រជាជនឱ្យយល់ពីផលប៉ះពាល់ទាំងនោះ។ ពួកគាត់មិនត្រូវបោះចោលសំរាមផ្តេសផ្តាស ហើយត្រូវសម្អាតកន្លែងប្រកបរបររបស់ខ្លួនឱ្យស្អាតជានិច្ច។
ការលុបបំបាត់មុខរបរតាមដងផ្លូវមិនមែនជាជម្រើសដ៏ល្អនោះឡើយ ពីព្រោះវាធ្វើឱ្យមនុស្សជាច្រើនមិនមានមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិត។ ជំនួសមកវិញ ពួកគាត់គួរត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យប្រកបរបរ ប៉ុន្តែត្រូវមានការទទួលខុសត្រូវនៅក្នុងការចូលរួមថែរក្សាសោភណ្ឌភាពទីក្រុង។
ការប្រកបរបរតាមផ្លូវក៏កើតមាននៅតាមប្រទេសជឿនលឿនជាច្រើនផងដែរ។ នៅប្រទេសថៃជាដើម គេឃើញមានមុខរបរតាមដងផ្លូវកើតមានជាព្រោងព្រាត។ រឿងដ៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់មួយនោះ គេថែមទាំងអាចអនុញ្ញាតឱ្យប្រជាជនមានទីផ្សារលក់ដូរតាមដងផ្លូវរថភ្លើងទៀតផង។ ផ្សារដ៏គ្រោះថ្នាក់មួយនេះមានឈ្មោះថា Talad Rom Hoop ស្ថិតនៅក្នុងខេត្តសាមុតសុងក្រាម នៅប្រទេសថៃ។ អ្នកលក់ត្រូវបានគេបង្រៀនឱ្យដឹងអំពីការរៀបចំតូបលក់តាមផ្លូវរទេះភ្លើង ដោយធ្វើយ៉ាងណាអាចចល័តកន្លែងលក់បាននៅពេលរថភ្លើងបានមកដល់។
ការលើកឧទហរន៍នេះ មិនមាននាំដល់ការសន្និដ្ឋានថា កម្ពុជាគួរតែមានផ្សារតាមផ្លូវរថភ្លើងឡើយ។ ប៉ុន្តែវាជាឧទាហរណ៍ដែលថា អ្វីអាចដោះស្រាយបានតាមការបង្រៀនមនុស្ស។ ដូច្នេះការបង្រៀនមនុស្សឱ្យយល់ពីការទទួលខុសត្រូវមានសារសំខាន់ជាងការហាមឃាត់ពួកគេនៅក្នុងការប្រកបមុខរបរស្របច្បាប់ចិញ្ចឹមជីវិត៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ