កំណាព្យ (ខូចទើបប្រច័ណ្ឌ) បទពាក្យ7 ដោយ ព្រុំ គឹមជឿន
– បើស្នេហ៍ត្រូវមានការជឿជាក់ បើចិត្ដស្ទើរស្ទាក់កុំស្រឡាញ់
ដេញដោលច្រើនពេកនាំឱ្យខ្នាញ់ មួយរយស្រឡាញ់ក៏ប្រែស្អប់ ។
– បើស្នេហ៍ត្រូវមានការជឿជាក់ បើចិត្ដស្ទើរស្ទាក់កុំស្រឡាញ់
ដេញដោលច្រើនពេកនាំឱ្យខ្នាញ់ មួយរយស្រឡាញ់ក៏ប្រែស្អប់ ។
– បើស្នេហ៍ត្រូវមានការជឿជាក់ បើចិត្ដស្ទើរស្ទាក់កុំស្រឡាញ់
ដេញដោលច្រើនពេកនាំឱ្យខ្នាញ់ មួយរយស្រឡាញ់ក៏ប្រែស្អប់ ។
– មួយថ្ងៃទូរស័ព្ទរាប់សិបដង នាំចិត្ដមួរហ្មងសែនធុញថប់
ធ្វើអ្វីក៏ត្រូវប្រាប់មួយចប់ ម្ង៉ៃៗចង់ឡប់ព្រោះប្រច័ណ្ឌ ។
– ប្រុសមកលេងផ្ទះក៏មិនបាន ទោះញាតិសណ្ដានក៏ប្រកាន់
មិនដឹងទុកស្នេហ៍ជាសំខាន់ ឬក៏ប្រច័ណ្ឌសំខាន់ជាង?
– រួចតាំងអួតថាព្រោះស្រឡាញ់ ហួងហែងគ្នាន់ខ្នាញ់ជារៀងៗ
ដល់ដឹងការពិតចិត្ដមិនទៀង មិនស្មោះលំអៀងទៅមានថ្មី ។
– ខ្លួនខូចមានល្បិចមានកិច្ចកល តាំងកើតចិត្ដខ្វល់ប្រច័ណ្ឌស្រី
ស្មានថាគេដូចខ្លួននោះអី រកលេសបំភ្លៃបិទតម្រុយ ។
– មិនខុសពីគោដំបៅខ្នង ឃើញក្អែកហើរឆ្លងបក់កន្ទុយ
ខ្លាចក្អែកចឹកចំដំបៅស្អុយ មិនហ៊ានប្រថុយការពារមុន ។
– បើមិន“ស៊ីលៀសរអៀសខ្លួន“ ម្លេះមិនរុកគួនដល់ប្រពន្ធ
គិតថាល្បិចខ្លួនអាចកែកុន នៅតែស៊យស៊ុនគេចាប់បាន ។
ដោយ ព្រុំ គឹមជឿន prumkimchoeun@gmail.com
ចែករំលែកព័តមាននេះ